2010eko taldeen analisia (V): Française des Jeux, izarrik gabe

Aurten 14. denboraldia du Marc Madiot ziklista ohiaren Française des Jeux (FDJ) taldeak. Promes frantsesen taldea izan ohi da, baina horretan baino ez dira geratzen, eta promes izatera ere ez dira heltzen. Eta horretan ari dira Frantzia aldean, ea noiz irtengo den lehen mailako ziklista bat. Iazko UCIren sailkapenean, lehenengo frantziarra Sylvain Chavanel izan zen, eta hurrena Fedrigo (51.a). Bada, egia esatearren, ez dut uste aurtengo FDJtik ere ezer nabarmenik irtengo denik. Ala bai? Denetarik dago taldean, baina ez dago lider sendorik, lider erregularrik, goi mailako liderrik. Gilbert belgikarra zen taldeko erreferentzia 2008ra arte, baina iaz Lottorekin fitxatu zuen. Lasterketa txikietan eta etapa ehizan ibiltzeko moduko taldea dugu FDJ, ez besterik.

casarsusannegoetzeBada, izen nabarmenen artean, Sandy Casar frantziarra (31 urte) dugu taldeko liderra. Hamaika aldiz ikusi dugu ihesaldietan, sailkapen nagusietan lehenengo hamarren artean. Euskal Herriko Itzulian ere ikusten dugu, beti aurrean, erasokor (iaz 12.a). 2007an Tourreko etapa bat irabazi zuen, eta, hain zuzen, hura izan da Casarren azken garaipena. Badaramatza ia 3 urte podiumeko gorenera igo barik.

Iaz, Christophe Le Mevel frantziarrak (29 urte) denboraldi polita egin zuen, postu on askorekin. 10. sailkatu zen Frantziako Tourrean, baina ez zuen aukerarik ere izan etaparen bat poltsikoratzeko (postu onena iazko Tourreko etapa baten, 7.a). Hala ere, lehenengo 15en artean ikusi genuen proba askotan (Dauphinen, Paris-Nizan, Tourrean, Katalunian…)  Aurten ere, Le Mevel eta Casar izango dira taldeko buru Tourrean, baina sailkapen nagusian lehenengo 15en artean sartzen badira, gaitz erdi.

Frederic Guesdon frantziarra da taldeko beteranoena (38 urte). FDJ taldea sortu zenetik (1997), bertan izan da. Iaz, lepauztaia hautsi zuen otsailean, eta horrek baldintzatu egin zion denboraldia eta ez zuen gauza handirik egin. 13 garaipen ditu; garrantzitsuenak, Dauphineko Libereko etapa bi eta 2006ko Paris Tours. Aurten, azken urtea izan lezake profesionaletan.

geslincyclingnewsAnthony Geslin frantziarra (29 urte) dugu beste izen propio bat taldean. Etoile de Bessegesko 4. etapan bigarren izan da oraintsu, esprintean. Brabantse Pijl klasikoa irabazi zuen iaz, Frantziako Igotzaileen Trofeoan 2. izan zen, baita Frantziako txapelketan ere. Ondo moldatzen da egun bateko probetan, eta klasikoak ditu helburu.

Mathieu Ladagnous frantziarrak (Paue, 25 urte) sei garaipen ditu profesionaletan. Amaitu berri den Etoile de Besseges proban, 2. izan da sailkapen nagusian. Iaz, urte hasieran, La Tropicale Amissa Bongo probako sailkapen nagusia eraman zuen, baita 1. etapa ere; abuztuan, La Poly Normande proba irabazi zuen. Denboraldi ederra egin zuen, bada. Beste garaipen garrantzitsu batzuk ere baditu aurreko urteetan: 2006an, Mediterraneoko Tourreko 5. etapa irabazi zuen eta 2007an, Dunkerqueko Lau Egunak irabazi eta 5. etapan ere gailendu zen.

Jussi Veikkanen finlandiarrak (28 urte) ere garaipen kopuru polita dauka profesionaletan: 16. Horietako asko, bigarren mailakoak, baina baita oso garrantzitsuak direnak ere: iaz asko lehiatu zen eta Tourra korritu zuen, baina eskuak altxatu gabe bukatu zuen urtea. 2008an, baina, Route du Sudeko 4. etapa eta Alemaniako Itzuliko 6. etapa irabazi zituen, Iglinsky eta beste hainbat iheskide mendean hartuta.

rouxlavueltacomAnthony Roux frantziar gazteak (22 urte) Espainiako Itzuliko 17. etapa irabazi zuen; eta nola irabazi, gainera! 170 kilometro inguru ihesaldian, beste lau lagunekin, eta tropela gain-gainean zuenean sekulako indarra erakutsi zuen irabazteko. Circuit Cycliste Sartheko 4. etapa ere irabazi zuen iaz.

