Euskara, teknologia eta txirrindularitza
Iban Perez (@piban), Iosu Garate (@iosugarate) eta Egoitz Lizasok (@elizaso) 2011ko Donostiako Klasikoak eman dezakeenaren inguruan aritzen dira podcast honetan. Ibilbideari begirada bat eman eta gero, faborito, euskaldun eta bestelakoei buruz aritu dira. Nola ez, Tropelako lehiaketako kinielaren inguruan zein aukeraketa eta nola ikusten duten ere aipatzen dute.
Egunean zehar espero bezala ihesaldia eta gero, esprintean erabaki da gaurko etapa. Hala ere ez zeuden esprinter guztiak Boonen kasuan bezala. Hauen artean azkarren, eta lehen garaipena lortuaz, Farrar estatu batuarra izan da.
Gaur ere saiakerak izan dira ihesaldia ostatzeko, baina azkenean aurrera egitea lortu dutenak Amets Txurruka, Moncoutie (Aitanan amaitu zen etapako protagonistetako bat), De la Fuente eta Hoogerland izan dira. Garbi zegoen Moncoutiek mendiko maillota berreskuratu nahi zuela eta De la Fuentek nola edo ahala defendatzen saiatu beharko zuela. Markaketa hori zela eta, Amets Txurruka eta Hoogerlandek aurrera egin dute Collado Bermejo gainera igotzerakoan. Moncoutiek, ordea, argi zuen gaur zer egin behar zuen eta De la Fuente atzean utzi eta aurrera jo du aurreko bi txirrindulariekin bat eginez. De la Fuentek ezin izan dio jarraitu eta bertan geratu da. Collado Bermejo gainean azkenean Moncoutie izan da pasatzen lehena.
Eguneko ihesaldia, beraz, Amets Txurruka, Moncoutie eta Hoogerlandek osatu dute. Hirukoteak ia 9 minutuko tartea atera ahal izan dio tropelari eta horrek faboritoen taldeak urduritu ditu. Izan ere Hoogerland sailkapen nagusian 4’41”ra zen eta lasterketako lider jartzeko arriskua zegoen. Faboritoen talde guztiak (Rabobank, Liquigas, Caisse D’Epargne,…) tiraka hasi dira tarteak murrizteko eta Campo de San Juan 2. mailako gaina pasa ostean ihesaldia zapuztea lortu dute. Hori bai, Moncoutie gustura, gaurko bi mendateetan puntuak jasota mendiko sailkapenean lidergoa sendotzea lortu baitu 86 punturekin.
Tropela bat eginik eta Caravaca de la Cruzeko helmugara jaisten ari zirela Di Gregoriok saiakera egin du. 30”ko tartea ere atera du, baina tropelak, Liquigas buruan, frantziarraren ahalegin guztiak ezerezean utzi ditu. Ondoren Gerdemann ere saiatu da, baina honek ere ez du ezer lortu. Behintzat atzoko erorikoak ondorio larririk ez ziola utzi ikusi ahal izan dugu.
Tropelak abiadura bizia hartu du helmugara bidean eta ezustean aurrera egiten saiatu dena Cancellara izan da. Ez da lehen aldia horrela garaipena lortzen duena, baina gaurkoan ez du posible izan. Bukaeran, Farrar nagusitu da guztien aurretik. Atzetik Gilbert eta Marcato izan ditu. Aipagarria Iñaki Isasiren esprinta 4. sartu baita. Sailkapen nagusiari dagokionez aldaketarik ez.
Bihar atseden eguna izan dugu eta etzitik aurrera Vuelta erabakiko dituen hiru etapa ikusgarri. Oraindik guztia erabakitzeko dagoela esan daiteke.
Maiatzaren aurrenekoa egun seinalatua izaten da langileen artean. Euren eskubideak aldarrikatze aldera, kalera atera ohi dira asko eta asko. Txirrindulariak ordea errepide gainera pedalei eragitera irteten dira. Urteroko legez, aurtengoan ere aipatu egunean Frankfurt-eko Sari Nagusia ospatu zen, lasterketa amaiera polit baten ostean Fabian Wegmann etxeko gizonak eskuratu zuena. Proba amaitu gabe aldiz txirrindulari asko eta asko geratu ziren, eta horien artean egun huraxe bera berezia izatea eragin zuen gizona: Lars Boom. Herbeheretarrak alemaniar lasterketa aukeratu baitzuen errepidera behin betiko jauzia emateko aurreneko proba gisa.
Ikusmina sortu zuen Rabobank-eko gaztearen debutak. Ez da gutxiagorako, 24 urte bete ez dituela izandako lorpenei erreparatuz gero. Iparraldeko Kanpainaren hasieran bera ikusteko itxaropenik egon bazitekeen ere, Hoogerheide-ko munduko txapelketan porrot egin ostean ziklo-kros proba gutxi batzuk lehiatu eta atsedenaldi luze bat hartzea erabaki zuen. Esan bezala, Frankfurt-en ez zuen helmuga gainditu, bai ordea lehiatu zituen hurrengo bi probetan, Herbehereetan biak ala biak: Batavus Prorace eta Dutch Food Valley Classic (Veenendal-Veenendal zaharra). Bietan Kenny Van Hummel gailendu zen esprintean, eta gure protagonistari kilometroak pilatzeko balioko zitzaizkion seguru asko.
