2010ari errepasoa (V): Flandriako Erreinuan Suitzarra Garaile

Udaberriko egun bakarreko proba guztietan bi nabarmentzen dira denen gainetik: Apirileko lehen bi astetan izaten diren Flandriako Itzulia eta Paris-Roubaix, biak ere txirrindularitzako bost monumentuetakoak.

cancellara_finalHarbideetan barrena kilometro ugari egin behar izaten dituzte txirrindulariek eta gainontzeko probetan ikusi ohi ez ditugun imajinak ikusteko parada izaten da. Aurtengoan bi gizonen arteko lehia estua espero zen aurreko probetan (E3-Prijs Harelbeke, Omloop Het Nieuwblad) ikusitakoaren arabera, eta halaxe izan zen gainera azkenean: Boonen flandriarraz eta Cancellara suitzarraz ari naiz.

Hurrengo bi postetan saiatuko gara bi lasterketak laburbiltzen.

Lehenari begira, harbideez osatutako paretengatik da ezaguna Flandriako Itzulia. Txirrindulari indartsuen erreinua da hura, aldapa tente baina motzak non hanketako indarrak bakoitza bere lekuan jartzen duen. Flandriako erreinuak etxeko mutila ikusi nahi zuen gailentzen, Boonen, baina ez zen dena nahi bezala suertatu.

Molenbergeko maldan gora, bere taldekide Breschelen zulatu baten ostean, Cancellarak aurrera jo zuen indartsu eta tropela guztiz hautsi zen. Boonen bakarrik izan zen jarraitzeko gai. Atzetik koska bat beherago, Gilbert, LeukemansFlecha eta gainontzekoak.

Omega-Pharma Lotto eta Vacansoleil taldeak saiatu ziren arren, aurreko bikoteko suitzarrak berak bakar bakarrik ez zuen abantaila bertan behera erortzen utzi, izan ere flandriarrak ez zion asko lagundu Devolder taldekidearen aitzakian.

Leberg eta Berendrieseko maldak batera pasa zituzten, bi gizonik indartsuenak zirela erakutsiz. 15Km faltan, flandriarrez jositako Kapelmuur ospetsuan gora, Cancellarak 5. martxa sartu eta atzean utzi zuen Boonen, %19ko portzentajeko maldak eserlekutik altxa ere egin gabe. Indar erakustaldi itzela.

Handik aurrera erlojupeko bikaina suitzarrarena. Bere herrialdeko bandera eskuan zuela iritsi zen helmugara, bere hirugarren monumentua zen.

Lehen asaltoa, beraz, Cancellararentzat.

Vino: amore eman beharrean, egurra!

Vinokourov Liejan

Alexandre Vinokourovek ez daki zer den amore ematea. Zenbat eta zaplasteko handiagoa hartu, orduan eta grinatsuago borrokatu. Tourreko etapa batean hamar minutu galduz gero, hurrengoan egurra, eta etapa garaile. Odol transfusio batengantik bi urterako zigorra jaso eta gero ez zuen txirrindularitza utzi. Kontrakoa. Gogotsu itzuli zen joan den denboraldiaren bukaeran; Espainiako Vuelta eta guzti lehiatu zen. Eta aurtengo denboraldian gogotsu ez ezik, indartsu ere badabil. Trentinoko Giroa irabaztearekin nahikoa ez eta Lieja-Bastogne-Liejan nagusitu da. Vino ez dago amore emateko prest. Tropela.net-eko iruzkinetan bazegoen Vinokouroven alde egin zuen zale finik.

Julenek lasterketaren prebian ohartarazi bezala, faboritoen zerrenda oso-oso luzea zen. Ohi bezala, Ardenetako Hirukotearen azken proban sua La Redoute muinoan piztu zen. Barredo eta Tankink, Tony Martin, Masciarelli eta Garzelli izan ziren erritmoa aldatzen lehenak, baina tropela ez zen hautsi. Ondorengo aldapan, Roche aux Fauconsen, ordea, mugimenduak izan ziren. Franck Schleckek, Valverdek, Evansek, Contadorrek eta Andy Schleckek agerian utzi zuten zangoak aurrera egiteko pronto zituztela. Zorionez, Igor Anton ez zebilen aparte. Baina hara non aldapa hori pasatu eta aurrera jo zuten Alexandre Vinokourovek eta Alexandr Kolobnevek. Gilbertek ere erasora jo zuen, eta Valverdek eta Evansek kate motzean lotu zuten belgikarra. Gainerakoak, tartean Contador, Schleck eta Anton atzean geratu ziren.

