Kategoria Artxiboak:Italiako Giroa

2010eko Italiako Giroak Amsterdamen joko du hasieraren txirrina

I amsterdamAmsterdamen hasiko da gaur 2010eko Italiako Giroa. 8,4km-ko erlojupeko teknikoa izango da hiriburuan bertan. Lehena irteera puntuan Russ alemaniarra izango da 13:55etan. Euskaldunei dagokionez, berriz, Xabier Zandio 14:23tan irtengo da eta Iban Mayoz 15:35etan. Zorterik onena opa diegu biei!

Gaurko faboritoen artean Millar eta Pinotti aurkitzen dira. Biek Cancellara falta dela aprobetxatu nahi dute etapa garaipena eta maillot arrosa janzteko. Erlojupeko teknikoa izango da Amsterdameko kaleetan zehar.

Asteartera arte Holandako lurretan izango dira txirrindulariak. Asteartean atseden eguna izango dute Italiara joateko probestuz. Hori bai, asteazkenean Italian beste erlojuaren kontrako saio luzeago bat izango dute, 33km-takoa.

Ikuskizuna astera doa!

2010eko Italiako Giroko multzoen azterketa

Hautagai nagusiakBadakit berandu xamar dela multzoen azterketa egiteko, baina ez nuke alde batera uzterik nahi berandu eta labur aztertuko baditut ere. Seguru portzentajeez aparte, askok eskertuko duten azterketa izango dela.

Hautagai nagusiak

Pellizotti pasaporte biologikoan aurkitutako irregulartasunengatik ez diote parte hartzen utziko eta bere ordez Nibali izango da. Tropela.net-eko lehiaketa martxan jartzean ez zenez erreserbatako zerrendan ere agertzen, Nibali ezin izango dugu aukeratu, Karpetsekin gertatzen den bezala. Hori hala izanda ere, ez dago erraza aukeratzen.

Faborito nagusia Evans dela esango genuke. Australiarrak udaberriko klasikoetan primeran dagoela erakutsi du eta Giroan forma hori mantentzeko moduan izango del aurre ikusten da. Berarekin batera Basso, Vinokourov eta Sastreren artean zalantzak ditut, nahiz eta Cunego edozer gauza egiteko gai izan. Denok dakigu Italiarrak Giroa asko maite dutela eta biziki lehiatzen dutela, baina nire ustez, eta oso gutxi lehiatu bada ere urte hasieran, Sastre izango litzateke nire bigarren aukera.

Espezialistak eta igotzaileak

Multzo honetan italiarrak ditugu gehienak. Pena Riccok ez parte hartzea; ikusmin ikaragarria nuen. Cobra nire aukeretako bat izango zen Girorako nahiz eta zer egingo zukeen jakitea zaila izan. Hala ere beste 10 hautagaien artean 3 aukeratu beharra dago eta hau ere ez da hain erraza.

Raul adiskideak Simoniren azken Giroaz idatzi berri du. Egia esan taldeburua Cunego izango da eta adinean hain aurreratua izanda ez zait iruditzen sailkapen nagusiaren lehian arituko denik. Hori bai, etapa garrantzitsuren bat irabazteko gauza ikusten dut.

Zalantzak Pozzovivo, Garzelli eta Scarponi. Beharbada Bruseghinek sorpresa eman dezake, baina ez dut uste. Scarponik denboraldia ederki hasi du Lombardia irabaziz. Beharbada hauen guztien artean faborito nagusia bera da, baina nik Pozzovivo aukeratuko dut. Vinokourov eta Riccoren ondoren hirugarren sailkatu zen Trentinoko itzulian eta ondo izango dela uste dut. Eta Giroan italiarrak protagonista izaten direnez, aukeratuko dudan bigarrena ere italiarra izango da. Nire apustua, zalantzak baditut ere, Garzelli izango da.

Hirugarrena ez dut italiarra aukeratuko. Wiggins iaz Giroan espero baino hobeto ibili zen eta Tourrean sorpresa eman zuen. Ez dakit aurten Giroa irabazteko lehian sartzeko asmotan den ala Tourra duen jo puntuan. Hala ere Wiggins nire aukeretako bat izango da. Zalantza askorekin Serpa eta Moncoutie alboratu egingo ditut.