Halaxe aurkeztu zen Belgikako Itzuliko irteeran. Denboraldiko bere aurreneko helburutzat hartu zuen, eta hala, esprintean erabaki ziren aurreneko hiru etapetan, ezkutuan ibili beharrean, noizbehinkako agerpenak egin eta esprintetan gain sariren bat edo beste pilatzeari ekin zion. Lasterketa ordea azkeneko bi saioetan zen erabakitzekoa. Ardenetan etapa gorabeheratsua lehena, eta 16 km. pasatxoko erlojuaren aurkako saio laua hurrena.
Etapa ikusgarria suertatu zen itzuliko laugarrena. Aurreneko erdian, ibilbideak aurkezten zituen muinoak zirela medio, lasterketa apurturik geratu zen. Ordurako, Borut Bozic liderra atzean geratua zen, eta lehia 40 bat txirrindularira mugatu zen. Ezagun zaharrak zituen inguruan Boom-ek: bertan ziren Sven Nys txapeldun handia, Niels Albert Hoogerheide-ko heroia, ta baita Klaas Vantornout ere (Walsleben eta Kloucek gazteez gain). Sunweb-eko flandestarrak La Redoute-n gora, helmugara oraindik ia 60 km. falta zirela, egin zuen bere azkeneko agerraldia. Hortik aurrera ehunka mugimendu izan zen. Walloniako inguruetatik ibili arren, flandestar erara korritu zen etapa, eta esan beharrik ez da, hori ikuskizunarentzako mesedetan izan zen.
Etapako kilometro erabakigarriak iritsiak zirela, Rabobank egoera on xamarrean zen, Boom-ek Nuyens, Clement eta Moerenhout lasterketan sarturik baitzeuzkan. Hala ere, Van Avermaet, Roelandts, Dekker (hirurak Silence-Lotto-koak) edo Ivanov bezalako gizonak oraindik aurrean ziren. Lehenago aipaturiko mugimendu horietako baten ondorio zen aurreneko ihesaldi bati ez zion Lars Boom-ek heldu, eta bazirudien hortik irten zitekeela lasterketako garailea. Bertan ziren Van Avermaet, Marcato, De Waele, Cornu, Albert (ikaragarria errepide gainean erakutsitako maila) eta Moerenhout. Rabobank-ek ordea erabakia egina zuen, eta atzetik Clement-ekin lehenengo erritmoa jarri eta ondoren Nuyens-ek astindu ederra eman zion jazarpenean ziren gizonen taldeari. Harik eta Vlijmen-eko luzeak benetako erasoa jotzea erabaki zuen arte. Ivanov eta Roelandts atzean geratu ziren (beste asko ordurako jokoz kanpo ziren), eta Bakelants eta Dekker izan ziren bakarrik jarraitzeko gai. Ordurako Bakelants eta Boom bera izan ziren saiatuenetakoak. Flandestarraren inguruan hitz egin izan genuen iaz Etorkizunekoen Tourraren harira, eta aurrerantzean izan ziur zeresanik emango duenaz. Alabaina, halako batean, helmugarako 10 km. baino gutxiago faltan zirela, Boom-i jarraitzeko indarrik gabe geratu zen. Ordekan. Dekker-ek jarraitu zion, eta Moerenhout -en laguntzari esker Boom-ek azkeneko kolpea jo eta aurrekoak harrapatzera heldu ziren. Sartzen ari zirela Albert-ek eraso gogorra jo zuen, baina behin betikoa Marcato eta De Waele bakandu zituena izan zen. Flandestarrak, Pro Tourrarengandik urrun ere gauza politak egin daitezkeela baieztatzen duten kastakoa bera, garaipen handia lortu zuen txirrindularitza egun zoragarrian. Liderraren garaikur den maillot beltza ordea esan beharrik ez da zeinek jantzi zuen. Eta egun hartan erakutsikoaren ostean, inork gutxik jartzen zuen zalantzan itzuliko sailkapena bereganatuko zuenik.
Eta halaxe izan zen. Dekker eta Cornu bezalako espezialista onak sailkapenean oso gertu bazituen ere, halako distantzian benetako animalia den Sebastian Rosseler izan zen bakarrik Iparraldeko Brabante-ko izarraren gainetik sailkatzeko gai. Bigarren postua erlojupekoan eta sailkapen nagusia berarentzat, errepidean handienen artean hilabete ere bete ez zuela.
Badira Herbeheretako harrobiak goi mailan fruiturik ematen ez dituela diotenak, baita gazteegi nabarmentzeak ezertarako balio ez duela gerora hori baieztatzen ez bada. Halako erakustaldiak, ordea, hortarako jaioak direnek bakarrik eman ditzakete. Ikusgarria baita ordekan, erlojuaren aurkakoan eta muino etzanetan barnean daraman indarra transmititzen ikustea. Hori frogatzeko hurrengo aukera Suitzan izango dugu seguru asko. Hemen da, eta luzerako geratzeko asmoz. Bera da, Lars Anthonious Johannes Boom.