Ekinaren ekinez, Vinokourovek eta Kolobnevek zulotxoa ireki zuten. Saint Nicolasen, azken aurreko aldapan, helmugara iristeko 11 kilometro falta zirela, atzeko hirukotetik, Gilbertek aurrera jo zuen. Belgikarra indartsu dabil, eta Valverde eta Evans atzean utzi zituen. Baina ETBko esatari Xabier Usabiagak bete-betean asmatu zuen. Aurrera jo bai, baina gero itoz gero, akabo. Gilbertek ezin izan zuen aurrekoen aldea murriztu eta helmuga aurreko aldapatxoan, Valverdek eta Evansek harrapatu zuten.

Ordurako, lasterketa irabazteko lehia Vinokourov eta Kolobneven artean zegoen. Eta iraganean bezala, Astanako txirrindulariak erraiak bota zituen eta Kolobnev makurrarazi zuen –hori erakusten du argazkiak, hain zuzen ere-. Esandakoa, Vinok ez daki amore ematen. Hurrengo erakustaldia? Edozein egunetan…

Argazkia: www.cyclingnews.com (Elmer Kring)

Liège–Bastogne–Liège, inoiz baino irekiago

Liège-Bastogne-LiègeIgande honetan egutegiko klasikarik zaharrena disputatuko da Belgikako errepideetan. 1892an lehen edizioa disputatu zenetik hamaika gertakari handi jazo izan dira Liège inguruan, eta aurten ere hala izatea espero dugu denok. Ez dugu ibilbidea hemen eta orain deskubrituko, txirrinduzale orok baitaki klasika hau non eta nola erabakitzen den normalean. Dena den, azken kotak merezi du aipamentxo bat. Côte de Saint Nicolas beste behin lasterketako epaile izango delakoan nago, irabazlea bertan joaten ez bada, lasterketako selekzioa bertan egingo delako. Bai, iaz Andy Schleckek lehenago egin zuela alde pentsatuko duzue askok, baina iazko lasterketa arraro xamarra izan zen.

Nork altxatuko ditu eskuak 255,5 km-ak bete eta gero? Faboritoen zerrenda oso luzea da. Azken urteetan gazteak indar handiz agertu dira, baina horrek ez du esan nahi beteranoek atzera pausu bat eman dutenik. Cadel Evans aipatu behar lehen postuan. Munduko Txapeldunak ohore hori merezi du, are gehiago Flèche-Wallone irabazi eta gero. Dobletea egingo al du? Egia esan harritu egin ninduen aurreko eguneko bere garaipenak, aurreko astean bere elkarrizketa bat irakurri bainuen, eta bere hitzetan, ez zegoen oso indartsu, gorputzaldi optimoa Italiako Giroan izatea espero baitzuen. Arrazoi hori medio ez nuen hartu nere kinielan eta hara non…

Iazko irabazleak ere aipamentxoa merezi du. Andy Schleck faborito bezala aipatu beharra dago, noski, baina aurten ez du izango iaz izan zuen askatasunik, eta gainera oraindik topera egoteko zertxobait falta zaiola deritzot. Philippe Gilbert ere faborito argi xamarra da. Erakutsi zuen Amstelen zertarako gai den, eta asteazkenean 6º postua lortuta, helmugara buruan iritsi daitekeela pentsatzea ez litzateke erokeria bat. Alejandro Valverde eta Joaquim Rodriguez ere derrigorrean saltsan egon behar dira. Murtziarrak azken 4 urteetan bi aldiz irabazi du Liègen, eta duen abiadura puntak bere alde jokatzen du. Zentzu hortan, Gilbert izango du arerio nagusi bezala. “Purito”k ordea, Saint Nicolas profitatu beharko du aurrera egin eta tartea irekitzeko. Erakutsi du azkenaldian malda pikoetan bakarrik joateko gai dela, eta km bat %11ra nahikoa izan dezake kataluniarrak. Maila berean jarriko nuke Damiano Cunego, Ardenetako Triptikoko lasterketen artean, hauxe baita bere ezaugarrientzat egokiena. Gainera, behetik gora dihoa italiarra, gorputzaldi gero eta hobeagoa lortuz. Eta Alberto Contador? Pertsonalki, ez dut ikusten Liègeko podiumean. Ez da klasikomanoa, eta aurrekoan hirugarren egin bazuen, azken igoeraren ezaugarri bereziengatik izan zela uste dut.

Gainontzekoen taldean, Horner, Gesink, Nibali edo Kreuziger bezalako jendea aipatuko nuke, baina hauetakoren bat garaipenaren jokoan egoteak harrituko ninduke. Fränck Schleckekin duda gehiago dauzkat.

