2010eko taldeen analisia (I): Ag2r La Mondiale, usoaren eta otsoaren arteko espezie borrokalaria

Frantziar txirrindularitzak UCI-ren hierarkiaren gorengo mailan izango dituen bi taldeetako bat izango da aurten Ag2r La Mondiale taldea. Euren talderik nazioartekoena izanagatik, etxetik kanpo hortzak erakusten kosta egiten zaie Vincent Lavenu-ren mutilei, beren egutegiaz haratago helburuak jartzen badituzte ere.

Nicolas Roche
Aurten ere ildo beretik jarraituko duenaren itxura dauka. Linealtasun hori apur lezakeena, taldeko buruen artean, Nicolas Roche-k behar luke, adinagatik batik-bat. Ardenetako lasterketetan eta antzeko ibilbidea duten probatan bere dohainak erakusten ahaleginduko da Stephen handiaren semea, halakoetan izaten den lehiakortasuna kontuan izanda faboritorik handienen artean azalduko ez bada ere.

Irlandarraren osagai beretsuekin Rinaldo Nocentini izango du taldeak. Italiarra apustu seguru antzekoa da garaipenak lortzeari dagokionez (2002az geroztik ez dio garaipenaren zitari hutsik egin), azaldu bezain errez desagertu egiten den horietakoa bada ere. Ardenar profila osatzeko Alexander Efimkin ageri da, maila bat beherago baina, Barloworld-en erakutsi izan zuen pedal-kolpeari ez baitio jarraipenik eman.

Tadej Valjavec
Etapakako lasterketei begira, ohorezko postuetan agertzeko berriz ere Tadej Valjavec eta Vladimir Efimkin-en aldeko apustua egin beharko dute. Esloveniarra txirrindulari otzana eta saiatua da, erregularra, lasterketari aurpegia sekula galtzen ez dion horietakoa. Erlojuaren aurkako lanean ordea zulo handi xamarra dauka, errusiarrak bezalaxe. Efimkin-en kasuan, iazko denboraldi grisa ahaztu eta aurreko bi urteetako maila berreskuratzea izango du helburu.

Taldeburuen saila osatzeko azken urteotan suitzar txirrindularitzak izan duen gizonik lehiakor baina era berean ahaztuenetariko bat aipatuko dut, Martin Elmiger. Txirrindulari argia, azkarra eta indartsua da, baina taldekide askok bezalaxe puntutxo bat faltan du handienen multzoan sartua izateko.

Gainerantzean, etxeko produktuari erreparatu beharko dio gehienbat Chambery-ko taldeak. Sebastien Hinault eta Lloyd Mondory esprintetan postuak pilatzen ikusiko ditugu seguru asko. Sail honetan ordea bi erreferente berri izan ditzakete. Bete-beteko esprinterraren tankera handiagoa duen Kristoff Goddaert flandestar gaztea batetik, eta irabazle sena duen Anthony Ravard frantziarra bestetik, nere ustetan urteko fitxaketarik zuzenena.

Ravard-ekin batera beste bi gizon interesgarri ekarri ditu Lavenu-k Agritubel-etik. Lehena David Le Lay bretainiarra da, hexagonoaren egutegirako txirrindulari baliagarria izateaz gain Ardenetan maila polita erakutsia duena. Bigarrena Maxime Bouet gaztea dugu; oraindik garatze bidean bada ere potentzia handiko mutila izatearen itxura dauka. Badute itxaropenik berarekin Atturriz bestaldean.

Gainerako fitxaketak Dimitri Champion frantziar txapeldunarena eta bi neo-profesionalena dira: Julien Berard frantziarra (Romain Sicard-ekin batera Etorkizunekoen Tourreko aurreneko etapan ihesean heldu eta lapurtarrari gailendu zitzaiona) eta Ben Gastauer luxenburgoarra, zeinak bi urte itxaropentsuren ostean profesionaletara behin betiko jauzia ematea lortu duen.

