Mekabendixx!!

Hori pentsau zian Hausslerrek Cavendishek gurpil erdia baino gutxiagogatik garaipena eskuetatik kendu zionean: “Mekabendixx!!”. Fotofinixak erabaki behar izan zuen hain sprint estua.

Garbi dagoena da atzokoan bi sprinter hauek bereiztu zirela gainontzeko sprinterrengandik. Hausslerri Cavendishek bakarrik jarraitu ahal izan zion azken metroetan. Gainontzeko sprinterrek tropel nagusian jokatu zuten sprinta eta bertan Hushovd norbegiarra gailendu zen, Alan Davis eta Petacchiren aurretik.

Txirrindulari laranja bat ere aurrealdean izan zen une guztian. Koldo Fernandez de Larrea zelakoan nengoen eta pena eman zidan sprintean aurrerago sartu ez zelako, baina ez, Aitor Galdos ermuarrarekin nahastu nuen. Meritu handiko 7. postua eskuratu zuen euskaldunak. Bere taldekide Iñigo Landaluzek zorte txarragoa izan zuen eta Cipressa gaina jeisten ari zirela erori egin zen. Ezkerreko sorbaldan luxazio bat jasan zuen eta, beraz, udaberriko klasikak lehiatu gabe geratuko da algortarra.

Dakizuen bezala hurrengo klasika garrantzitsua bi aste barru jokatuko da Belgikan. Bertara joan nahi baduzue oraindik garaiz zarete Tropela Elkarteak antolatu duen bidaian apuntatzeko. Seguru ikaragarria izango dela!!

9.etaparen ondoren, dena airean!

Aurtengo Tourraren lehen astea (ia lehen erdia ere esan genezake) oso polita eta ikusgarria izan da. Eta atzoko etapak nabarmen utzi duen bezala ez dauka patroirik edota lider sendorik. Horrek ikuskizunari dagokionez ate asko parez pare irekita uzten ditu, beraz, datozen egunetan eraso eta ezusteko dezente izango ditugunaren esperantza daukat. Ikusiko ditugu. Bitartean egun hauetan ikusitakoaren irakurketa egin nahiko nuke.

Riccok biIbilbideari dagokionez, aurten antolakuntzak aldaketa nabariak egin ditu. Bazirudien gainsariak ez izatean lehen aste honek tristea behar zuela izan. Prologorik ez da egon baina lehen etapako amaiera gogorrak tarteak sortuko zituela bazekiten guztiek. Azken kilometroetan sartutako aldapatxoek Italiako Giroa gogorarazi didate, eta horri esker amaiera esplosiboa duten ziklistek beraien aukerak izan dituzte. Valverdek eta Hushovd-ek irabazi zituzten amaiera aldrebes horiek eta lehen gaintxo serioxeagoan Riccok erraz menderatu zuen faboritoa, Valverde. Amaiera ikusgarriak izan ziren hirurak. Beste amaiera gogorra 7. etapan izan zuten, baina hemen indartsuenen taldetxoari Luis Leon Sanchezek aurrea hartu zien eta beste garaipen eder bat ikusi genuen.

Lehen astea izateko aurtengo Tourreko hautagaiek aurpegia nahikoa erakutsi behar izan dute, nahiz eta beraien arteko denborak ez diren batere erabakigarriak izan. Denbora tarteei dagokionez, 4.etapan izan zuten erlojupeko laua izan da oraingoz tarte handienak eragin dituena. Stefan Schumacher-en garaipenak gehienoi ezustean harrapatu gintuen, Cancellarak ordularia puskatuko zuela uste baikenuen. Continue reading “9.etaparen ondoren, dena airean!”

Hushovd-Cancellara-Pozzato, eta gaur esprinta

dv356611.jpgIkaragarria Hushovdek daukan indarra, ikaragarria Cancellararena. Baina atzoko etapako gakoetako bat Pozzato izan zen. Cancellararen erasoei erantzutea ia ezinezkoa da, oso gutxik eusten diote, baina atzo Pozzatok erakustaldia egin eta harrapatu egin zuen. Eta etapa italiarrak irabazi behar zuela zirudienean, tropela gainera etorri zitzaien eta norvegiar handiak irabazi zuen. Columbia taldea ere oso indartsu dabil (Kirchen 2., Ciolek 3.). Garaipenaren zati handi bat Renshaw taldekideari zor dio Hushovdek �hori onartu zuen�, oso lan ona egin zuen-eta; etapa bukaerako besarkadek argi utzi zuten. Continue reading “Hushovd-Cancellara-Pozzato, eta gaur esprinta”

Multzoak aztertuz (III): Azkarrak

Sprinter handienek urtero zitarik garrantzitsuenetakoa izaten dute uztailean Frantziako Tourrean etapak irabazi eta maillot berdea lortzea helburu. Aurten gainera, atariko erlojupekorik gabe, maillot horia janzteko ametsa izango du baten batek, aurreneko etapan bete-beteko sprintik izango ez bada ere.

Esprinterren mosaikoaHasieratik ezaguna zen Alessandro Petacchi-k utzitako hutsuneari (bere zigorra dela eta), Daniele Bennati-rena gehitu behar zaio (kasu honetan urte hasieran ere buruhausteak eman zizkion lesioak eraginda). Tom Boonen-en baja ere ia segurutzat jo daiteke, haize asko harrotu dituen gaiaren ondorioz.

Gauzak honela, eta azkeneko bi izen horiek kinieletan toki asko beteko zituzteela jakinda ere, bost esprinterren artean egin beharko du aukera partehartzaileak. Aurrenekoa Continue reading “Multzoak aztertuz (III): Azkarrak”

Haize berriak azken metroetan

Kontuak kontu eta gertatutakoak pasa ondoren (itzuli handietako antolatzaileen erabaki polemikoez, nolabait esatearren, ari naiz), denboraldia abian da. Aurreneko bi hilabeteotan zenbait lasterketa lehiatu dira, eta horietakoren batzuek zeresana eman dute dagoeneko. Batez ere flandestar lurretan Philippe Gilbert walloniarrak eman zuen erakustaldiak, baina ez da honakoa eztabaidagai bakarra izan.

Greipel nagusiIzan ere, UCI Pro Tour zirkuitu ahulduari hasiera eman zion proban, Australiako Down Ander Tourrean alegia, gizon batek nagusitasun handia erakutsi zuen. 26 urtetako André Greipel alemaniarra izan da. Sprinterrez jositako High Road taldean bere burua erakusteko arazoak izango zituela uste bazen ere, bere zirrikitua ongi baino hobeto probestu zuen bertan, lau etapa garaipen eta sailkapen nagusia poltsikoratzean (lasterketako atarian gailentzeaz gain). Egia da nazioarteko esprinterrik onenak falta zirela, baina egia da bestalde inork gutxik espero zezakeela urte hasieran halako nagusitasunik, are gutxiago autraliarra ez den txirrindulari batengan.

Greipelen kontuak ekarri nau hain zuzen mota honetako txirrindularien artean datorren haize freskoa aztertzera. Gaztetasunak ematen duen harrokeria lagun dutenek geroz eta mehatxu handiagoa suposatzen dute azken urteotan alor honetan nagusi izan direnei. Beti gertatu da horrela, baina ez horren belaunaldi goiztiarrekin. Denbora ez da alferrik pasatzen. Garai bateko Vanderaerden, Hermans, Van Poppel, Abdoujaparov, Ludwig Continue reading “Haize berriak azken metroetan”