Iparraldeko Kanpainaren fase erabakiorra: 2. astea

Paris-Roubaix 2007Iparraldeko Kanpainaren aurreneko asteak historia belikoaren orriak elikatu ditu. Garaileak eta garaituak izan ziren La Pango hiru egunetan eta, batez ere, Flandesko Tourrean. Muinoetan gertatutako guduak ikustekoak izan ziren, eta azkenean Devolder Quick Step dibisioko flandestarrak bere eskutan zuen morteroa hartu eta geratzen zitzaion azkeneko lehergaia piztu zuen. Bai eta helburuan bete-betean asmatu ere. Boonen kapitainaren laguntzak ere izan zuen zerikusirik bere garaipenean.

Baina ez dago atzera begiratzeko betarik. Azkeneko bateria hotsak aste honetan entzungo dira. Asteazkenean Gent-Wevelgem lehiatuko da, eta igandean, guda klasiko guztietan ezagunena, Paris-Roubaix, Iparraldeko Infernua.

Gent-Wevelgem asteko anaia txikia da. Ez dauka beste bi monumentuen sonarik, baina edozein txirrindularik bere palmaresean nahi lukeen lasterketa da. 209 kilometroko ibilbidean, harbide eta muinoen kopurua murritzagoa da, baina haizeak izaten duen eragina dela eta (Flandeseko kosta inguruetatik iragan izan baita lasterketa), lasterketan bakanduak izaten ziren. Hala ere, aurten antza denez proba ez da kostatik pasako. Hortaz ikusi beharko da Kemmelberg-en (igoera gogorra eta jaitsiera arriskutsua duena, nahiz eta aurten antolakuntzak neuriak hartu dituen segurtasuna hobetze aldera) azkeneko pasaeraren ostean geratuko diren 37 kilometroak gehiegi ez ote diren izango bertan nabarmentzen direnak helmugara bakarrik iristeko.

Hautagaien zerrenda definitzea ez da erraza bestalde, probak nondik joko duen aurrikustea bezain zaila baita. Hasiera batean harbide eta muinoetan ongi moldatu eta abiadura punta duten txirrindulariek dezente dute irabazia, baina noski, halako asko izango dira: Hushovd, Freire, Pozzato, Steegmans, Cooke, Rojas, Weylandt, Van Avermaet, Chicchi,… Bete-beteko esprinterrak ere izango dira (Cavendish, McEwen, Greipel “gorila”,…) hortaz estrategia ezberdinak planteatuko direla esan beharrik ez da. Ez da ahaztu behar dena den Devolder eta Boonen bertan izango direla, nahiz eta ikusi beharko den zein intentziorekin aurkezten diren Ganteko irteeran. Zoritxarrez, egongo ez dena iazko garailea da, Burghardt, neguan izan duen lesioaren berreskuratze fasean baita. Gainera, euskaldunok behingoagatik esperantza txiki bat izango dugu, Koldo Fernandez de Larrea klasiko honetan izango baita. Continue reading “Iparraldeko Kanpainaren fase erabakiorra: 2. astea”

Iparraldeko Kanpainiaren fase erabakiorra: 1. astea

Flandeseko klasikoen garaia puntu gorenean sartua da jada. Datozen bi asteotan txirrindularitzak bizi dituen festa egun handienetako bi bizitzeko aukera izango dugu: Flandeseko Tourra eta Paris-Roubaix. Harbide gainean egiten diren lasterketak gogoko dituztenek galtzerik ez dituzten zitak.

Koppenberg igotzen 2006anHori bai, Iparraldeko Kanpainiako fase erabakior honetako aurreneko astea hiru egunetako lasterketa batekin hasiko da gaur, La Panne-go hiru egunekin hain zuzen. Formatua urtero berdintsua izan ohi da. Aurreneko bi etapetan igandean De Ronde handian igaro beharko dituzten hainbat aldapa edo berg igoko dituzte. Gaurko etapa gogorxeagoa da eta biharkoa luzexeagoa. Bi egunotan sailkapena lehiatuko dutenen zerrenda definitu beharko litzateke, osteguneko erlojupekoan (goizean beste sektore bat izango bada ere) dena erabakiko delarik.

Gauzak horrela, ibilbidea zein den kontuan hartuz, lasterketa garrantzitsu hau irabazteko hautagai nagusia Devolder da zalantzarik gabe. Martxoan zehar jokatu diren iparraldeko klasikoetan gorputzaldi bikaina erakutsi du, eta bere protagonismo kuota La Panne-n eduki lezake. Flandestarrak orain hiru urte eman zuen bere izena aditzera proba hau poltsikoratzean hain zuzen. Bere atzetik, lasterketa hau irabaztea ere badakiten Hoste eta Hincapie aipatuko nituzke, Gusev eta Maaskant-ekin batera. Bistan da erlojuaren aurkako saioak berebiziko garrantzia izango duela. Iaz Ballan izan zen garaile, aurreneko egunean Paolini-rekin batera lasterketa bi txirrindulariren arteko kontu batean uztean.

Baina asteko egun handiak flandestarren urteko egunik handienarekin egingo du bat, Ronde Van Vlaanderen edo Flandesko Tourrarekin, alegia. 264 kilometro eta betiko osagaiak: bide bazterrak lehoi beltzez josiak, txirrindularitza epikoaren esentzia, eta nola ez, muino gogorrak, horietako zenbait harbide guneekin. Gainera, ikusleon gozamenerako, aurten Koppenberg beldurgarria igo beharko dute berriz ere, iaz ibilbidetik at geratu ostean. Continue reading “Iparraldeko Kanpainiaren fase erabakiorra: 1. astea”

Euskal Herriko Itzulia 2008. Ibilbideari gainbegiratua.

