Eta Tourreko lehiaketa iritsi bitartean zer?

Dauphiné Libéré eta Luxenburgo 2009Asko dira dagoeneko Tourrerako kiniela egiteko zain direnak. Giroaz gozatu dugu, laugarren urtez Tropeleko lehiaketarekin bizitzeko aukerarekin. Hori kiniela egin duzuenok, ezagutzen baititut zenbait konturatzerako Giroa hasi zaienak eta horiei Tourreko lehiaketaren itxaronaldia luzeagoa gertatzen ari zaie.

Bitartean zer? Bada txirrindularitzaren egutegiak hurrengo egunetan eskainiko dizkigun ekitaldiei jarraipena egitea geratzen zaigu. Alde batetik txirrindularitza gustatzen zaigulako eta bestetik, zergatik ez, Tourrean kiniela on bat egiteko ahalik eta informazio gehiena biltzeko.

Asteazkenean Luxenburgoko Itzulia hasi zen. Parte hartzaileen artean Euskaltel-Euskadi aurkitzen da, Giroari muzin egin ondoren lasterketa honetan bueltatzen da berriro ere lehiaketara Amets Txurruka talde buru dutelarik. Euskaltel-Euskadiko txirrindulariak izango dira lehiatzen arituko diren euskaldun bakarrak Luxenburgon.

Bost eguneko itzuli hau asteazkeneko prologoarekin hasi zen. Tourrean izaten den bezala, 2,7 kilometrotako erlojupeko motza, maillotaren jabea erabaki zuena. Prologo honetan Astana taldeak irabazi zuen Rast gaztearen lanari esker. Atzoko etapa, berriz, Mondorf-les-Bainsen amaitu zen esprintean eta Napolitano izan zen garailea. Eta gaurko etapan Andy Schleck izan da garailea Breschel eta Aitor Galdosen aurretik. Gaurko etaparen ondoren Rastek lasterketa lidergoa galdu du eta Bazayev taldekideak eskuratu. Oraingoz Astana taldea lasterketaren buru da baina oraindik bi etapetan gauzak alda daitezke. Euskaldunei dagokienez, Aitor Galdos da sailkapeneko gizonik aurreratua 6 segundora 4. postuan. Amets Txurruka 15. postuan da 22 segundotara. Igandea bitartean, beraz, Luxenburgora begira izango dugu begi bat badaezpada, txirrindulariak zein mailatan dabiltzan jakiteko, batez ere gure txirrindulariak.

Igandean esan bezala, Dauphiné Libéré hasiko da. Astebete iraungo duen lasterketa honetan Tourrean parte hartzen duten txirrindulari gehienak izaten dira. Garrantzitsuenak Evans, Contador, Valverde, Gesink,… bertan izango dira. Kasu honetan begi bakarra ez, bi begiak eta ederki irekita izango ditugu lasterketa horren nondik norakoak jakiteko. Gainera, ETB1ek ohi duen bezala, Fermin eta beste esatariekin lasterketa jarraitzeko aukera izango dugu.

Beranduago Suitzako Itzulia izango da, ekainaren 13tik 21ra hain justu. Oraindik urruti dago eta informazio gehiegirik ez dugunez gogoratu bakarrik egin nahi nuen. Aurrerago joango gara komentatzen.

Baina zerbait ahaztu zait, ez? Ez al duzue zerbait faltan botatzen? Ba bai. Orain urtebete Euskal Bizikletaz aritu zen Hibai adiskidea. Zerbait susmatzen genuen, baina ez genuen usteko 2008ko edizioa azkena izango zenik. Tropela Elkartekook Euskal Bizikleta gustora jarraitu ohi izan dugula esan dezakegu Efimkini lasterketako lider izan zenean egin genion elkarrizketa kasu. Garai horiek pasa dira eta Euskal Bizikleta ere historiaren parte bihurtu da. Hemendik aurrerako ekainak ezberdinak izango dira.

