Tourreko multzoen azterketa: beste hautagaiak (II)

menchovOso litekeena da multzo honetako txirrindulariren batek podiuma zapaltzea Parisen, edo etaparen bat irabaztea behintzat. Beste hautagaien artean ere lehengaia dago.

Ivan Basso
2006an Giroa irabazi ostean, Tourra lehenengoz irabazteko faborito nagusia zen, baina Puerto Auziak aurretik eraman zuen. Ez Tourra, ez ezer. Eta aurten? Italiarrak, Giroa irabazita, denboraldia egina du jada, eta Italian bete-betean aritu ostean Tourrean irabazteko lehian izandako txirrindulariak oso gutxi dira. Hori bai, batere presiorik ez du izango, eta errepideak esango du Liquigaseko liderra Basso edo Kreuziger izango den. Italiako zaleen itxaropena.

Cadel Evans
Australiarrari buruz, beste horrenbeste esan daiteke. Zoncolan, Kronplatz eta Mortirolon gora indarrak xahutu zituen Lotto-Omegako BMCko txirrindulariak, eta nahiz eta ekaina oso lasai hartu duen, kosta egingo zaio Contador edo Schleck anaien erritmoari jarraitzea. Hala ere, lehiakorra da oso australiarra, eta nekez emango du amore.

Andreas Klöden eta Levi Leipheimer
Biak ala biak ondo ibili izan dira Tourrean. Urrutira joan gabe, Leipheimer podiumera igo zen 2007an, eta Klöden joan den urtean lan bikaina egin zuen Contador taldeburuaren mesedetan. RadioShack taldean daude biak baina, eta horrek esan nahi du Armstrongen aldeko morrontza lana egin beharko dutela. Hori bai, Texaskoak kale egingo balu, askatasun osoa izango lukete eta bai mendian bai erlojupekoetan ondo moldatzen dira. Eskarmentua ere alde dute.

Denis Menchov
Bete betean prestatu du Tourra Rabobankeko igotzaileak. Ez da Giroan egon eta denboraldi osoan apenas ez du bere burua erakutsi. Behin baino gehiagotan joan da Tourra lehiatzeko asmoz, baina arrazoi batengatik edo besteagatik ez du nahi bezain aurrean amaitu. Gero eta aukera gutxiago geratzen zaizkio. Txirrindulari aparta da, baina hura baino gehiago denik bada.

Samuel Sanchez
Espainiako Vueltan txukun aritu izan da asturiarra, baina Tourra Tourra da. Euskal Herriko Itzulia irabazteko asmotan zebilen eta kolpe latza izan zen lehen etapan denbora galtzea. Hala ere, burua altxatu eta etapa irabazi zuen Arraten. Hain justu, hori da Samuelen bertute nagusienetakoa: kemena. Etaparen bat irabazteko hautagai izan daiteke.

Carlos Sastre
Larunbatean abiatuko den tropelean Tourra irabazi duten hiru lasterkari baino ez dira egongo. Armstrong, Contador… eta Sastre. Hori kontuan hartzeko modukoa da, baina espainiarra batean bale bestean kale jardun zen Giroan, eta dirudienez bere boladda onena pasatu da.

Franck Schleck
Hasiera batean behintzat, anaia izango da Saxo Bankeko taldeburua, baina Franck Schleckek ere erakutsi du Tourrean ez dela kikiltzen. Joan den urtean, adibidez, podiuma ez zuen oso aparte eduki. Suitzako Itzulia, gainera, irabazi berri du. Erne berarekin.

Bradley Wiggins
Ingelesa puntu-puntuan iritsiko dela dirudi. Giroa ez zuen bete-betean lehiatu, baina bere burua frogatu zuen egun batean baino gehiagotan. Baita aldapan gora ere. Gizaseme handia da Wiggins, baina joan den urteko Tourrean maldari ez diola zertan beldurra izan agerian utzi zuen. Erlojuz kontra kilometro gutxiegi izango ditu, bere zoritxarrerako.

Aukeraketa egitea ez da xamurra, baina honatx nire apustua beste hautagaion artean: Menchov, Schleck eta Wiggins.

Vino: amore eman beharrean, egurra!

Vinokourov Liejan

Alexandre Vinokourovek ez daki zer den amore ematea. Zenbat eta zaplasteko handiagoa hartu, orduan eta grinatsuago borrokatu. Tourreko etapa batean hamar minutu galduz gero, hurrengoan egurra, eta etapa garaile. Odol transfusio batengantik bi urterako zigorra jaso eta gero ez zuen txirrindularitza utzi. Kontrakoa. Gogotsu itzuli zen joan den denboraldiaren bukaeran; Espainiako Vuelta eta guzti lehiatu zen. Eta aurtengo denboraldian gogotsu ez ezik, indartsu ere badabil. Trentinoko Giroa irabaztearekin nahikoa ez eta Lieja-Bastogne-Liejan nagusitu da. Vino ez dago amore emateko prest. Tropela.net-eko iruzkinetan bazegoen Vinokouroven alde egin zuen zale finik.