Jeremy Roy frantziarrak (26 urte) denboraldi biribilak egin zituen iaz eta 2008an; orduko Frantziako Tourreko 19. etapan oso gertu izan zuen garaipena, baina iheskide Sylvain Chavanelek irabazi zion esprintean. Eta iaz lortu zuen lehen garaipena profesionaletan: Paris-Nizako 5. etapa irabazi zuen, Voeckler eta Tony Martin iheskideei gailenduta. Ihesaldiak hartzen daki, eta oso ondo jokatzen du horietan.

Remy di Gregorio frantziar gazteak (24 urte) tarte berezia merezi du aurkezpen honetan. 2006an, Etorkizunekoen Tourreko 8. etapa irabazi zuen, eta handik aurrera denetik esan da ziklista horretaz: Frantziako izarretako bat izango zela esaten zen, egunen baten Tourra irabaziko zuela, dohainak zituelako, eta ezerezean geratu da esperantza hori. Ordutik hona ezer gutxi egin du, eta frantziarrek itxaropentsu segitzen dute. Pentsa, iaz, Tourreko taldetik kanpo geratu zen eta Espainiako Itzulia egitearekin konformatu behar izan zuen (51.a izan zen). Lehiatu asko lehiatzen da, baina urterik urtera ikusten ari da 2006ko garaipen hura irudipen hutsa izan zela.

hutarobitxafpphotoTaldeko esprinter nagusiak Yauheni Hutarobitx bielorrusiarra (26 urte) eta Sebastien Chavanel frantziarra (28) dira. Urte zeharo ezberdinak izan zituzten iaz; izan ere, Chavanelek ia urte bi daramatza irabazi barik, eta hori askotxo da esprinter batendako. Tourrerako hautatu ere ez zuten egin. Tira, aurtengo Etoile de Bessegesko lehen bi etapetan esprintean sartu da Sylvainen anaia txikia. Ea, bada, neurria hartzen dion denboraldiari eta Tourrerako postua irabazten duen. Eta Hutarobitx, berriz, taldeko onena izan zen, 6 garaipenekin; besteak beste, Mediterraneoko Tourreko lehenengo eta  bosgarren etapak. Tourrean ere hainbat postu on egin zituen esprintetan. Hala ere, dituen garaipenak beti izan dira bigarren mailako esprinterren aurrean, eta, agian, hori falta zaio, izen handiko garaipenen bat munduko esprinter onenen aurrean, baina hori beste kontu bat da. Nire ustez, oso gertutik jarraitzeko ziklista da, proiekzio handikoa, taldeari garaipen gehien eman liezaiokeena.

Fitxaketei dagokienez, hiru gazte hauek ditugu: Pierre Cazaux 25 urteko donapaleutarra (Nafarroa Beherea) nahiko ziklista erregularra izan daiteke, eta, egunen baten, itzuli handi baten aurrealdeen egon liteke. Thibaut Pinot frantziarra (29 urte) igotzailea da eta iaz Tour of Val d’Aosta Mont Blanc proba ospetsua irabazi zuen. Ospetsua diot, Gilberto Simonik, Yaroslav Popobitxek eta Wladimir Bellik ere irabazi dute-eta proba hori aurreko urteetan. Arthur Vichot, berriz, bere dohainengatik, klasikoetan ibil liteke ondo etorkizunean.