Txirrindularitza bai edo bai (eta II)

Egia da talde edo kirol egitura bakoitzak eskubide osoa duela bere irizpideen arabera kudeaketa aurrera eramateko. Baina ez dago ahazterik Euskaltel-Euskadik hein handi batean erakunde publikoen laguntzaz egiten duela aurrera, hots, herritarren dirua dela medio. Hortaz, euskal txirrindularitza tropela bere osotasunean osatzen duten gazte guztiek behar dute, derrigorrean, erakundeek sostengaturiko proiektu horren parte izateko aukera. Eta bertara iristeko bide bakarra azpiko taldeetatik pasa behar izatea ez da legezkoa. Zentzu honetan, badirudi Azpiru-Ugarteko Julen Gonzalez-ek eta Garikoitz Bravo-k Caja Rural-eranzko bidea hartuko dutela.

Baina are gaitzesgarriagioa den kontu bat ere aipatu zuten agerraldian. Zale askok jakingo duten bezala, Euskadi Fundazioa gazte mailako txirrindulari batzuei bekak ematearen ekimena aurrera eramaten hasi zen orain pare bat urte. Orain arte ordea ez zegoen tratu horretan ematen ziren baldintzen xehetasunik. Argi dago zergatik.

Antza denez, kasuan kasuko gazteak Fundazioaren taldeetan korritzeko konpromezua hartu beharra dauka, Fundazioak berak hala agintzen badu talde horiekin sina dezan, erabakia alde bakarrekoa delarik, beti ere hirugarren talde hipotetiko baten baldintza ekonomikoen berdinak izanda. Hala ez balitz, txirrindularia Fundazioari diferentzia ekonomikoa ordaintzera beharturik egon liteke, formakuntza eskubideak direla eta. Kontua da formakuntza hori ez dagoela oso definiturik eskaintzen diren kontratuetan, eta zehazten dena (prestakuntza kontrolak, esfortzu proben analitikak eta hitzaldi teknikoak) ez dirudi gaztea Fundazioarekin lotzera eramateko bezain erakargarriak direnik.

Guzti hau jakinda, egun euskal txirrindularitza profesionala eta bertara heltzeko bete beharreko bidearen kudeaketaren arduradunek kirol interesez gain beste batzuk dituztela agerian geratzen da. Bestela ez baitago hitzez azaltzerik egoera honetara iristearen funtsa zein den.

Topsport-Vlaanderen

Kontu delikatua da harrobiarena, horretan ez da zalantzarik, are gehiago Euskaltel-Euskadiren izaera duen talde batentzat. Zentzu horretan, egitura profesional askok dituzte maila baxuagotan bigarren talde gisa lan egiten duten taldeak. Horien denen artean Topsport Vlaanderen-en kasua aztertzea da interesgarria, talde apalagoa izanagatik, nazioarte mailan lehiatzen baita txirrindulari flandestarrez soilik osaturik.

Topsport Vlaanderen-ek badu kontinental mailan filiala, Davitamon – Lotto – Jong Vlaanderen. Baina azken honetatik ateratzen diren txirrindulariz bakarrik hornitu beharrean, Flandeseko tropela osotasunean hartzen du kontuan taldeak. Bestela, aurtengo Etorkizunekoen Tourra irabazi duen Jan Bakelants dohatsuak ez lituzke 2009an Topsport Vlaanderen-en koloreak defendatuko. Garbi geratzen da beraz kirol kontuei bakarrik erreparatuta, eta ez bestelako izkutuko interesei so eginda, zein den jarraibidea. Are gehiago, Bakelants bera eta Stijn Joseph aurten Beveren 2000 taldean ibili direla jakinda, Quick Step boteretsuaren anaia txikia berau, edota Klaas Lodewijk Rabobank Continental-en lehiatu dela kontuan hartuz. Horiek denak datorren urtean Flandeseko talde nazional gisa har litekeenan arituko dira, bere azpiko taldeetan ibili ez arren errepidean erakutsi baitituzte erakutsi beharrekoak. Davitamon – Lotto – Jong Vlaanderen-etik berriz gizon bakarra pasako dute, Tim Mertens.