Julenek lasterketaren prebian ohartarazi bezala, faboritoen zerrenda oso-oso luzea zen. Ohi bezala, Ardenetako Hirukotearen azken proban sua La Redoute muinoan piztu zen. Barredo eta Tankink, Tony Martin, Masciarelli eta Garzelli izan ziren erritmoa aldatzen lehenak, baina tropela ez zen hautsi. Ondorengo aldapan, Roche aux Fauconsen, ordea, mugimenduak izan ziren. Franck Schleckek, Valverdek, Evansek, Contadorrek eta Andy Schleckek agerian utzi zuten zangoak aurrera egiteko pronto zituztela. Zorionez, Igor Anton ez zebilen aparte. Baina hara non aldapa hori pasatu eta aurrera jo zuten Alexandre Vinokourovek eta Alexandr Kolobnevek. Gilbertek ere erasora jo zuen, eta Valverdek eta Evansek kate motzean lotu zuten belgikarra. Gainerakoak, tartean Contador, Schleck eta Anton atzean geratu ziren.

Ekinaren ekinez, Vinokourovek eta Kolobnevek zulotxoa ireki zuten. Saint Nicolasen, azken aurreko aldapan, helmugara iristeko 11 kilometro falta zirela, atzeko hirukotetik, Gilbertek aurrera jo zuen. Belgikarra indartsu dabil, eta Valverde eta Evans atzean utzi zituen. Baina ETBko esatari Xabier Usabiagak bete-betean asmatu zuen. Aurrera jo bai, baina gero itoz gero, akabo. Gilbertek ezin izan zuen aurrekoen aldea murriztu eta helmuga aurreko aldapatxoan, Valverdek eta Evansek harrapatu zuten.

Ordurako, lasterketa irabazteko lehia Vinokourov eta Kolobneven artean zegoen. Eta iraganean bezala, Astanako txirrindulariak erraiak bota zituen eta Kolobnev makurrarazi zuen –hori erakusten du argazkiak, hain zuzen ere-. Esandakoa, Vinok ez daki amore ematen. Hurrengo erakustaldia? Edozein egunetan…

Argazkia: www.cyclingnews.com (Elmer Kring)

Liège–Bastogne–Liège, inoiz baino irekiago

Liège-Bastogne-LiègeIgande honetan egutegiko klasikarik zaharrena disputatuko da Belgikako errepideetan. 1892an lehen edizioa disputatu zenetik hamaika gertakari handi jazo izan dira Liège inguruan, eta aurten ere hala izatea espero dugu denok. Ez dugu ibilbidea hemen eta orain deskubrituko, txirrinduzale orok baitaki klasika hau non eta nola erabakitzen den normalean. Dena den, azken kotak merezi du aipamentxo bat. Côte de Saint Nicolas beste behin lasterketako epaile izango delakoan nago, irabazlea bertan joaten ez bada, lasterketako selekzioa bertan egingo delako. Bai, iaz Andy Schleckek lehenago egin zuela alde pentsatuko duzue askok, baina iazko lasterketa arraro xamarra izan zen.

Nork altxatuko ditu eskuak 255,5 km-ak bete eta gero? Faboritoen zerrenda oso luzea da. Azken urteetan gazteak indar handiz agertu dira, baina horrek ez du esan nahi beteranoek atzera pausu bat eman dutenik. Cadel Evans aipatu behar lehen postuan. Munduko Txapeldunak ohore hori merezi du, are gehiago Flèche-Wallone irabazi eta gero. Dobletea egingo al du? Egia esan harritu egin ninduen aurreko eguneko bere garaipenak, aurreko astean bere elkarrizketa bat irakurri bainuen, eta bere hitzetan, ez zegoen oso indartsu, gorputzaldi optimoa Italiako Giroan izatea espero baitzuen. Arrazoi hori medio ez nuen hartu nere kinielan eta hara non…