Eta taldeko gainerakoei buruz, Gianni Meersman dugu taldeko belgikar bakarra (24 urte). Harrigarria da ziklista horren ibilbidea: 2007an, Bruyneelen Discovery Channelen zen, eta Austriako Itzuliko 5. etapa eta Georgiako Itzuliko 3. etapa irabazi zituen, izen handiko garaipenak, duda barik. 2008an, Discovery utzi eta FDJk fitxatu zuen; garaipen bat lortu zuen, eta nahiko denboraldi polita egin ere, baina iaz, ez zuen ezertxo ere egin. Proba gutxi-gutxi batzuk korritu, eta kito. Harrigarria, ez baitugu lesio edo bestelakoren berririk izan. Francis Mourey frantziarrak (29 urte) errepideko bizikleta eta ziklo-krosa tartekatzen ditu; izan ere, hainbat ziklo-kros proba irabazi ditu neguan; garrantzitsuena, urtarrilaren 10ean irabazi zuen Frantziako ziklo-kros txapelketa. Iaz, oso proba gutxi lehiatu zituen errepidean; esan daiteke klasikoak eta ziklo-krosa direla haren oinarri. Yoann Offredo frantziar gazteak (23 urte) dagoeneko badu garaipen garrantzitsu bat bere palmaresean: iaz, Tour de Picardieko azken etapan gailendu zen. Klasikozalea da, eta iaz Espainiako Itzulia egitea zuen helburu, baina egun batzuk lehenago lepauztaia hautsi zuen eta handik aurrera ezer gutxi egin zuen errepidean. Astebeteko itzulietarako ere taldeko erreferente izan liteke. Wesley Sulzberger australiarra (23 urte) egun bateko probatan ondo moldatzen da, baita zazpi egunekoetan ere. Iaz, besteak beste, Espainiako Itzulian izan zen eta Paris-Correze probako bigarren saioa irabazi zuen. Benoit Vaugrenard frantziarrak (28 urte) urte ederra izan zuen 2008a: Tour du Limousineko 4. etapa irabazi zuen, Fedrigo, Pineau, Rojas eta Davisen aurretik sartuta, besteak beste. Iaz Tourran izan zen, eta Grand Prix d’Isbergues proba irabazi zuen, Mazzanti eta Rovnyri gailenduta. Erlojupekoetan oso ondo moldatzen da (2007an, Frantziako txapelketa irabazi zuen). Profesionaletan garaipen barik da Olivier Bonnaire frantziarra (26 urte); bitxia da ziklista horrena: hainbat urte daramatza profesionaletan, eta behin bakarrik lortu du lehenengo 10. artean sailkatzea, 2008an, Bouyguessen zela 10. izan zen GP de Denain Porte du Hainaut proban. Ezer gutxi, beraz. Mikael Cherel frantziar gazteak (23 urte) denboraldi luzea izan zuen iaz, eta Espainiako Itzulian ere izan zen; 2008an Giroan izan zen. Ea aurten Tourrean ikusten dugun, oso lehiakorra da-eta, ihesaldietan ibiltzea gustuko duena. Arnaud Gerard frantziarrak (25 urte) La Poly Normande irabazi zuen 2008an, Pineau eta Casarren aurretik helmugaratuta. Hura ere, Cherelen antzera, oso lehiakorra da eta beti erakusten du bere burua. Timothy Gudsell zeelandaberritarrak (25 urte) ez du garaipenik profesionaletan, eta ez da inoiz egon probaren bat irabaztetik gertu.

Jerome Coppel eta Sebastien Joly, berriz, taldea utzi eta Stephane Heulot ziklista ohiaren Saur-Sojasun taldera joan dira. Bitxikeria gisa, iaz Frantziako Tourra jokatzen ari zela, L’Equipe-k albiste bat atera zuen Romain eta Brice Feillu anaien gainean: ziurtzat ematen zuen anaiok FDJn korrituko zutela aurten. Bada, ezerezean geratu zen albistea, Vacansoleil taldearekin fitxatu zuten-eta.

Dopinak ere zipriztindu du taldea azkenaldian: Aurelien Duval 21 urteko gaztea suspenditu berri du taldeak; irailean, haren txizean norfenfluramine agertu zen (efektu anorexikoa duen anfetamina mota), eta kontraanalisiak baieztatu egin du hura. Urte biko zigorra ezar liezaioke Frantziako federazioak.

Argazkiak: Susanne Goetze, Cyclingnews, AFP Photo, Lavuelta.com

2010eko taldeen analisia (IV): Euskaltel-Euskadi, haize freskoaren beharrean

Hamazazpigarren denboraldia beteko du aurtengoan Euskadi Fundazioa-k errepide gainean. 2009a taldeak izan duen gorabeheratsuenetarikoa izan zen: Mikel Astarlozaren Tourreko garaipena eta Samuel Sánchez-en Vueltako bigarren postua batetik, baina taldearen irabazteko zailtasuna (asturiarraren aldetik batez ere) eta, batik bat, pasaitarraren Tour osteko positiboa, bestetik. Argilun gehiegi iragan hurbilean, eta horrek bide berri bati ekin behar izatea ekartzen du ia derrigorrean. Kasu honetan ere hala gertatu da, hasi berri den denboraldian ikusiko ditugun aurpegi berriek ekarritako haizeak itxaropen dezente piztu duelarik euskal zaleen artean.

samuel

Berrikuntzak berrikuntza, ordea, taldearen zama nagusia ezagun zaharrek eramaten jarraitu beharko dute. Horien artean, jakina, egungo olinpiar txapelduna azaltzen da guztien buru. Samuel Sánchez-ek aurten Tourra buru-belarri prestatzeko asmoa dauka, denboraldi hasiera indartsu bati Euskal Herriko Itzuliarekin amaiera emateaz gain. Ez da honenbestez Ardenetako klasikoetan egongo, bere moduko gizon batentzat erabaki eztabaidagarria. Txirrindularitza egitura bati lasaitasuna eta egonkortasuna eskaintzen dizkiona garaipenak bereganatzea jakina den honetan, asturiarrak beste behin erantzunkizun handia izango du.