Euskal Herriko Itzulian 2008 IbilbideaEuskal Herriko Itzulia hasteko aste bete falta denez gero, ibilibideari gainbegiratu bat ematea komeni da. Hartara gainera, Tropelak antolatutako jokoan parte hartzen dutenek erreferentzia baliagarri bat izango dute txirrindulariak hautatzerako garaian. Baina, gehiago luzatu gabe, has gaitezen etapak banan banan aztertzen:

1. Etapa: Legazpi-Legazpi (137 km.). Aurtengo edizioko etaparik laburrena (erlojupekoa salbu, noski). 3. mailako lau mendate eta 2.mailako beste hiru gainditu beharko dituzte txirrindulariek. Lasterketa honetan izan ohi diren osagaiez osatutako ibilbidea, alegia. Azkeneko mendatea, Deskarga (motza baina malda gogorduna) helmugatik 6 kilometrotara kokatzen da. Hortaz, liderraren aurreneko maillota talde murriztu baten artean lehiatzea espero liteke. Hala ere, diferentziek ez lukete handiak izan behar.

2. Etapa: Legazpi-Erandio (153 km.). Continue reading “Euskal Herriko Itzulia 2008. Ibilbideari gainbegiratua.”

Aste Santuan… Espartako!!

Iragan larunbatetik egun batzuk pasa diren arren, Fabian Cancellara-ren erakustaldiari buruz lerroren bat idaztea derrigorrezkoa da. Suitzarrak erakustaldiak ematea gaur egun albiste ez bada ere, Milano-San Remo klasikoan eginikoak zur eta lur utzi gintuen lasterketa ikusi genuen gehientsuenok.

Cancellara San Remoko helmuganGaraipenen zerrenda otsailean ireki zuen ordea, Californiako Itzuliko atarikoa irabazita. Ondoren ez zuen sailkapen nagusia lortu, baina hortik ez askora Monte Paschi Eroican bigarren garaipena erdietsi zuen Alessandro Ballan-i buruz buruko politean aurre hartuta. Milano-ko irteeran beste garaipen handi batekin aurkeztu zen, Tirreno Adriatikoan lorturikoa, alegia. Bertan taktika sinple bezain eraginkorra baliatu zuen: Montelupone-ko horma zatian eutsi, eta erlojupekoan hautsi.

Bi itsasoen lasterketan erakutsi zuen pedal kolpeak txirrindulari askok faboritoen zerrendan sartzea eragin zuen. Classicissima irabazteko hautagai nagusietakoa zen Oscar Freirek berak suitzarrak erakutsiko indarra harritzekoa zela esan zuen. Hala ere, azken urteotako aurrekaria aintzat hartuta, espainiarra bera edota Thor Hushovd, Alessandro Petacchi eta gainontzeko esprinter handiak ziren kiniela gehienetan sartzen zirenak.

Baina, iragarpen horiek aurrikusten zuten gidoia hautsiz, uste baino talde txikiagoa heldu zen Poggio mendatearen hasierara lasterketa buru gisa. Cipressa-n zalaparta dezentea izan zen; Bettini eta Lövkvist-ek egin zuten aposturik sendoena. Ondoren Rebellin berak ere agerraldia egin zuen (ez zen azkena izango). Alabaina, Cipressa beti izaten da Continue reading “Aste Santuan… Espartako!!”

Haize berriak azken metroetan

Kontuak kontu eta gertatutakoak pasa ondoren (itzuli handietako antolatzaileen erabaki polemikoez, nolabait esatearren, ari naiz), denboraldia abian da. Aurreneko bi hilabeteotan zenbait lasterketa lehiatu dira, eta horietakoren batzuek zeresana eman dute dagoeneko. Batez ere flandestar lurretan Philippe Gilbert walloniarrak eman zuen erakustaldiak, baina ez da honakoa eztabaidagai bakarra izan.

Greipel nagusiIzan ere, UCI Pro Tour zirkuitu ahulduari hasiera eman zion proban, Australiako Down Ander Tourrean alegia, gizon batek nagusitasun handia erakutsi zuen. 26 urtetako André Greipel alemaniarra izan da. Sprinterrez jositako High Road taldean bere burua erakusteko arazoak izango zituela uste bazen ere, bere zirrikitua ongi baino hobeto probestu zuen bertan, lau etapa garaipen eta sailkapen nagusia poltsikoratzean (lasterketako atarian gailentzeaz gain). Egia da nazioarteko esprinterrik onenak falta zirela, baina egia da bestalde inork gutxik espero zezakeela urte hasieran halako nagusitasunik, are gutxiago autraliarra ez den txirrindulari batengan.

Greipelen kontuak ekarri nau hain zuzen mota honetako txirrindularien artean datorren haize freskoa aztertzera. Gaztetasunak ematen duen harrokeria lagun dutenek geroz eta mehatxu handiagoa suposatzen dute azken urteotan alor honetan nagusi izan direnei. Beti gertatu da horrela, baina ez horren belaunaldi goiztiarrekin. Denbora ez da alferrik pasatzen. Garai bateko Vanderaerden, Hermans, Van Poppel, Abdoujaparov, Ludwig Continue reading “Haize berriak azken metroetan”