Iazko irabazleak ere aipamentxoa merezi du. Andy Schleck faborito bezala aipatu beharra dago, noski, baina aurten ez du izango iaz izan zuen askatasunik, eta gainera oraindik topera egoteko zertxobait falta zaiola deritzot. Philippe Gilbert ere faborito argi xamarra da. Erakutsi zuen Amstelen zertarako gai den, eta asteazkenean 6º postua lortuta, helmugara buruan iritsi daitekeela pentsatzea ez litzateke erokeria bat. Alejandro Valverde eta Joaquim Rodriguez ere derrigorrean saltsan egon behar dira. Murtziarrak azken 4 urteetan bi aldiz irabazi du Liègen, eta duen abiadura puntak bere alde jokatzen du. Zentzu hortan, Gilbert izango du arerio nagusi bezala. “Purito”k ordea, Saint Nicolas profitatu beharko du aurrera egin eta tartea irekitzeko. Erakutsi du azkenaldian malda pikoetan bakarrik joateko gai dela, eta km bat %11ra nahikoa izan dezake kataluniarrak. Maila berean jarriko nuke Damiano Cunego, Ardenetako Triptikoko lasterketen artean, hauxe baita bere ezaugarrientzat egokiena. Gainera, behetik gora dihoa italiarra, gorputzaldi gero eta hobeagoa lortuz. Eta Alberto Contador? Pertsonalki, ez dut ikusten Liègeko podiumean. Ez da klasikomanoa, eta aurrekoan hirugarren egin bazuen, azken igoeraren ezaugarri bereziengatik izan zela uste dut.

Gainontzekoen taldean, Horner, Gesink, Nibali edo Kreuziger bezalako jendea aipatuko nuke, baina hauetakoren bat garaipenaren jokoan egoteak harrituko ninduke. Fränck Schleckekin duda gehiago dauzkat.

Euskaldunen artean, nola ez, Igor Anton aipatu beharko. Flèche-Wallonen lasterketa aparta egin zuen, eta irabazi ez bazuen, hein handi batean Huy-ko pareta aurkariek bezain ondo ez ezagutzeagatik izan zen. Ez zen kasualitatea izan azken metroetan buruko postuak Contadorrek eta berak galdu izana, izan ere, klasiketan ez baitaukate hainbeste esperientzia, eta beraz, ez dira hain iaioak. Igorren alde jokatzen duen faktorea bere gorputzaldi ona da. Aurka, ordea, klasikaren 255 kilometroak eta esperientzi falta. Dena den, galdakoztarra lehen hamarretan ikusteak ez ninduke batere harrituko.

Beraz, oraingo honetan ez naiz bustiko, ez bainaiz pronostiko bat egiten ausartzen. Faborito asko eta parekotasun handia egonik, Julenek errazena egingo du, Ubedako muino ezagun horietatik joanda eperra zorabiatu, alegia.

Gilbert garaile, Holandako errusiar mendian

Gilbert Caubergen

Cancellara eta Gilbert klasiko handietan nabarmentzen diren txirrindularietako bi dira. Lehenak, suitzarrak, nahierara irabazi zuen Flandesen eta Roubaixen. Besteak, Omega Pharma-Lotto taldeko Philippe Gilbertek, erakustaldia eman zuen Amstel Gold Raceren azken aldapan, Caubergen. Eraso kolpe bortitza jo eta azken igoerara iritsi ziren 20 bat txirrindulari –tartean zen Haimar Zubeldia– jota utzi zituen, hari ezin jarraitu.

Finean, errusiar mendiaren modukoa da Herbeheretako klasiko handia. Gora eta behera. Etengabe. Batez ere Lampre, Rabobank eta Saxo Bank taldeen lanak ihesaldi saio guztiak bertan behera utzi zituen, eta helmugara iristeko 20 bat kilometro falta zirela, oilarren erakustaldia hasi zen. Andy Schleckek indartsu dabilela erakutsi zuen eta Fleche-Wallone eta Lieja-Bastogne-Liejan gertutik jarraitu beharreko txirrindularia izango da ziurrenik. Cunegok ere burua erakutsi zuen. Baita Cadel Evans munduko txapeldunak ere. Kolobnev eta Ivanov errusiarrek ere horrelako lasterketetan hankamotza ez dela utzi zuen agerian. Orain bata, orain bestea. Azken muinoan, Caubergen, eta zangoetan 256 kilometro zituela jo zuen aurrera Gilbertek, eta lehen postuan helmugaratu zen. Ryder Hesjedal (Garmin) sailkatu zen bigarren, eta Gasparotto (Astana) italiarra hirugarren. Ardenetako bataila hasi besterik ez da egin. Ezin aipatu gabe utzi errauts lainoak irteeran egoteak galarazi, edo behintzat zaildu ziela txirrindulari batzuei, Alejandro Valverde eta Luis Leon Sanchez, kasu. Huy eta La Redouteko aldapek ikuskizun ederra emango digute igandera bitartean, ziur.