Azkarrak

4tik bi aukeratu behar dira. Hala ere ez da erraza. Nahiko garbi dut esprinter gehienak azken asterako erretiratu egingo direla. 6 etapa inguru izango dira esprintean amaitu daitezkeenak eta aukeraketa ondo egitea garrantzizkoa izango da. Gehienek Farrar eta Greipel aukeratu dituzue. Nola ez dudan garbi eta portzentajeen inguruko eztabaidari jarraiki, gehiengoak esaten duzuenaren kontrakoa egingo dut. Nire apustua McEween eta Petacchi izango dira.

Beste azkarrak

Multzo honetan aukerak asko zabaltzen dira. Gasparotto eta Pozzatoren artean bat aukeratzea erabaki dut eta hori Gasparotto izango da Tirrenon etapa bat irabazi baitzuen.

Gainontzeko biak Albasini eta Henderson hautatuko ditut. Suitzarrak ez du garaipenik lortu aurtengo denboraldian baina bai postu onak. Zelanda Berriko beteranoak, berriz, etapa garaipena lortu zuen Paris-Nizan eta txukun dabil denboraldi hasiera honetan. Ia berdin jarraitzen duen Giroan ere.

Besteak

Multzorik zailena zalantzarik gabe. Hori dela eta behintzat puntuak segur lortzeko estrategia erabiltzea pentsatu dut. Dakizuen bezala Tropela.net-eko jokoan lehen euskaldunak 100 puntu jasotzen ditu. Bi txirrindulari euskaldun bakarrik daudenez biak hartzea erabaki dut: Xabier Zandio eta Iban Maioz. Biak erretiratu ezean, estrategia honekin bukaerako 100 puntuak ziurtatuak izango ditut.

Oraindik beste 3 aukeratu behar. Millar aukeratu beharrekoen artean dagoela iruditzen zait. Txirrindulari ingelesa erlojupeko saioetan txirrindulari bikaina da eta azken denboraldietan mendian ere txukun ibiltzen da.

4.a aukeratzeko Sastreren taldekidea aukeratzea pentsatu dut: Tondo. Iaz Espainiako Vueltan nahi baino okerrago ibili zen batez ere belaunak ez ziolako gehiegi lagundu. Aurten, berriz, taldea aldatu du eta dagoeneko bi etapa garaipen lortu ditu: Paris-Niza eta Voltan, eta azken honetan sailkapen nagusian bigarren sailkatu zen.

Azkena, berriz, Tiralongo. Vinokourovi laguntzen arituko da eta sailkapenetan aurrealdean ibiltzea espero ez badut ere, sorpresa emateko gauza dela iruditzen zait italiarra.

Hauxe da nire aukeraketa oraingoz. Hala ere bihar eguerdiko 14:00ak iritsi artean ez ninduke harrituko txirrindulariren bat edo beste aldatzea. Azken errepasoa azken unean izango da, beraz, ezin jakin!!

Argazkia: www.gazzetta.it

Simoniren azken atzaparkadaren zain

giro08pre-pampeago1Giroko ziklistarik zaharrenetakoa izango da ‘Gibo’ handia, zaharrena ez bada, 39 urteko beteko baititu abuztuan. Antza, proba eta gero hartuko du erretiroa. Italiako lasterketa nagusian balentria handiak egin ditu igotzaile gartsuak. 1999an zapaldu zuen lehen aldiz podiuma; hirugarren bukatu zuen, Gotti eta Savoldelliren atzetik. Pantani Girotik kanporatu zuten urtea izan zen hura. ‘Il Pirata’ ordurako errepidean ez bazen ere, etapa gogoangarria egin zuten Gottik, Herasek eta Simonik Apricara bidean, Gavia eta Mortirolo igota lasterketa bukatu bezperan. 2000. urtean ere hirugarren, Garzelli eta Casagranderen ondoan podiumean. Eta 2001ean, jaun eta jabe izan zen; maglia arrosa etxeratu zuen, erakustaldia emanda gainera. Urtebete geroago Girotik kanpo utzi zuten, positibo emateagatik.

2003an Girora itzuli eta berriro ere garaile. Ondorengo urteetan behin baino gehiagotan gertu izan du podiumeko koskarik gorena, baina…2004an bera zen Lampreko taldeburua, baina hara non Damiango Cunego taldekide gazteak aurrea hartu zion. Mokoka bukatu zuten bi txirrindulariek, baina gauzak zer diren! Lampren bertan ariko dira biak hastear den Giroan. Ondo bidean, Simonik Cunegoren mesedetan egingo du lan.