John Gadret
Christophe Riblon eta John Gadret-ek ere oraindik izan behar lukete zer erakutsi. Aurrenekoa lurorotako petoa da, eta bigarrenak ziklo-krossak uzten dion tartea probestu beharko du. Beteranoen aldean ere ez da desorekarik taldean, gainbehera antzean etorritako Cyril Dessel eta Jose Luis Arrieta nekaezina bere artean baitauzka Ag2r-k.

Amaitzeko, aurten taldea utzi duten txirrindularirik garrantzitsuenak zeintzuk diren esatea baino ez da falta. Eta hemen nik hiru bereiziko nituzke. Hasteko, eternala zirudien Stephane Goubert, azkeneko urterarte beti bezain kementsu ikusi duguna. Bestetik, BMC eraberritutako suitzarren blokea loditzera pasa den Aurélien Clerc, taldean eman duen urte bakarrean ia deus egin ez duena, eta ulertzen zailagoa zaidana bestea, Tanel Kangert. 23 urte dituela Roubaix-Lille Metropole kontinentalerako bidea hartu behar izan du estoniarrak, 2008an maila polita erakutsi ostean. Ulertzen zaila.

Eta halaxe, esperientzia eta gaztetasuna, oraina eta geroa, neurri egokian uztartzen dituen taldea dugu Ag2r. Begiak urteko egun seinalatu batzuentzako baino ez dituztenen baitan ahanzturan gal daitekeen multzoa, baina denboraldia bere osotasunean hartuta gauza politak egiteko lehengaia izan baduena.

Deignan izan da ihesaldiari etekina atera dion txirrindularia gaurkoan

Deignan. 2009ko Vueltan 18. etapan garaileEz nuen ezer idazteko asmorik, baina gaurko amaiera ikusi dudanean idaztea pentsatu dut. Ikusi baduzue jakingo duzue Deignan eta Kreuziger elkarrekin iritsi direla helmugara. Azken metroetan Irlandako txirrindularia gailendu da. Ez al dizue ezer gogora arazten? Niri bai eta hori izan da post hau idaztearen arrazoietako bat.

Gaurkoan ihesaldia. Espero bezala 1., 2. eta 3. mailako mendateak izanik. Ihesaldia txirrindulari garrantzitsuek osatu dute bertan baitziren Kreuziger, Fuglsang, Gilbert, Valjavec, Moncoutie, Taaramae, Di Gregorio, Del Nero, Hernandez Blazquez, Breschel, Cherel eta hiru euskal ordezkari, Igor Anton, David Herrero eta txirrindularitza profesionalari agur esan aurretik etapa garaipenaren bila dabilen Bingen Fernandez.

Atzean tropel nagusian Euskaltel-Euskadi eta Caisse D’Epargne izan dira tiraka, baina alferrik. Gehienez 6 minutura jaistea lortu dute tartea murriztea eta helmugan ikusi dugu tropelak amore nola eman duen, izan ere 9’41”ra ailegatu dira.

Ihesaldian saiakerarik nabarmenetan lehena Gilbertek egindakoa izan da Alto de Boqueronen gora. Tartea egitea lortu du baina gaina egin aurretik pott egin du. Tropeltxo horretan etapa garaipena lortzeko interes handia zegoen.

Tropeltxoko 10 kide inguruk bat egin dute eta beste zenbait atzean geratu dira. Hamarreko horretan David Herrero eta Igor Anton aurkitzen zen. Hala ere erasoak ez dira geratu eta Kreuziger eta Deignanen aurrera egitea lortu dute. Atzetik Fuglsang eta David Herrero saiatu dira, baina azken bi hauek dirudienez ez dute elkar ondo ulertu eta David Herrerok amore ematea erabaki du.

Azken metroetan Deignan eta Kreuzigerrek etapa garaipena jokatu beharra zuten. Orduan gazte txekiarrari Donostiako Klasikoko mamua sartu zaiola esango nuke eta berriro ere kale egin du. Deignanek egoera ondo baliatu eta etapa garaipena lortu du. Eta ez hori bakarrik, gaur lortutako errentari esker eta Danielsonek lasterketa uztea erabaki duenez, sailkapen nagusiko 8. postuan sartu da. Hori bai ihesaldiari etekina ateratzea!!

