Espero bezala, Contadorrek erraz poltsikoratu du Euskal Herriko aurtengo itzulia. Itzulia eta bigarren etapa garaipena, bigarrenez jarraian. Eskerrak Samuelek erlojupeko txukuna egin duen ze bestela aurreratu egingo baizukeen. Maldan gora eta behera ziztu bizian joan da eta azkenean bigarren sailkatuari, Colomi, 30 segunduko errentarekin gailendu zaio sailkapen nagusian. Hori bai, aipatzekoa Colomek egindako erlojupekoa, Contadorrek mallorkiarra itzalean utzi badu ere, merezitako bigarren postua lortu baitu, bai etapan baita sailkapen nagusian ere. Samuelek podium egitea lortu du eta ez da gutxi izan (galtzerdietako eraztun olinpikoek lagundu al diote?). Evansek, berriz, espero baino maila baxuagoa eman du eta podiumetik kanpora geratu da ondorioz. Continue reading “Contador jaun eta jabe Zallan”
Kategoria Artxiboak:Txirrindulariak
Multzoen azterketa (II). Euskaldunak
Oraindik ez dago ziur zein izango diren aurtengo Euskal Herriko Itzulian parte hartuko dutenak baina behin-behineko dortsalak aztertuta euskaldun dezente izango dira 160 ziklistaz osatuko den tropelean. Iaz 20ren bat txirrindulari izan genituen eta aurtengoan bat edo beste gehiago izango direla dirudi lasterketa hasteko bi egun falta direnean.
Ohikoa den bezala, txirrindulari euskaldun gehien izango dituen taldea Euskaltel-Euskadi izango da. Samuel asturiarraz gain, gainontzekoak euskaldunak izango dira. Pena euskaldun guztiak Samuelentzat lanean aritu beharrean izatea. Hala eta guztiz ere Egoi Martinez kontutan hartu beharko genuken txirrindularia dela deritzot sasoiko baitago. Iaz urte sasoi honetan ederki ikusi genuen mendiko sariaren jabe eta guzti egin zelarik. Aurrealdean ikusi dugun beste txirrindulari laranja Ruben Perez izango da eta lan txukuna egin dezakeelakoan naiz. Zalantza asko Igor Antonekin ditut. Asko bere aldeko apostua egin duzue, baina lasterketan parte hartuko ez duenaren zurrumurruak iritsi zaizkit. Egia den ala ez bi egun barru jakingo dugu, baina garbi dagoena da zurrumurruak badaude sasoian ez dagoelako izan daitekeela.
Aipatzekoa Contentpolis-Ampo talde murtziarrak ekarriko duen taldea. Izan ere erdia baino gehiago euskalduna izango da kontrakoa pentsa badezakegu ere. Oker ez banaiz 5 txirrindulari euskaldun izango dira bertan eta hauetatik norbait nabarmentzekotan Mikel Gaztañaga izango dela uste dut. Gizon azkarra izaki, sprinten baten edo besten aurrealdean izan daiteke.
Euskal txirrindulari kopuruaren araberako ordenari jarraiki, Matxinen taldea aipatzea dagokit. Fuji-Servetto 3 txirrindulari euskaldunek Coborentzat egin beharko dute lan 2007ko garaipena errepikatu nahiko baitu kantabriarrak, beraz, Beñat Intxausti, Arkaitz Duran eta Iker Camañori morroitza lanak egitea egokituko zaie.
Antzeko zerbait gertatzen da Caisse D’Epargnen. Faborito nagusia Luis Leon Sanchez izaki, itzalean geratzen dira Imanol Erviti eta David Lopez. Baina Mitxinen taldean ez bezala, David Lopez askeago utziko dutelakoan naiz eta aukerarik ikusten badu aurrealdean izango dela uste dut.
Eroriko edo ezustekoren bat gertatzen ez bada, Juanma Garate apustu segurua izango da. Garatek Rabobank taldearen laguntza izango duela uste dut eta horrek lasterketan aurrealdean izaten lagunduko dio. Ez da itzulia irabazteko lehian arituko, baina etapa garaipenen bat lortzeko moduan ikusten dut.