Argazkia: www.isphoto.com

2010eko taldeen analisia (XII): Team Saxo Bank, Tourra begi tartean sartuta

Maillot horia kentzea helburu Helburu nagusia da. Andy Schleckek Alberto Contador Parisen goitik behera begiratzea, podiumeko lehenengo postutik beste batera begiratzea, alegia. Eta hori buruan sartuta antolatu du denboraldia talde danimarkarrak. Dena den, bajak asko igarri ditzake Team Saxo Bankek, izan ere urte batetik bestera Kurt Asle Arvesen, Karsten Kroon, Jurgen Van Goolen, Alexander Kolobnev, Lars Bak eta Mathew Goss galtzea ez baita broma. Sei izen horietan kalitate asko dago: txirrindulari azkarrak, Goss kasu, klasikomano apartak (Kroon, Kolobnev eta Bak), urte osoan maila harrigarria ematen duen Arvesen, eta, azkenik, aldapa gora txukun moldatzen den belgikar bat (Van Goolen). Hauek ordezkatzeko nortzuk fitxatu dituzte? Laurent Didier frantziarra, Baden Cooke (honek ez du aurkezpenik behar), Jonas Aen Jorgensen, Jaroslaw Marycz, Richie Porte eta Lucas Sebastian Haedo, Juan Joséren anai gaztea. Lehen begiradan, eta baita bigarrenean ere, badirudi taldeak kalitatea galdu duela. Ikusi egin behar jokaldia nola ateratzen zaion Bjarne Riisi. Momentuz hiru garaipen pilatu dituzte: Cancellarak Omango sailkapen nagusia, JJ Haedok Mumbai Cyclothon lasterketa eta Rasmussenek Andaluziako Itzuliko erlojupekoa.

Gauzak honela, talde honetan bi izen aipatu behar dira beste guztien gainetik: Andy Schleckek iaz erakutsi zuen zertarako gai den. Liège-Bastogne-Liège maisuki irabazi ostean, Tourrean aldapa gora Contadorri gertu xamarretik jarraitzeko gai izan zen bakarra bera izan zen. 25 urtera bidean, kalitatea soberan dauka, eta beste pausu bat eman behar du bere karreran. Ez dauka arerio makala Pintoko mutiko apartean, ordea. Dena den, badirudi erlojuz kontra anaia bezain gaizki ez dela moldatzen, eta progresio marjina ere baduela, beraz, lehia polita ikusteko moduan egon gaitezke aurtengo Tourrean.

Beste izen propioa Suitzatik datorren lokomotora da. Fabian Cancellarak denboraldia hasi berri lehen garaipena lortu du, esan bezala, eta ziur aski aurten ere daudenak eta ez daudenak irabaziko ditu, gehienak erlojuaren kontra, logikoki. Tourreko sailkapenaren asaltoa gaizki aterata (inor harritu al zen ba hori ikusita?), beharbada bere lekua zein den garbi ikusi du. Dena den, duda datorren Uztailean kenduko digu. Ordura arte, hamaika garaipen eta beste horrenbeste erakustaldi emango ditu, ziurrenik.

Esanda bezala, Team Saxo Bankek kalitatea galdu duela dirudi, aurreko urteekin alderatuta, behinik behin. Dena den, Tourrean garantia handiko taldea aurkeztuko du, eta izen hauek ez dira urruti ibiliko: Jakob Fuglsang norvegiarrak (nahiz eta Suitzan jaioa) iaz erakutsi zuen zertarako gai den. Aldapa gora sekulako maila erakutsita, normalean Tourreko taldean behar luke. Ezin ahaztu beste txirrindulari puska bat, Fränk Schleck, alegia. Udaberriko klasiketan maila ona eman ostean, Tourrean bigarren forma puntua bilatuko du, bere anaiari lagundu eta, zergatik ez, bere kabuz ere helbururen bat lortzeko, gaitasuna badauka eta. 38 urteko morrosko alemaniar bat ere garrantzitsua izango da. Jens Voigtek ez du ezagutu urte bakar bat hutsean, palmaresean ezer idatzi gabe, profesional bilakatu zenetik, 1997 urrun batean. Aurten tendentzia apurtzen ez badu gutxi harrituko dira. Gustav Erik Larsson suediarra taldekako erlojuz kontrakoan ezinbesteko makulua izango da Schleck anaientzat, eta, ondo bidean, Frantzian behar luke baita ere.

Gainontzekoen artean, Matti Breschel eta Haedo anaiak esprintetan musturra erakutsiko dute. Talde gizon badirenak, baina hala eta guztiz ere garaipenak lortzeko gai direnak ere badaude, Chris Anker Sorensen, Nicki Sorensen, Stuart O’Grady eta Alex Rasmussen kasu.

Laburbilduz, “minatutako” taldea da Saxo Bank, baina oraindik sekulako potentziala daukana. Beste behin, onenen artean izango ditugu Riisen gizonak, doazen lekura doazela.