Talde apalagoa dugu esan bezala Topsport Vlaanderen, nahiz eta kirol ikuspegitik interesekoak zaizkion lasterketa guztiak korritzen dituen. Etxeko taldea maila gorenean izateko ordaindu beharreko prezioak benetan merezi duen aztertzea ez legoke soberan (euskal taldeari buruz ari naiz, noski), printzipioekiko koherente izango bada behintzat.

Guzti hau esanda, argi gera bedi bere hastapenetan Fundazioari bere babesa bazkide eginez eman zion batek idatzi duela artikulu hau, gertakarien ondorioz azken urteotan taldearenganako miresmena eta maitasuna galduz joan dena. Ez txirrindulariei bere babes eta animoak eskaintzeari utzi diona, txirrindulari onak gustoko izan arren beti ere etxekoari ematen baitiot nik orokorrean nere bultzadatxoa. Baina zaleen ia baldintzagabeko babesari eta gazteen ilusioari barre egin eta beren interesak hobesten dituzten gizasemeak taldearen agintari direla, egoera arras ezberdina da begibistan daukaguna. Orain, Azpiru-Ugarte kontinental taldea atera (euren proiektu egituratu interesgarri eta koherentea aurrera eramateko laguntzak aurkitzea ez dute erraz izango ordea) edo desagertzearen arteko gurutzadan aurkitzen da. Jon Odriozola berriz bere duintasunarekiko leial mantentzearen keinu txalogarriak talderik ez izatera eraman lezake, nahiz eta esan duenaren arabera 2010ean taldea sortzeko esperantzak badituen. Zorterik onena izan dezatela biek ala biek; txirrindularitza zaleontzat oro har, eta Euskal Herrikoentzat bereziki, albiste pozgarria litzateke.

Argazkia: Makoto Ayano

Txirrindularitza bai edo bai (I)

Bai edo bai, edo bai ala bai. Argi dagoena da baiezko borobila behar duela txirrindularitzak oro har, bizi duen momentu honetatik aterako bada. Eta geure esparrura mugatuz, baiezkoa behar du euskal txirrindularitzak, zalegoak datozen urteotan gorenean leihatuko diren txirrindulariak ikus ditzan.

“Euskal txirrindularitza” aipatze hutsak edonori Euskaltel-Euskadi dakarkio gogora. Kirol honen historian zehar gure herriak izen handi asko eman baditu ere, seguru asko Euskadi modura sortu zen taldeak, gerora Euskaltel-en babesa lagun bilakaera gorakorra bizi izan duena, lortu du herritarrok errepidean nolabaiteko izana identifikaturik ikustea, beti ere txirrindularitzak bere jarraitzaileengan beste kirol batzuek sortzen duten fanatismorik eragiten ez duela kontuan izanda, oro har behintzat.

Jon OdriozolaBilakaera horretan ordea, egun talde laranja denak beltzune ugari izan ditu; azken bolada honetan gertaturikoak oraindino ari dira zeresana ematen. Batetik, Jon Odriozola zuzendariaren affaire-a aipatu behar da. Oñatiarrak bi urte eman ditu Euskaltel-Euskadiren kirol egituraren lehenengo taldean zuzendari lanetan, aurrez egitura honetako bigarren taldea den Orbea-n izan ostean. Azken urteotan gazteen nondik norakoa gertutik jarraitu duen gizona izanda (taldearen filosofiari jarraiki, bestalde), eta errepidean bera kotxean zela taldeak izan duen jarrera eta emaitza positiboak kontuan hartuz, harritzeko erabakia taldearen zuzendaritzak harturikoa. Azkeneko hauen esanetan arrazoi ekonomikoak urrundu zituen bi aldeak, baina Odriozolak tartean beste arrazoi batzuk izan zirela esan zuela kontuan izanda (kirol kontuak, eta zehazkiago esateko, lana aurrera eramateko modua, aipatu zituen gipuzkoarrak) eta bai aurrekariak zein testuingurua zeintzuk diren gogora ekarriz, taldeak emandako bertsio ofizialak zalantza handiak sortarazten ditu. Continue reading “Txirrindularitza bai edo bai (I)”

Euskal Bizikleta, ostiraletik igandera bitarte.