Gure euskal ordezkariei dagokionez, azkenean Igor Anton 5. sailkatu da, David Herrero 12. eta Bingen Fernandez 14. Moncoutirekin batera.

Lokomotora suitzarraren nagusitasuna

2009ko Suitzako Itzulian Cancellara nagusiGaurkoan Cancellarak sasoi betean dagoela erakutsi du. Aurreko post-ean esaten genuen bezala, atzoko etaparen ondoren argi zegoen Cancellarak dena alde zuela 2009ko Suitzako Itzulia bereganatzeko eta ez du hutsik egin.

Ikustekoa izan da Saxo Bankeko liderrak eman duen erakustaldia gaurko erlojupekoan. Denbora tarte guztietan aurreko txirrindulari guztien denborak erraz gainditu ditu. Beharbada maldan gora joatea egokitu zaionean erritmoa jaitsi egin du Kreuziger aurreratu duenean gertatu den bezala, baina lauan ez du barkatu.

Gaurko erlojupekoan ez du areriorik izan eta horretaz jabetzeko bigarrenari, Toni Martini, atera dion denbora tartea begiratu besterik ez: 1’27”. Ikaragarri Tony Martin gaurko erlojupekoan eta baita itzuli guztian zehar: etapa garaipena, mendiko maillota eta sailkapen nagusian itzuliko bigarren gizonik indartsuena. Hirugarren, berriz, Kreuziger Liquigaseko txirrindularia. Hau ere erlojupekoetan ondo ibili ohi den txirrindularia izaki gaurko erlojuaren kontrako saioan Cancellarak pasa izanak ez diola graziarik egin esango nuke.

2002az geroztik ez zuen suitzar batek etxeko itzulirik irabazten. Azkena Zulle ezaguna izan zen. Pozak zoratu ditu bai Cancellara bera, baita familia bera ere irudietan ikusi ahal izan dugunez. Egia da aldi berean aurtengo Suitzako Itzuliak mendiko etapa gogorregirik ez duela izan eta horrek asko erraztu diola garaipenerako bidea suitzarrari. Ikusi beharko da Tourrerako zein jarrera hartu beharko duen Cancellarak, sailkapen nagusiaren bila joan ala Schleck anaiei lagundu.

Gaurkoan pena gehiena eman didana Valjavec izan da. Cancellarak bere lanak bukatuta eta itzulia poltsikoan zuela, Ag2Reko txirrindulariak merezi zuen besteko arretarik ez duela izan iruditzen zait. Egia da ez duela batere erlojupeko onik egin (59. postuan sailkatu da etapan).

Columbiaren itzuli suitzarra

2009suitza_columbia-highroad_erdiHalaxe da. Itzuli hau Columbiarena da nahiz eta ez duen itzulia talde honetako inork irabaziko. Erabateko nagusitasuna izan dute aurtengo Suitzako Itzulian etapa garaipenei dagokienez behintzat.

Suitzako Itzulian 9 etapa jokatuko dira. Atzo 8. izan da eta biharkoarekin itzulia amaituko da. Jokatu diren 8 etapetatik 6 Columbia-High Road taldeak bereganatu ditu: atzo Tony Martin, ostiralean Kirchen, 3. eta 6. etapan Cavendish, 5. etapan Albasini eta 2. etapan Eisel. Horretaz gain mendiko maillota ere talde honek bereganatuko du Toni Martin gaztearen eskutik. Ikaragarria Suitzan Columbia-High Road taldeak egin duena.

Gaurko erlojupekoan Cancellara nagusi izango dela aurre ikusten da. Valjavec-ek 4 segundoko errenta besterik ez du Suitzako lokomotorarekiko, beraz, lehen eguneko erlojupekoan egin zuen bezala, etapa garaipena eta Suitzako Itzulia bereganatuko dituela zalantza handirik ez dago.

Honenbestez gaurkoarekin Tourreko lasterketaren zain geratzea besterik ez zaigu geratzen. Dagoeneko ikusi beharrekoak ikusi ditugu, orain taldeek zein txirrindulari eramango dituzten zehaztea besterik ez da falta.