Aipatzeko geratzen zaizkidan hirurak talde ezberdinetan banatuak daude eta zalantzarik gabe beraien taldeburuentzat aritu beharko dute lanean. Haimar Zubeldiak Contador idolatratuarentzat bota beharko du izerdia Astana taldean, Jose Luis Arrietak Efimkin Ag2Reko taldeburuarentzat eta Bingen Fernandezek Moncoutierentzat Cofidisen. Aipatu Bingenek iaz erorikoa izan eta lasterketa amaitzerik ezin zuela izan.
Gogoan dugu nola iaz David Herrero itzuliaren garaipenaren lehian izan zen. Zoritxarrez azken aurreko Orioko amaieran izandako erorikoak lasterketatik at utzi zuen eta ez zuen azken erlojupekoa jokatzerik izan. Pena galanta euskal jarraitzaileontzat. Aurtengoan zail izango da euskaldunen bat lasterketa lehiatzen aritzeko moduan ikustea, baina norbaitengan apustu egitekotan aurrez aipatutako Egoi Martinezengan egingo nuke.
Aitortzen dut
Eskerrik asko, Patxi. Zure egungo egoerak pena ematen digun arren, zaleok eskertzen dugu zure zintzotasuna eta erruduntasuna aitortzea. Beharbada berandu xamar, baina nire aitak dioen bezala: “berandu baina seguru”.
Euskadi Irratiko kideei ondorengo grabaketa hau ohostu diet. Espero dut horregatik ez haserretzea. Korte honetan Patxi Vilak bere aitortza egiten du Faktoria saioan. Continue reading “Aitortzen dut”
Larrearen garaipena eta euskararen ahultzea
Atzo euskaldun batek denboraldiko lehen garaipena lortzen zuen bitartean, euskararentzat UNESCOtik berri txarrak iritsi zaizkigu. Tropelako jarraitzaileontzat berri pozgarria alde batetik eta berri penagarria bestetik.
Euskaltelek Portugalera Koldo Fernandez de Larrea eraman du taldeburu garaipen bat lortzeko helburu sendoarekin. Helburu hori Algarveko itzuliaren bigarren egunean eskuratu du Ciolek, Haussler edo McEwen bezelako txirrindularien aurretik. Ez dut irudirik ikusteko aukerarik izan, baina badirudi orain arte txirrindulari euskaldunaren nahia eta ezinak aurtengo denboraldian amaiera izan dezakeela. Goizegi beharbada aurrikuspena emateko, baina esperantza pizteko modukoa. Etapa garaipena eta lasterketaren lidertza gasteiztarrarentzat. Zorionak Koldo!
Continue reading “Larrearen garaipena eta euskararen ahultzea”
Txirrindularitza bai edo bai (eta II)
Egia da talde edo kirol egitura bakoitzak eskubide osoa duela bere irizpideen arabera kudeaketa aurrera eramateko. Baina ez dago ahazterik Euskaltel-Euskadik hein handi batean erakunde publikoen laguntzaz egiten duela aurrera, hots, herritarren dirua dela medio. Hortaz, euskal txirrindularitza tropela bere osotasunean osatzen duten gazte guztiek behar dute, derrigorrean, erakundeek sostengaturiko proiektu horren parte izateko aukera. Eta bertara iristeko bide bakarra azpiko taldeetatik pasa behar izatea ez da legezkoa. Zentzu honetan, badirudi Azpiru-Ugarteko Julen Gonzalez-ek eta Garikoitz Bravo-k Caja Rural-eranzko bidea hartuko dutela.
Baina are gaitzesgarriagioa den kontu bat ere aipatu zuten agerraldian. Zale askok jakingo duten bezala, Euskadi Fundazioa gazte mailako txirrindulari batzuei bekak ematearen ekimena aurrera eramaten hasi zen orain pare bat urte. Orain arte ordea ez zegoen tratu horretan ematen ziren baldintzen xehetasunik. Argi dago zergatik.