Giroan bikain, baina Italiatik kanpora halamoduz. Tourrean eta Espainiako Vueltan etapa bana irabazi ditu, baina tifosiek gehiago espero zuten. 2003an, bigarren Giroa irabazi ostean, Armstrong estu hartzeko hautagaietako bat zen Tourra hasi aurretik, baina Frantzian batean bale eta bestean kale. Ezin erregulartasunari eutsi.
Simonik, orain arte, azken atzaparkada 2007ko Giroan eman zuen, Monte Zoncolan tentean. Ziur bere zalei aldapa gora borrokatzen esan nahiko diela agur. Hori egiten baitu ondoen, borrokatu alegia.

Eta gero zer? Hori berak jakingo du. Bizikleta mekanikari hasteko eskarmentua badu. Izan ere, 1998an, txirrindularitzak gogaituta edo, urtebetez pedalei eragiteari utzi eta bizikletak konpontzen jardun zuen. Eskerrak ez zuen horretan jarraitu!

Argazkia:  http://www.cyclingnews.com

Ongi etorri, Pedro

barrankoGertatu zena sinistu ezinik, Sergio Levi medikua amildegian behera zihoan, Pedro Horrillo erreskatatzeko asmoz. Pedro Horrillo, edo bere gorpua, Levik ez baitzeukan ermuarra bizirik aurkitzeko inolako esperantzarik. Baina han aurkitu zuen, 80 metro beherago, lurrean etzanda, goitik behera odolez beteta, izan ere, erorikoan denetarik jo zuen Pedrok: adarrak, harriak… azken finean, bere gorputz sendoak zulorako bidean aurkitu zuen guztia. Lurrean etzanda zegoen, begiak zabalik, baina konortea galduta. Baina medikua bi metrotara inguratu zenean, txikitutako gorpu hura jaso egin zuen. “Nola deitzen zara?”-galdetu zion medikuak. “Me chiamo Pedro”, erantzun zuen ermuarrak, bere ezker oin zaurituaren gainean oreka nolabait mantenduz. Levik lasaitasuna eskatu zuen, eta lurrean etzan zuen, berriz.

Bost aste geroago, Bergamoko ospitalean hasierako egoera larriena pasatu ostean, koma farmakologikotik istripua baino 3 egun geroago bonbilla baten argipean esnatu ostean, Pedro Horrillok gurpildun aulkia Nafarroako Unibertsitateko Klinikaren konferentzia-gelaren aurrean gelditu zuen. Kuraiaz beteta, Lorenak (bere emaztea, istripuaren egunean Bergamora bidaiatu zuena, berekin egoteko) emandako bi muletak hartu eta jaiki egin zen. Pedrok komunikabideen eskaera guztiak atzeratu zituen, “egoera on batean egon arte”, eta atzo bere burua prest ikusi zuen. Gelan sartzearekin batera, isiltasuna egin zen, argazki kameren flashek apurtu zuten isiltasuna. Mirariaren kulminazioa zen. Pedrok irribarre bat egin zuen eta bi hitz ahopean aipatu: “entrada triunfal”. Sarrera garailea. Bai, atzo garailea bera izan zen. Baina bera ondo ikustearekin txirrindularitzak eta zaleok ere zertxobait irabazi genuen.

horrillo-muletasPrentsaurrekoa eman zuen mahaira arteko ibilbidea luzea eta geldoa izan zen, eta han zeuzkan tratatu duten medikuak zain. Ibilbide geldoa, baina zoragarria. “Azken asteotan lan muskulu-eskeletikoa egin dugu, eta gaur bere kabuz gela honetan sartu izanak argi eta garbi uzten du bere eboluzioa nolakoa izan den” – esan zuen Felipe Lucenak, Barne-Medikuntza Saileko medikua denak. Bide batez, ermuarraren trinkotasun fisikoa goraipatu zuen: “Oso gizon sendoa da. Sendotasun horri eta aurrera ateratzeko gogoei esker errekuperazio zoragarria izan du, denok espero genuena baino askoz hobea”. “Denok egon gaitezke oso-oso pozik Pedro gaur hemen gurekin egoteagatik” – zioen Juan Ramón Valentík, Kirurgia Ortopediko eta Traumatologiako zuzendariak. “80 metroko amildegi batetik erortzea… Oso erreskate konplikatua gainditu du, eta kirurgia serie gako bat, kolpeen ondorioz birrindutako gorputzaren zatiak birkokatzeko. Horregatik egon gaitezke denok pozik gaur Pedrok bere kabuz dena azaldu duelako. Baina esfortzu nagusia berea izan da. Gorputza ez bada behar besteko indartsua, kirolariaren egoera orokor eta borrokarako animo gabe, ezin izango genuke ezertxo ere egin”. Bi medikuekin bat zetorren Pablo Díaz de Rada, Kirurgia Ortopediko eta Traumatologiako espezialista. Honek ere Pedroren eboluzio harrigarria azpimarratu zuen, txirrindulariaren jarrera eta diziplina goraipatuz, baina optimismo neurrigabea baretzen saiatu zen. “Bizimodu normal batera itzultzea? Laster izango da bizikleta bat berriz hartzeko gai, pasiotxo bat egiteko, baina zoritxarrez, errotulako zauriak direla eta (errotulak asko sufritzen du txirrindularitzan), itxaron egin beharko dugu bere eboluzioa ikusteko. Orduan jakingo dugu zein maila har dezakeen bizikleta baten gainean. Pedroren organismoa oso gogorra da, bai, baina horri ezin zaio eperik jarri”. Continue reading “Ongi etorri, Pedro”