Menchov geldiezinak Giroa irabazi du

Menchov. 2009ko Giroko garaileaErrusiarrak azken kilometroan erorikoa izan du, baina ez da nahiko izan maglia arrosa galtzeko. Segur aski mekanikariari izan duen azkartasunagatik eskerrak emateaz ez da aspertuko errusiarra, lurrera erortzerako hor baitzen aldamenean beste bizikleta batekin prest. Merezita irabazi du Menchovek aurtengo Giroa eta gaurkoan ere erlojupekoan Di Luca baino gehiago zela argi erakutsi du.

Gaurko 14 kilometrotako erlojupekoa Erromako kaleetan zehar jokatzen zen. Jokoan etapa garaipena eta sailkapen nagusiko postuak ziren. Lehen hogei postuei begiratuta lehia ezberdinak aurreikusi genitzake. Lehena Armstrong, Serpa eta Seeldrayersen artean zen, hirurak 42 segundoren tartean baitziren. Bigarrena Bruseghin eta Valjavecen artekoa, Valjavecek italiarra 50 segundora baitzuen. Hirugarrena Rogers eta Garzelliren artekoa, 52 segundo aurretik baitzen italiarra eta Rogers erlojupeko espezialista izaki, lehia aurreikusi zitekeen. Eta garrantzitsuena, nola ez, maglia arrosa eta ciclaminoaren artekoa, aurrez esan bezala, 20 segundoko tarte estuan.

Erromako erlojupekoa 23 bihurgunez osatutako ibilbidea zen, eta atzo aurreratzen genuen bezala, euria aurreikusita zegoen eta euria izan da protagonista. Ibilbideak lehenak egiten izan direnak lurzoru lehorra izan dute eta horrek denbora hobeak egiteko erraztasuna eman diete. Horren erakusgarri gaurko etapan lehen hiru postuetako sailkatu diren txirrindulariak: Konovalovas, Wiggins segundo batera eta hirugarren Boasson Hagen 7ra. Horrenbestez gaurko etapa garaipena Cervéloko txirrindulari lituaniarrak egindako denbora bikainari esker. Gaurko garaipenarekin Cervélok laugarren etapa garaipena lortu du aurtengo Giroan, bi Sastrek eta bat Gerransek. Hala ere, gaurkoan etapa garaipena bigarren maila batean zegoen 2009ko Italiako Giroaren garailea baitzegoen jokoan.

Armstrong, Serpa eta Seeldrayersen arteko lehiak espero baino gutxiagorako eman du. Armstrongek etapa lehiatu baino Erromatik pasieratxo bat eman duela esan daiteke eta helmugan 1’19”ra sartu da. Serpak 29 segundo kendu behar zizkion Armstrongi sailkapenean aurrera egin nahi bazuen, baina azkenean 10 bakarrik izan dira. Seeldrayersek, berriz, Serparena 13 segundoan hobetzea zuen helburu, baina ez da gauza izan eta sailkapen nagusian Serparekiko 4ra geratu da . Beraz, eguneko leheneko lehia bere horretan geratu da.

Aipatu dugun bigarren lehia Bruseghin eta Valjavecen artekoa izan da. Italiarrak denbora bikaina egin du baina gaurkoan Valjavec ondo ibil da eta azkenean 15 segundorengatik ez du aurreratu esloveniarra. Hauen arteko lehia ere, beraz, bere horretan.

Sailkapenean aurrerago joanaz, Rogers eta Garzelliren artekoa ezustekoa izan dela esango nuke. Rogersek espero baino erlojupeko pattalagoa egin du eta Garzellik, berriz, ikaragarria. Gaurko etaparen ostean Garzellik Rogersi 1’18”ko aldea atera dio sailkapen nagusian. Zenbaitek Tropeleko blogean Garzelliren emaitzak susmopean jarri dituzte. Hori antolatzaileek eta kontrolak egiten dituztenek esan beharko dute, baina aitortu beharra dago gaurkoa behintzat aurreikuspenetatik kanpoko emaitza izan dela. Nik bederen Rogersek Garzelli aurreratuko zuela edo behintzat justuan ibiliko zela uste nuen, baina esan bezala, oker nenbilen.