Antza denez, kasuan kasuko gazteak Fundazioaren taldeetan korritzeko konpromezua hartu beharra dauka, Fundazioak berak hala agintzen badu talde horiekin sina dezan, erabakia alde bakarrekoa delarik, beti ere hirugarren talde hipotetiko baten baldintza ekonomikoen berdinak izanda. Hala ez balitz, txirrindularia Fundazioari diferentzia ekonomikoa ordaintzera beharturik egon liteke, formakuntza eskubideak direla eta. Kontua da formakuntza hori ez dagoela oso definiturik eskaintzen diren kontratuetan, eta zehazten dena (prestakuntza kontrolak, esfortzu proben analitikak eta hitzaldi teknikoak) ez dirudi gaztea Fundazioarekin lotzera eramateko bezain erakargarriak direnik.
Guzti hau jakinda, egun euskal txirrindularitza profesionala eta bertara heltzeko bete beharreko bidearen kudeaketaren arduradunek kirol interesez gain beste batzuk dituztela agerian geratzen da. Bestela ez baitago hitzez azaltzerik egoera honetara iristearen funtsa zein den.
Kontu delikatua da harrobiarena, horretan ez da zalantzarik, are gehiago Euskaltel-Euskadiren izaera duen talde batentzat. Zentzu horretan, egitura profesional askok dituzte maila baxuagotan bigarren talde gisa lan egiten duten taldeak. Horien denen artean Topsport Vlaanderen-en kasua aztertzea da interesgarria, talde apalagoa izanagatik, nazioarte mailan lehiatzen baita txirrindulari flandestarrez soilik osaturik.
Topsport Vlaanderen-ek badu kontinental mailan filiala, Davitamon – Lotto – Jong Vlaanderen. Baina azken honetatik ateratzen diren txirrindulariz bakarrik hornitu beharrean, Flandeseko tropela osotasunean hartzen du kontuan taldeak. Bestela, aurtengo Etorkizunekoen Tourra irabazi duen Jan Bakelants dohatsuak ez lituzke 2009an Topsport Vlaanderen-en koloreak defendatuko. Garbi geratzen da beraz kirol kontuei bakarrik erreparatuta, eta ez bestelako izkutuko interesei so eginda, zein den jarraibidea. Are gehiago, Bakelants bera eta Stijn Joseph aurten Beveren 2000 taldean ibili direla jakinda, Quick Step boteretsuaren anaia txikia berau, edota Klaas Lodewijk Rabobank Continental-en lehiatu dela kontuan hartuz. Horiek denak datorren urtean Flandeseko talde nazional gisa har litekeenan arituko dira, bere azpiko taldeetan ibili ez arren errepidean erakutsi baitituzte erakutsi beharrekoak. Davitamon – Lotto – Jong Vlaanderen-etik berriz gizon bakarra pasako dute, Tim Mertens.
Talde apalagoa dugu esan bezala Topsport Vlaanderen, nahiz eta kirol ikuspegitik interesekoak zaizkion lasterketa guztiak korritzen dituen. Etxeko taldea maila gorenean izateko ordaindu beharreko prezioak benetan merezi duen aztertzea ez legoke soberan (euskal taldeari buruz ari naiz, noski), printzipioekiko koherente izango bada behintzat.
Guzti hau esanda, argi gera bedi bere hastapenetan Fundazioari bere babesa bazkide eginez eman zion batek idatzi duela artikulu hau, gertakarien ondorioz azken urteotan taldearenganako miresmena eta maitasuna galduz joan dena. Ez txirrindulariei bere babes eta animoak eskaintzeari utzi diona, txirrindulari onak gustoko izan arren beti ere etxekoari ematen baitiot nik orokorrean nere bultzadatxoa. Baina zaleen ia baldintzagabeko babesari eta gazteen ilusioari barre egin eta beren interesak hobesten dituzten gizasemeak taldearen agintari direla, egoera arras ezberdina da begibistan daukaguna. Orain, Azpiru-Ugarte kontinental taldea atera (euren proiektu egituratu interesgarri eta koherentea aurrera eramateko laguntzak aurkitzea ez dute erraz izango ordea) edo desagertzearen arteko gurutzadan aurkitzen da. Jon Odriozola berriz bere duintasunarekiko leial mantentzearen keinu txalogarriak talderik ez izatera eraman lezake, nahiz eta esan duenaren arabera 2010ean taldea sortzeko esperantzak badituen. Zorterik onena izan dezatela biek ala biek; txirrindularitza zaleontzat oro har, eta Euskal Herrikoentzat bereziki, albiste pozgarria litzateke.
Argazkia: Makoto Ayano