Emozio gutxiko lehia ziklo-krosean

Hilabete baino gehiago da ziklo-kros denboraldia martxan dela eta aurreko urteetako lehia faltan botatzen da. Oraindik luzea da denboraldia baina oraingoz, Mathieu van der Poel holandarrak ez du areriorik izan. Irailean Estatu Batuetan, uda giroan ospatu ziren bi Munduko Kopako probak erraz irabazi zituen eta berdin Koksijdeko (Belgika) zirkuito hondartsu eta mitikoan ere.

Eta denboraldiaren lehen zati hau borobiltzeko, pasa den igandeko Europako txapelketan, Tabor, Txekian, erraz nagusitu zen. Tartean beste hainbat proba ere poltsikoratu ditu, eta batzuetan zerbait estuago ere hartu dute Poulidorren biloba, Koppenbergcross-en adibidez, Flandriako Itzuliko muino ezagunaren inguruan egiten den lasterketan.

Continue reading “Emozio gutxiko lehia ziklo-krosean”

25 urtez ihesean

Aurtengo Tourrean, uztailaren 18an zehazki, txirrindularitza modernoaren erakustaldirik harrigarrienetako baten 25. urteurrena beteko da: Claudio Chiappucci italiarrak Sestriereko helmugara bidean eman zuenarena, alegia. Ez zen edonolako erakustaldia izan: egundoko ihesaldia, historiara pasatzen diren horietakoak, 25 urteren ondoren ere oroitzeko aitzakia ematen dutenak.

Chiappucci 1

Continue reading “25 urtez ihesean”

Lokatza garbitzeko momentua

Mathieu Van der PoelArtikulu askoren protagonista bilakatu da Mathieu Van der Poel gazte herbeheretarra. Lokatzetan lorturiko lorpenei esker maiz aipatu izan da. Hain zuzen ere, 2015ean munduko txapelduna izan zen ziklo-krosean, eta aurretik lorpen bera izan zuen junior mailan (2012 eta 2013an). Hori gutxi balitz, 2013an ere errepideko munduko txapelketa irabazi zuen, hau ere junior mailan. Continue reading “Lokatza garbitzeko momentua”

Trena bizitzan behin pasatzen da bakarrik (edo ez)

Doumolin

Trena bizitzan behin bakarrik pasatzen dela esan ohi da. Batzuetan, esaera betetzen da eta beste batzuetan, esaera askorekin gertatzen den bezala, ez. Duela bi urte, Mikel Landak Giro paregabea egin eta podiumean bukatu zuen-Contador eta Aru taldekidearen atzetik-. Zale askok pentsatu zuten urte hartako txirrindulari indartsuena izan zela -erakustaldiak eman zituen mendiko etapetan- ondorengo urtean maglia arrosa etxeratu behar zuela. Zoritxarrez, Skyko txirrindularia gaixotu zen 2016ko Giroa hasita zegoela, eta proba utzi behar izan zuen. Adio ilusioei di-da batean. Aurten ere, ikuskizun zegoen, baina eroriko malapartatu batek ezer ezean utzi zuen bere itxaropena, eta baita zale askorena, noski. Lortuko al du Mikel Landak Giroa edo beste itzuli handi bat irabaztea? Gaztea da oraindik -27 urte-, baina faktore askok bat egin behar dute horrelako lasterketa bat irabazi ahal izateko: sasoi betean egotea, aurkariak horren ondo ez egotea, zorte txarrak inori eragitekotan besteei eragitea, eguraldia bera -aurtengo Giroan euria egin al du?- .

Landa izan genuen indartsuena duela bi urte eta iaz, Kruijswijk. Herbeheretarrak zur eta lur utzi gintuen, eguna joan eguna etorri, gero eta sendoago baizegoen, Nibali bera gogaitzeraino. Harik eta izotz puska baten kontra joan zen arte, itzulia bukatzeko pare bat etapa zail gelditzen zirenean. Kruijswijkek ez zuen amore eman eta Milanera iritsi zen, baina Giroak ihes egin zion. Iazkoa ikusirik, Lotto-Jumboko ziklista faboritoen artean zegoen Italikao Itzulia hasi aurretik, baina azken aurreko etapan, ondoezik, etxerako bidea hartu du. Haren kasuan ere zaila da jakitea goia jo ote zuen pasa den urtean.

Dumoulinen kasua kontrakoa da. Duela bi denboraldi Espainiako Vueltak hatz artean ihes egin zion azken aurreko etapan. Nork eta Aruk kendu zion. Nork eta Giroak izandako hutsunerik handienak -zendutako Scarponi ere gogoan, noski-. Batek daki zer gertatuko zen Aruk parte hartu izan balu, baina teorian behintzat oso kate motzean lotu beharreko beste aurkari bat izango zen Dumoulinentzat, kontrario gehiegi akaso Milanera onik iristeko. Kontuak kontu, herbeheretarrak trena bere aurretik bigarren aldiz igarotzen ikusi du, eta oraingoan bai, ondo heldu dio. Bidaia on, Tom!

Argazkia: Univision

Klasikoak, klasikoan

Valverdek bosgarren aldiz irabazi du Fleche-Wallonne klasikoaJoan den igandean, txirrindularitza zale bat baino gehiago ia maitemindu ginen Amstel Gold Race lasterketarekin. Batez ere, azken 40 kilometroak zirraragarriak izan zirelako. Cauberg aldapa mitikoa ez zen lasterketa amaiera, baina azken kilometroetako profilak, aldapari aldapa, ikuskizun ederra eskaini zigun. Fleche-Wallonen, ordea, ikuskizuna apalagoa izaten da. Huyko hormak ez du ustekabeentzako tartetik uzten. Jungels izan da gaur azken kilometroetan ausartena eta Luxenburgoko ziklista garaiak lehen postuan igaro ditu Huy aurretik jarritako koskak. Marrazoek, baina, ez diote urrutiegi joaten utzi, eta azken kilometroan irentsi dute -erne, dena dela, berarekin igandean Liejera bidean-. Oilarren txanda iritsi da orduan, azken metroetan, eta Valverdek une honetan geldiezina dirudi. Edo geldiezina da, hobe esanda. Aurkariak hankapean hartu ditu gaur. Daniel Martin eta Teuns igo dira podiumera Movistar taldeko txirrindulariaren ezker-eskuin, eta pozik egongo dira ziurrenik… Valverderen aurtengo denboraldiko garaipen zerrenda ikustea eta zorabiatzea, biak bat. Ez hori bakarrik: laugarren aldiz jarraian lortu du Fleche-Wallonnen nagusitzea -eta 2006an ere gailendu zen!-. Continue reading “Klasikoak, klasikoan”