Orainaren argilunak…(Giroaren biharamunean, I)

Triesteko podiumean Nairo Quintana gorenean zela amaitu zen igandean Italiako Giroa. Urteko aurreneko handia, hiru asteko lehen proba, nahiz eta bete-beteko lehiari dagokionez, lasterketa bera dexentez murritzagoa izan den. Val Martello eta Monte Grappako etapak salbu, gazitik gozotik baino gehiago izan du Corsa Rosak.

Nairo Quintana, Giroan garaile

Continue reading “Orainaren argilunak…(Giroaren biharamunean, I)”

Italiar belaunaldi berria: zer espero dezakegu?

Ostiral egun batez eta Belfastetik. Hasiera xelebrea, edo zergatik ez, interesgarria, izango du Italiako Giroak. Baina datu horren gainetik, partaidetza bera da agian lasterketaren bereizgarria aurtengo ekitaldian. Zaletu, aditu eta apustulari guztien ahotan Nairo Quintana eta Joaquim Rodriguezen izenak azaltzen dira ia soilik. Bigarren maila batean, baina distantzia dezentera, iazko podiumean izan ziren Rigoberto Urán eta Cadel Evans ditugu. Gauzak honela, lasterketa arrosaz hitz egiten ari garela, galderak argia dirudi: non dira italiarrak?

Esan gabe doa, iazko garaile handia eta itzuli handietarako Italiako erreferente nagusi den Vincenzo Nibali irteeran ez egoteak baldintzatzen du egoera hau. Bere itzala luze ageri da: Ivan Basso aspaldi onenak emanda delarik, eta Michele Scarponi bere enegarren azken apustuaren aurrean, Domenico Pozzovivok har lezake buruzagitzaren lekukoa. Hamar lehenen artean hiru alditan sailkatu ostean, bere aurreneko podiuma izango du jomuga Ag2r-ko igotzaile txikiak.

Domenico Pozzovivo Continue reading “Italiar belaunaldi berria: zer espero dezakegu?”

Esprint eztabaidagarria italiarren artean

Gaurkoan ihesaldiak etapa garaipena eraman du. Esprinter nagusiak etxea joanak dira eta ez zegoen tropelean ihesaldia zapuzteko gogo berezirik zuen talderik. Horrela, ihesaldiko Visconti, Ulissi, Lastras eta Bakelants elkarrekin helmugaratu dira.

Etapa garaipena esprintean erabaki da eta hika-mika ederra sortu ere sortu da. Protagonistak Visconti eta Ulissi gaztea izan dira. Continue reading “Esprint eztabaidagarria italiarren artean”

2010eko taldeen analisia (XV): Lampre-Farnese Vini

Lampre

Aurtengo denboraldian babesle nagusiarekin kontratua amaitzen duen talde bat baino gehiago da Pro Tour mailan, orain arteko taldeen gainbegiratuan ikusi ahal izan dugun bezala. Alabaina, horien guztien artean Lampre-Farnese Vini-k dauka aurrean egoerarik latzena. Italiarrena kontu ezberdina da, arazoa ez baita kontratua urte amaieran bukatzea, baizik eta administrazio arazoak direla eta, egun daukaten Pro Tour lizentzia behin-behinekoa dela. Arazook Martxoa bete aurretik konpondu beharko dituzte, bestela lizentzia galduko baitute, eta ez hori bakarrik, profesional izateari utzi beharko liokete, taldearen amaiera ia segurua litzatekeelarik. Egoera honen aurrean, txirrindulariek ez daukate gauza askorik egiteko, euren lanari profesionaltasunez ekitea baino.

Kirol alorrari erreparatuta, hainbat aldaketa izan ditu bere baitan Giuseppe Saronni-k zuzentzen duen taldeak. Dena den, berriz ere Cunego izango da erreferentzia nagusia. Il Piccolo Principe-k ez zuen 2009koa bere urterik onena izan. Hala ere, iaz irekitako bide bati jarraipena emateko asmotan dela dirudi, itzuli handietan sailkapen nagusia alde batera utzi eta etapa garaipenak erdiesten ahalegintzea, alegia. Bere beste helburu nagusiak Ardenetako klasikoak (Liege-Bastogne-Liege dauka bereziki begiz jota) eta munduko txapelketa izango dira. Bere mailako txirrindularientzat arrakasta eta porrotaren arteko jauzia helburu diren lasterketak irabaztea edo ez irabazteak erabakitzen duela kontuan izanda, ez du lan erraza izango aurten ere Veronakoak. Continue reading “2010eko taldeen analisia (XV): Lampre-Farnese Vini”