…geroaren itxaropen (Giroaren biharamunean, II)

aru_grappa

Artikuluaren aurreneko zatian egindako kronikaren ostean, ez dirudi ondorio baikorregirik ateratzerik dagoenik aurtengo Italiako Giroaz. Hala izanda, zergatik bigarren zati honetarako halako izenburua? Bada, nire ustetan behintzat, baikor izateko arrazoiak egon badaudelako. Eta ez gutxi gainera.

Continue reading “…geroaren itxaropen (Giroaren biharamunean, II)”

Orainaren argilunak…(Giroaren biharamunean, I)

Triesteko podiumean Nairo Quintana gorenean zela amaitu zen igandean Italiako Giroa. Urteko aurreneko handia, hiru asteko lehen proba, nahiz eta bete-beteko lehiari dagokionez, lasterketa bera dexentez murritzagoa izan den. Val Martello eta Monte Grappako etapak salbu, gazitik gozotik baino gehiago izan du Corsa Rosak.

Nairo Quintana, Giroan garaile

Continue reading “Orainaren argilunak…(Giroaren biharamunean, I)”

Giant-Shimanoren uzta, fruituak eman eta eman

Irlandar asteburuaren ostean, eta ostiralean Garmin-Sharp taldeak izan zuen zorigaiztoko erorketaren ondorioak alde batera utzita, hizketagai bakarra dago azken orduotan Italiako Giroaren inguruan: Marcel Kittelen garaipenak, eta batez ere, Dublingo helmugan egindako berebiziko erakustaldia. Bi garaipenak, gainera, sprint antolatu baten gidaritza baliatu barik bereganatu ditu. Honek bere gaitasunaren maila goratzen du, taldearen lana zalantzan jar lezakeen hein beretsuan.

Albaina, Giant-Shimanoren lanak orain arte eman dituen fruituak ukaezinak dira. Taldeak mota guztietako sprintetan lortutako emaitzak hor daude, eta Kittelek berak behin baino gehiagotan bere onespena erakutsi izan du taldearen bideratzaile-trenaren inguruan hitz egiterako unean.

Marcel KittelSprintetako metodologiaz haratago, ordea, urtez urte egindako lan zuzen eta eraginkorrari erreparatu behar zaio egitura herbeherearraren arrakastaren gakoak bilatzen hasita, jakina, sprintetan bere gailurra erakusten duena. Izan ere, 2009. urtean Frantziako Tourrak Skil-Shimano xumea gonbidatu zuenean, inork gutxik esperoko zuen bost urteren buruan nazioarteko tropeleko erreferenteetako bat izango zenik. ASOk taldearen ibilbide eredugarria saritu nahi izan zuen orduko hartan, eta era berean jakina zen UCIren gustokoa ere bazela. Normaltzat jo beharreko egoera, taldeen hazkunde eta desagertzeak inbertsore handien mugimenduek baldintzatzen dituzten kirol honetan.

Continue reading “Giant-Shimanoren uzta, fruituak eman eta eman”

Italiar belaunaldi berria: zer espero dezakegu?

Ostiral egun batez eta Belfastetik. Hasiera xelebrea, edo zergatik ez, interesgarria, izango du Italiako Giroak. Baina datu horren gainetik, partaidetza bera da agian lasterketaren bereizgarria aurtengo ekitaldian. Zaletu, aditu eta apustulari guztien ahotan Nairo Quintana eta Joaquim Rodriguezen izenak azaltzen dira ia soilik. Bigarren maila batean, baina distantzia dezentera, iazko podiumean izan ziren Rigoberto Urán eta Cadel Evans ditugu. Gauzak honela, lasterketa arrosaz hitz egiten ari garela, galderak argia dirudi: non dira italiarrak?

Esan gabe doa, iazko garaile handia eta itzuli handietarako Italiako erreferente nagusi den Vincenzo Nibali irteeran ez egoteak baldintzatzen du egoera hau. Bere itzala luze ageri da: Ivan Basso aspaldi onenak emanda delarik, eta Michele Scarponi bere enegarren azken apustuaren aurrean, Domenico Pozzovivok har lezake buruzagitzaren lekukoa. Hamar lehenen artean hiru alditan sailkatu ostean, bere aurreneko podiuma izango du jomuga Ag2r-ko igotzaile txikiak.

Domenico Pozzovivo Continue reading “Italiar belaunaldi berria: zer espero dezakegu?”

Izan ez direnak

Iparraldeko Kanpainiaren aurreneko asteburua pasa da, eta honen biharamunean, kirol eta bizi-legeak agintzen duten moduan, euren garaileak (eta galtzaileak) ditugu hizketagai: Stannard eta Sky-ren lan bikaina Omloop Het Nieuwsblad-en, Boonen-en lasterketa pattala eta hurrengo eguneko erredentzioa Kuurne-Brusel-Kuurne-n OmegaPharma-k eman zuen erakustaldian, Belkin-en eta batez ere Vanmarcke-ren sentsazio onak, eta beste hainbat kontu.

Alabaina, larunbateko proba ikusgarriak lasterketaren irteeran izan zuen kontrapuntua, bertan behar zukeen bere semeetako baten omenez gordekotako minutuko isilunean. Ez da gainera zoritxarrez azken urteotako bakarra izan, eta txirrindularitzaren tenplu handia den Belgikak (Flandesek batez ere) ikusi du batez ere zerrenda beltz hau loditzen azken bosturtekoan. Horrexegatik, izan zirenen gainetik, izan ez zirenak (eta jada tamalez sekula izango ez direnak) ekarri nahi izan ditugu gogora gaurkoan. Continue reading “Izan ez direnak”