Multzo honetan izenik bada, Lance Armstrong da. Bere itzulerako denboraldian lehenengo aldiz Italiako Giroa egitea zuen urteko lehen helburu eta pasa den hilabetean lepauztaia apurtu izanak ere ez dio hori galaraziko. Ez dut irabazteko moduan ikusten, baina hainbat aldiz erakutsi duen lehiakortasunaz erraz sar daiteke top 10ean.
Bere azken elkarrizketetan zentzuzko hitzak entzun dizkiogu, Levi Leipheimer-en laguntzaile gisa bere burua eskainiz. Gustura entzungo lioke Contadorrek horrelakorik, baina itxaron beharko du: Giroan bere burua 10 lehenengoetan ibiltzeko gai ikusten badu, edozertarako gai izan baitaiteke Tourrean. Anbizioa ez zaio falta eta zurrumurru bat horren adibide: 2010an bera nagusi, zuzendari eta txirrindulari izango dituen taldea osatu nahian omen dabil.
Beste izen handi bat Fabian Cancellara dugu, baina aurten ez dabil fin. Romandian ere ez du lasterketa amaitu. Valverderen bide berbera jarraitu dezakeen hurrengoa izan daitekeen zurrumurruek ez diote segur aski batere lagundu. Italiarrekin hasi aurretik, Alexander Efimkin aipa daiteke. Errusiarren estiloan, hotz bezain erregularra. Zaila izango da podiumean ikustea baina sailkapenaren erdi edo atzealdean ikustea zailagoa. Antzekoa idatz nezake bere taldekide Tadej Valjavec esloveniarraz ere: espezialista itzuli handietan 10 eta 20. postuen artean iristen.
Bi espainiar ere handinahi askorekin hurbilduko dira Girora, biak talde berean. Purito Rodriguez etapa ehiztari ona da baina torero Continue reading “Italiako Giroa 2009, multzoen azterketa (II). Espezialistak eta igotzaileak”