Gaur txirrindulariek Giroko itzulian lehen atseden eguna dute, hurrengoa eta azkena datorren astelehenean. Post hau idazterako orduan duda asko izan ditut hasiera nola idazteko, galderak eginez edo astea izan dena laburtuz. Bigarren bidea aukeratu dut lehena aukeratuko banu agian ez nukeelako gaur bukatuko Giro honi buruz idazten.
Continue reading “Atseden eguna, gogoeta egiteko garaia”
Etiketa Artxiboak:Nibali
Nibali, Contador… eta Igor Anton
Italiako Giroa irabaz dezaketen txirrindularien izenak emateko garaian, Nibali italiarra eta Contador espainiarra aipatu behar nahita ez. Izan ere, italiarrak podiuma zapaldu zuen iaz eta Espainiako Vuelta etxeratu zuen. Contadorri dagokionez, 2008an irabazi zuen Italiako itzulia. Azken urteetan biek erakutsi dute hiru asteko itzulietan oso ondo moldatzen direla.
Continue reading “Nibali, Contador… eta Igor Anton”
2010ari errepasoa (XVII): Hushovd, Cancellara eta gazteen dizdira
2010eko Munduko Txapelketa Australian izan genuen, Geelong-en. Lehen aldia izan da, eta gaur egunean txirrindularitzak jasaten duen globalizazioaren adibide garbia izan dugu. Contadorren ustezko positiboak eta Irungo azpizuna notiziak izan genituen Munduko Txapelketa erdian, eta nola hala, lasterketak berak baino garrantzi handiagoa lortu zuen zenbait komunikabidetan.
Hala ere, gu lasterketaren analisian buru-belarri sartuko gara. 2009ko urtean Mendrision bezala, Cancellara suitzarra zen Geelong herrian jokatu ziren Munduko Txapelketan bi lasterketak irabazteko faborito bakarra. Izan ere, urtero bezala, bera zen hautagai nagusi eta bakarra erlojupeko txapelketa irabazteko. Eta ez zuen hutsik egin. Ez zen sorpresarik izan. Errez irabazi zuen, inongo zalantzarik utzi gabe, eta bere laugarren txapelketa lortu zuen lasterketa honetan. Millar britainiarra eta Martin alemaniarrak lagundu zioten podiumean, biak minututik gorako aldearekin. 2010a urte borobila izan da suitzarrarentzat, apirilean iparraldeko bi monumentuak irabazi ostean (eta nola irabazi gainera) urtea ezin hobeto bukatu zuen. Velo d’Or saria jaso du ordainetan, urteko txirrindulari onenaren errekonozimendua alegia. Hor geratuko ziren hala ere honen garaipen bikoitzeko ahaleginak, izan ere, eliteko lasterketa nagusian garaipenetik oso urruti geratu zen. Continue reading “2010ari errepasoa (XVII): Hushovd, Cancellara eta gazteen dizdira”
2010ari errepasoa (XVI): Espainiako Vuelta gorria
2010ean Vueltako arduradunek maillot berria prestatu zuten: gorria. Aski ezaguna da Espainiaren kolorea Eurokopaz geroztik gorria dela. “La Roja” delakori jarraipena emanez Vueltak identitate propioa izatea nahi zuen; urre koloreko maillotarekin lortu ez zuena gorriarekin lortu nahi du.
Gora behera askoko lasterketa izan zela esan daiteke. Maillot berri hau soinean janzten lehena Cavendish izan zen Sevillan gauez jokatu zen erlojuaren kontrako saioan bikain aritu ondoren. Maila eman ez zuena Sky taldea izan zen eta egunak aurrera joan ahala ezagutzera eman zen talde osoa gaixotu zela jatekoa tarteko. Guztion sorpresarako kutsadura espero baino larriagoa izan zen eta Txema Gonzalez masailari arabarraren heriotza eragin zuen. Ondorioz Sky taldeak lasterketa uztea erabaki zuen. Ez ohiko gertakaria izan zen zalantzarik gabe. Continue reading “2010ari errepasoa (XVI): Espainiako Vuelta gorria”
2010ari errepasoa (X) Ivan Basso: bizitzak arrosa kolorea hartzen duenean
Giroan, Tourrean ez bezala , ustekabean edozein txokotan izan ohi dira. Aurten ezustekoak lasterketa hasi aurretik iritsi ziren; Pellizotti jokoz kanpo utzi zuten, bere pasaporte biologikoaren emaitzak ez ohikoak zirelakoan. Hori ikusirik, Liquigaseko nagusiek Vincenzo Nibali eraman zuten Girora, nahiz eta italiar gaztea oporretan zegoen –edo hori esan zuten behintzat bere taldekoek-.