Euskaldunen artean, nola ez, Igor Anton aipatu beharko. Flèche-Wallonen lasterketa aparta egin zuen, eta irabazi ez bazuen, hein handi batean Huy-ko pareta aurkariek bezain ondo ez ezagutzeagatik izan zen. Ez zen kasualitatea izan azken metroetan buruko postuak Contadorrek eta berak galdu izana, izan ere, klasiketan ez baitaukate hainbeste esperientzia, eta beraz, ez dira hain iaioak. Igorren alde jokatzen duen faktorea bere gorputzaldi ona da. Aurka, ordea, klasikaren 255 kilometroak eta esperientzi falta. Dena den, galdakoztarra lehen hamarretan ikusteak ez ninduke batere harrituko.

Beraz, oraingo honetan ez naiz bustiko, ez bainaiz pronostiko bat egiten ausartzen. Faborito asko eta parekotasun handia egonik, Julenek errazena egingo du, Ubedako muino ezagun horietatik joanda eperra zorabiatu, alegia.

Gilbert garaile, Holandako errusiar mendian

Gilbert Caubergen

Cancellara eta Gilbert klasiko handietan nabarmentzen diren txirrindularietako bi dira. Lehenak, suitzarrak, nahierara irabazi zuen Flandesen eta Roubaixen. Besteak, Omega Pharma-Lotto taldeko Philippe Gilbertek, erakustaldia eman zuen Amstel Gold Raceren azken aldapan, Caubergen. Eraso kolpe bortitza jo eta azken igoerara iritsi ziren 20 bat txirrindulari –tartean zen Haimar Zubeldia– jota utzi zituen, hari ezin jarraitu.

Finean, errusiar mendiaren modukoa da Herbeheretako klasiko handia. Gora eta behera. Etengabe. Batez ere Lampre, Rabobank eta Saxo Bank taldeen lanak ihesaldi saio guztiak bertan behera utzi zituen, eta helmugara iristeko 20 bat kilometro falta zirela, oilarren erakustaldia hasi zen. Andy Schleckek indartsu dabilela erakutsi zuen eta Fleche-Wallone eta Lieja-Bastogne-Liejan gertutik jarraitu beharreko txirrindularia izango da ziurrenik. Cunegok ere burua erakutsi zuen. Baita Cadel Evans munduko txapeldunak ere. Kolobnev eta Ivanov errusiarrek ere horrelako lasterketetan hankamotza ez dela utzi zuen agerian. Orain bata, orain bestea. Azken muinoan, Caubergen, eta zangoetan 256 kilometro zituela jo zuen aurrera Gilbertek, eta lehen postuan helmugaratu zen. Ryder Hesjedal (Garmin) sailkatu zen bigarren, eta Gasparotto (Astana) italiarra hirugarren. Ardenetako bataila hasi besterik ez da egin. Ezin aipatu gabe utzi errauts lainoak irteeran egoteak galarazi, edo behintzat zaildu ziela txirrindulari batzuei, Alejandro Valverde eta Luis Leon Sanchez, kasu. Huy eta La Redouteko aldapek ikuskizun ederra emango digute igandera bitartean, ziur.

Argazkia: www.isphoto.com

Ardenetako Hirukotea: berezitasunak

Euskal Herriko Itzuliarekin euskal errepideetan txirrindularitzarik onenaz gozatu ondoren eta Flandesko Tourra eta Paris-Roubaix pasa direnean, gainean ditugu Ardenetako Klasikoak: Amstel Gold Race, Fleche Wallonne eta Lieja-Bastogne-Lieja. Eta aurten lehen aldiz Tropelako lehiaketa izango da klasiko hauekin. Denboraldiko hirugarren lehiaketa hau nahiko berezia da, parte hartzaile bakoitzak bere ziklista-talde bakarrarekin jardungo baitu 3 probetan. Horrek zer esan nahi du? Txirrindulari batek zenbat probetan parte hartuko duen jakitea informazio oso garrantzitsua dela.

Amstel Gold Race 2009. Irteeran.

Gainera, orain arteko probetan lasterketa hasi baino egun batzuk lehenago, txirrindulariak koloreztatuz ziklista bat parte hartzekoa zen (berdez) ala ez (gorriz) adierazten genizuen. Oraingoan, gerta daiteke ziklista bakoitzak hiru lasterketatan, bitan, bakarrean parte hartzea ala bakar batean ere ez parte hartzea. Ondorioz, koloreztatze sistemak balio ez digunez, txirrindulariak ez dira kolorez markatuko eta tropeleko kide bakoitzaren esku uzten dugu informazio hori lortzeko lana. Informazio gehiago webgune hauetan topatu dezakezue:

http://www.cyclingstartlists.com

http://www.biciciclismo.com

Puntuazioari dagokionez ere proba berezia izango da eta Tropelako arauetan nahiko garbi adierazten den bezala klasiko bakoitzaren amaieran honako puntuazioa banatuko da: Continue reading “Ardenetako Hirukotea: berezitasunak”