Eta lehia nagusia azkenik. Killerra eta Menchov, Giro honetan elkarren inguruan ibili diren bi txirrindulari eta zalantzarik gabe Giroko txirrindularirik erregularrenak. Di Lucak atzokoan kolpe morala jaso zuela uste dut. Atzoko emaitzak bestelakoak izan baziren, beharbada Di Lucak gaur maglia arrosarekin ekingo zion lasterketari eta erreferentziak izango zituen, baina ez da horrela izan. Kontua da Spoltoreko txirrindulariak gaur dena eman behar zuela eta arriskatzea besterik ez zitzaiola geratzen. Menchovek, berriz, bereari eustea besterik ez zuen. Italiarrak bizikleta arrunt batekin ateratzea erabaki du. Errusiarrak, berriz, erlojuaren kontra lehiatzeko bizikleta berezia. Euria ere ari zuen eta lur bustiak zeresana emango zuela bagenekien.

Lasterketan zehar hiru erreferentzia puntu ziren. Killerra bizi atera da eta lehen erreferentzia puntuan 5 segundoko errenta ateratzen zion errusiarrari. Bazirudien Di Lucak hobeto ekin diola erlojupekoari, baina kilometroetan aurrera egin ahala, Menchoven aldeko erreferentziak ematen hasi dira. Di Lucak ezin zuen azken une arte etsi eta denbora ona markatu du: 19’23”. Denbora hori kontutan hartuta, Menchovek 19’43” azpitik egin behar zuen ibilbide kurbatua.

Rabobankeko liderra azken kilometroan sartu denean denbora oso ona ari zen markatzen eta etaparen lehian sartuta zen. Momentu horretan Giroaren garaipena eskuan zuen. Baina orduan zoru bustiak behar baino protagonismo handiagoa hartu du. Menchov zuzen zihoan erritmo bizian, baina badirudi pedal kolpea ematerakoan atzeko gurpilak irrist egin diola eta oreka galdu arazi diola. Ez zen posible! Lasterketa liderra lurrera erori egin da eta han joan da arrastaka zenbait metro. ETBko emanaldian zehar ikusi ez duguna liderrari gertatu zaio. Bitartean Di Luca telebistaz Menchoven lana jarraitzen ari zen aurpegi serioz. Baina Rabobankeko kotxean adi ziren guztiak, baita mekanikaria bera ere eta Menchov bizikleta jasotzera hurbildu denerako mekanikariak beste bat jarri dio txirrindulariari alboan. Lasterketa era horretan galdu behar al zuen errusiarrak? Ba ez. Errusiarrak badaezpada etapa hasieratik lehiatu egin du eta horri eskerrak Di Lucarekiko aurreratuta zituen segundoak nahikoak izan dira erorikoan galdu dituenak konpentsatzeko. Erorikoa izan arren, Menchov Di Luca baino 21 segundo hobea izan da. Erorikoak ere ez du errusiarra garaipenetik baztertzerik lortu. Hori da hori garrasia bota duena errusiarrak helmugan! Ikaragarria gaur Menchovek egin duena.

Zalantzarik gabe Menchovek irabazi behar zuen, izan ere erlojupekorik onena egitera zihoan errusiarra (segur aski erori ez bazen etapa garaipena ere hortxe izango zukeen). Egia da Di Lucak egundoko ikuskizuna eman duela lasterketa guztian zehar eta penaz izango dela, baina erorikoaren ondorioz Di Lucak irabaztea bidezkoa izango al litzateke? Ez dago erantzun beharrik ez baita horrelakorik jazo. Merezimendu osoz, beraz, 2009ko Italiako Giroaren garaipena Menchoventzat.

Gainontzeko sariei dagokienez, mendiko maillota Garzellik irabazi du, gazteena Seeldrayersek eta ciclaminoa, merezimendu osoz, Di Lucak.