Menchov geldiezinak Giroa irabazi du

Menchov. 2009ko Giroko garaileaErrusiarrak azken kilometroan erorikoa izan du, baina ez da nahiko izan maglia arrosa galtzeko. Segur aski mekanikariari izan duen azkartasunagatik eskerrak emateaz ez da aspertuko errusiarra, lurrera erortzerako hor baitzen aldamenean beste bizikleta batekin prest. Merezita irabazi du Menchovek aurtengo Giroa eta gaurkoan ere erlojupekoan Di Luca baino gehiago zela argi erakutsi du.

Gaurko 14 kilometrotako erlojupekoa Erromako kaleetan zehar jokatzen zen. Jokoan etapa garaipena eta sailkapen nagusiko postuak ziren. Lehen hogei postuei begiratuta lehia ezberdinak aurreikusi genitzake. Lehena Armstrong, Serpa eta Seeldrayersen artean zen, hirurak 42 segundoren tartean baitziren. Bigarrena Bruseghin eta Valjavecen artekoa, Valjavecek italiarra 50 segundora baitzuen. Hirugarrena Rogers eta Garzelliren artekoa, 52 segundo aurretik baitzen italiarra eta Rogers erlojupeko espezialista izaki, lehia aurreikusi zitekeen. Eta garrantzitsuena, nola ez, maglia arrosa eta ciclaminoaren artekoa, aurrez esan bezala, 20 segundoko tarte estuan.

Erromako erlojupekoa 23 bihurgunez osatutako ibilbidea zen, eta atzo aurreratzen genuen bezala, euria aurreikusita zegoen eta euria izan da protagonista. Ibilbideak lehenak egiten izan direnak lurzoru lehorra izan dute eta horrek denbora hobeak egiteko erraztasuna eman diete. Horren erakusgarri gaurko etapan lehen hiru postuetako sailkatu diren txirrindulariak: Konovalovas, Wiggins segundo batera eta hirugarren Boasson Hagen 7ra. Horrenbestez gaurko etapa garaipena Cervéloko txirrindulari lituaniarrak egindako denbora bikainari esker. Gaurko garaipenarekin Cervélok laugarren etapa garaipena lortu du aurtengo Giroan, bi Sastrek eta bat Gerransek. Hala ere, gaurkoan etapa garaipena bigarren maila batean zegoen 2009ko Italiako Giroaren garailea baitzegoen jokoan.

Armstrong, Serpa eta Seeldrayersen arteko lehiak espero baino gutxiagorako eman du. Armstrongek etapa lehiatu baino Erromatik pasieratxo bat eman duela esan daiteke eta helmugan 1’19”ra sartu da. Serpak 29 segundo kendu behar zizkion Armstrongi sailkapenean aurrera egin nahi bazuen, baina azkenean 10 bakarrik izan dira. Seeldrayersek, berriz, Serparena 13 segundoan hobetzea zuen helburu, baina ez da gauza izan eta sailkapen nagusian Serparekiko 4ra geratu da . Beraz, eguneko leheneko lehia bere horretan geratu da.

Aipatu dugun bigarren lehia Bruseghin eta Valjavecen artekoa izan da. Italiarrak denbora bikaina egin du baina gaurkoan Valjavec ondo ibil da eta azkenean 15 segundorengatik ez du aurreratu esloveniarra. Hauen arteko lehia ere, beraz, bere horretan.