Euskal Bizikleta 2008 - KartelaAste honetako azkeneko hiru egunetan jokatuko da Euskal Herrian lehiatzen den profesionaletako bigarren itzulia. Azken urteotan txirrindularitzak bizi izan duen aldaketa dela medio (UCI Pro Tour zirkuitu famatua batik-bat) parte hartzaileen mailak behera egin du nabarmen, eta horrek sortutako arazoek alor ekonomikoan izan zuten eragina. Horrenbestez, hiru egunetako formatu honi ekitea beste aukerarik ez zuen izan antolakuntzak lasterketak biziraun bazuen.

Hiru egun soilik beraz, eta beste horrenbeste etapa, aurtengo berrikuntza gisa erlojupekorik ez sartzea izan baita. Ibilbideak bigarren etapa erraza aurkezten du, Agurainera helduko dena. Sailkapena beraz aurreneko saioan (Sollube helmugatik 20 kilometro ingurura- eta arrisku eta tranpaz beteriko Bizkaiko kosta iragan beharko dituzte txirrindulariek), eta, batez ere, euskal klasikorik handienetakoa den Arrateko igoeran erabakiko da, azkeneko etapa honetan profila beste batzuetan baino leunxeagoa bada ere.

Parte hartzeari dagokionez, gauza jakina da Giroa, Dauphiné-Libéré eta Suitzako Itzulia horren gertu izanda (Frantziako proba bateratu egiten da gainera), eta hein txikiagoan Luxenburgoko Itzulia, izen handiko txirrindulari gutxi izango ditugula geure artean, baina horrek ez du esan nahi ikuskizun makala ikusi beharko genukeenik, partaide interesgarri bat baino gehiago izango baita Euskal Bizikletan.

Euskaltel-Euskadik ondo bidean Continue reading “Euskal Bizikleta, ostiraletik igandera bitarte.”

Euskaltel-Euskadi italiarra

Italiako GiroaAdos, izenburua nahasia eta aldrebesa da, baina 2008ko Giroan talde euskaldunak izan duen jarduera adierazi nahi dut eta beharbada kokatzeko balio digu.

Josu Agirre, Lander Aperribay, Koldo Fernandez de Larrea, Aitor Galdos, Dionisio Galparsoro, Markel Irizar, I�igo Landaluze, Alan Perez eta Ivan Velascok hartu zuten hasiera Palermoko taldekako erlojupekoan. Eta egia esan nahiko txukun hasi ziren, izan ere 22 taldetatik 20. sailkatu ziren aspaldiko taldekako erlojupekoetan ez bezala.

Italiara bidali zuten taldearen berri jakin nuenean obligazioz osatutako taldea eraman zutela pentsatu nuen eta ez zutela ezer berezirik egiteko asmorik, bizi iraun bakarrik. Eta hori da egin dutena. Bederatzi taldekideetatik laurek bakarrik amaitu dute lasterketa, Josu Agirre, Markel Irizar, Alan Perez eta Ivan Velascok hain justu. Eta hauetatik bi izen bakarrik nabarmendu zaizkigu beste taldekideen artean: Alan Perez eta Koldo Fernandez. Lehenak 6. etapan ihesaldi batean sartu eta bigarren postuan sailkatu zelako. Bera izan da aurtengo Giroan garaipenetik gertuen izan zen txirrindulari laranja. Bigarrena, berriz, sprintetan onenekin lehian aritu zelako 3. postua eskuratzeraino (13. etapan hain juxtu).

Eta gainontzekoak? Aitor Galdos 7. etapan Continue reading “Euskaltel-Euskadi italiarra”