Bradley Wigginsek jantzi zuen aurreneko maglia arrosa, baina nabarmendu behar da Alexander Vinokourovek oso gogotsu ekin ziola Giroari, eta amorru biziz ikusi genuen taldekako erlojupekoan maglia arrosak ihes egingo ziola jakitun. Lehen astea bukatu aurretik, itzuliko etapa ikusgarrienaren txanda izan zen. Strada Bianchen etapa alegia. Hau da, asfaltatu gabeko errepideetan aritu ziren txirrindulariak. Hori bakarrik ez; euria egin zuen, eta horrek are gehiago gaiztotu zuen etapa; Basso eta Nibali erori egin ziren eta lokatzez betetako errepideetara iritsi zirenerako Evans, Vinokourov eta Arroyo, besteak beste, aurretik zituzten. Borroka ikusgarria izan zen –aldapa tenterik ere bazegoen bide haietan-, eta azkenean, Evansek etapa eraman zuen eta Vinokourovek jantzi zuen ostera ere maglia arrosa.
Handik etapa gutxira, beste ezusteko galanta. L`Aquila bidean, tropelaren erdiak egin zuen aurrera eta faborito guztiak atzean geratu ziren. Emaitza? Richie Porte Saxobank taldeko australiar gazteak maglia arrosa jantzi zuen. David Arroyo espainiarra ere aurreko taldean helmugaratu zen. Bi txirrindulari horiek protagonista bilakatuko ziren probaren azken txanpara arte. Giroa gaizki hasitako Carlos Sastre espainiarrak lehen postuetara jauzi egin zuen etapa harrigarri hartan. Evans, Basso, Scarponi eta abar ia hamar minutura zeuden sailkapen nagusian etapa hura eta gero.
Horiek horrela, Liquigas taldeak lasterketaren lema hartu eta Monte Grappa eta Zoncolaneko etapetan erakutsi zuen talde indartsuena zela. Lehenengo etapan, Nibalik irabazi zuen –bakarrik helmugaratu zen-, eta hurrengo egunean, Zoncolan itogarrian, Bassok. Richie Portek maglia arrosa galdu zuen, baina haren oinordekoak, David Arroyok kuraia sobera erakutsi zuen handik Giroaren bukaera bitartean.
Ivan Bassok eta Nibalik gogotik egin behar izan zuten lan Apricara bidean, itzuliko etapa gogorrenean; Mortirolon atzean utzi zuten Arroyo, baina jaitsieran espainiarrak ia-ia bat egin zuen Liquigaseko bi txirrindulariekin eta haiekin zihoan Scarponirekin. Ia-ia, baina ez ziren elkartu eta Apricarako bidean lortu zuen Bassok Arroyoren abantaila ezer ezean uztea.
Hortaz, Vareseko igotzaileak bigarrenez irabazi zuen Giroa –lehena 2006an- eta Nibalik erakutsi zuen txirrindulari puska dela, lehen aldiz hiru asteko itzuli bateko podiumera igo baitzen. Arroyo espainiarra bi italiarren ondoan izan zen Veronako Coliseum ikusgarrian jarritako podiumean. Ezin laburpentxo hau amaitu Richie Porte aipatu gabe. Julenek Peter Sagan Paris Nizako ustekabeko nagusia izan zela gogora ekarri zigun duela aste gutxi. Bada Giroan, 25 urteko Richie Portek zur eta lur utzi zituen zale guztiak, egiazki. 2011n berretsi beharko du aurten erakutsitakoa.