Sailkapenean aurrerago joanaz, Rogers eta Garzelliren artekoa ezustekoa izan dela esango nuke. Rogersek espero baino erlojupeko pattalagoa egin du eta Garzellik, berriz, ikaragarria. Gaurko etaparen ostean Garzellik Rogersi 1’18”ko aldea atera dio sailkapen nagusian. Zenbaitek Tropeleko blogean Garzelliren emaitzak susmopean jarri dituzte. Hori antolatzaileek eta kontrolak egiten dituztenek esan beharko dute, baina aitortu beharra dago gaurkoa behintzat aurreikuspenetatik kanpoko emaitza izan dela. Nik bederen Rogersek Garzelli aurreratuko zuela edo behintzat justuan ibiliko zela uste nuen, baina esan bezala, oker nenbilen.

Eta lehia nagusia azkenik. Killerra eta Menchov, Giro honetan elkarren inguruan ibili diren bi txirrindulari eta zalantzarik gabe Giroko txirrindularirik erregularrenak. Di Lucak atzokoan kolpe morala jaso zuela uste dut. Atzoko emaitzak bestelakoak izan baziren, beharbada Di Lucak gaur maglia arrosarekin ekingo zion lasterketari eta erreferentziak izango zituen, baina ez da horrela izan. Kontua da Spoltoreko txirrindulariak gaur dena eman behar zuela eta arriskatzea besterik ez zitzaiola geratzen. Menchovek, berriz, bereari eustea besterik ez zuen. Italiarrak bizikleta arrunt batekin ateratzea erabaki du. Errusiarrak, berriz, erlojuaren kontra lehiatzeko bizikleta berezia. Euria ere ari zuen eta lur bustiak zeresana emango zuela bagenekien.

Lasterketan zehar hiru erreferentzia puntu ziren. Killerra bizi atera da eta lehen erreferentzia puntuan 5 segundoko errenta ateratzen zion errusiarrari. Bazirudien Di Lucak hobeto ekin diola erlojupekoari, baina kilometroetan aurrera egin ahala, Menchoven aldeko erreferentziak ematen hasi dira. Di Lucak ezin zuen azken une arte etsi eta denbora ona markatu du: 19’23”. Denbora hori kontutan hartuta, Menchovek 19’43” azpitik egin behar zuen ibilbide kurbatua.

Rabobankeko liderra azken kilometroan sartu denean denbora oso ona ari zen markatzen eta etaparen lehian sartuta zen. Momentu horretan Giroaren garaipena eskuan zuen. Baina orduan zoru bustiak behar baino protagonismo handiagoa hartu du. Menchov zuzen zihoan erritmo bizian, baina badirudi pedal kolpea ematerakoan atzeko gurpilak irrist egin diola eta oreka galdu arazi diola. Ez zen posible! Lasterketa liderra lurrera erori egin da eta han joan da arrastaka zenbait metro. ETBko emanaldian zehar ikusi ez duguna liderrari gertatu zaio. Bitartean Di Luca telebistaz Menchoven lana jarraitzen ari zen aurpegi serioz. Baina Rabobankeko kotxean adi ziren guztiak, baita mekanikaria bera ere eta Menchov bizikleta jasotzera hurbildu denerako mekanikariak beste bat jarri dio txirrindulariari alboan. Lasterketa era horretan galdu behar al zuen errusiarrak? Ba ez. Errusiarrak badaezpada etapa hasieratik lehiatu egin du eta horri eskerrak Di Lucarekiko aurreratuta zituen segundoak nahikoak izan dira erorikoan galdu dituenak konpentsatzeko. Erorikoa izan arren, Menchov Di Luca baino 21 segundo hobea izan da. Erorikoak ere ez du errusiarra garaipenetik baztertzerik lortu. Hori da hori garrasia bota duena errusiarrak helmugan! Ikaragarria gaur Menchovek egin duena.

Zalantzarik gabe Menchovek irabazi behar zuen, izan ere erlojupekorik onena egitera zihoan errusiarra (segur aski erori ez bazen etapa garaipena ere hortxe izango zukeen). Egia da Di Lucak egundoko ikuskizuna eman duela lasterketa guztian zehar eta penaz izango dela, baina erorikoaren ondorioz Di Lucak irabaztea bidezkoa izango al litzateke? Ez dago erantzun beharrik ez baita horrelakorik jazo. Merezimendu osoz, beraz, 2009ko Italiako Giroaren garaipena Menchoventzat.

Gainontzeko sariei dagokienez, mendiko maillota Garzellik irabazi du, gazteena Seeldrayersek eta ciclaminoa, merezimendu osoz, Di Lucak.