koldo

Talde laranja garaipenez hornitzeko beste baliabide nagusia Koldo Fernandez de Larrea izango da. Arabarrak iaz ez zuen sprintetan espero zen jauzia eman. Beste ikuspuntu batetik ordea, Iparraldeko Klasikoetan maila polita azaldu zuen, Gent-Wevelgem-en bereziki, gizon azkarra baino zerbait gehiago dela erakutsiz. Dena den, sprintetan eman beharko du bere onena, gehienetan gainerako taldeek antolatutako bideratze-trenak bere baino indartsuagoak izango badira ere; arlo honetan Iñaki Isasi eta Pablo Urtasun behintzat alboan izan beharko ditu. Denboraldi garrantzitsua ezbairik gabe Zurbanoko txirrindulariak aurrez-aurre duena.

Derioko taldeak bereziki eskertuko lukeena Igor Anton-en berpiztea litzateke. Urteak daramatza Galdakaokoak eskalatzaile bikaina izan daitekeela erakutsiz, baina bere kasuan ere ez du behin betiko urratsa eman handienen artean dela esan ahal izateko. Hori ez ezik, iazkoa atzera pausoa izan zen beretzat. Dohainak izan badituela kontuan hartuta, bizkaitarrak lasaitasuna, konfiantza eta anbizioa dosi berdinetan behar dituela esango nuke, Espainiako Itzulian edo Suitzako errepideetan lortu izan dituen garaipenak iraganeko kontu soila ez direla baieztatzeko.

sicard

Aipatutako hiruko honengan jarri behar dira emaitzak lortzeko itxaropenik handienak; eurei exijitu behar zaie beste guztien gainetik. Bada ordea taldean laugarren adar garrantzitsu bat, aurrez esan bezala zaleengan zirrara berezia sortzen duena: gazteen atala da, noski. Guzti hauen artean nabarmentzen da, nola ez ba, Romain Sicard lapurtarra. Alor guztietan moldatzen da ongi Hazparnekoa, eta urte asko dira gainera euskal txirrindulari batek profesionaletara pasa aurretik horren emaitza bikainak lortzen ez dituena, 23-z azpikoen munduko txapelketa eta Etorkizunekoen Tourra barne. Bidasoaz bestaldekoa izatearen berezitasuna (ez-ohikoa baita tamalez) erantsiz gero, euskal txirrindularitzaren gizon kuttun berriaren aurrean egon gintezke.

Bere onena emateko, ordea, bere gain presiorik ezartzea ezinbestekoa izango du Sicard-ek. Eta berarekin batera, taldera heldu diren gainerako besteek. Orbea-n taldekide zuen Jonathan Castroviejo-k esaterako, berak ere gauza polit askoak egin baititu orain arte, erlojuaren aurka batez ere. Profesional mailan ezagunagoa da Beñat Intxausti, bere garaian Euskaltel-ek lotzen jakin ez zuen bizkaitar eskalatzaile fina. Orain etxera bueltan da, bere garapenarekin jarraitzeko asmotan, Gorka Izagirre goierritarra bueltan den moduan, euskal afizionaturik onenetakoa izan eta gerp talde laranjara jauzi egiteko aukerarik gabe geratu ostean. Fitxaketen atala Orbeatik pasatako Miguel Minguez eta Daniel Sesma-k osatzen dute, azkeneko hau jadanik horren gaztea ez bada ere. Gazteen atala ordea ez dago ixterik Mikel Nieve aipatu gabe. Iaz jokaera bikaina azaldu zuen leitzarrak, eta aurtengoan maldan gora batez ere erakutsitakoak hobetzea eta horrenbestez lasterketaren batean bere aukerak izatea espero behar da bere aldetik.

egoi

Taldean diren gainerako gizonek unean-uneko liderraren mesedetan jarduteko helburua izango dutela pentsa liteke, eta gehienetan halaxe izango da. Hemen Egoi Martinez, Amets Txurruka eta Gorka Verdugo aipatuko nituzke, bakoitza bere dohain eta gabeziekin, baina taldekide preziatuak direla askotan erakutsi dutenak. Bestalde ordea, oraindik bakarkako arloan taldeari gehixeago zer eskainia daukatenak badirela uste dut. Aitor Galdos eta Ruben Perez batez ere, baina baita zortea lagun gorantz egin behar duen Ivan Velasco ere, eta Juanjo Oroz nafarra, orain arte ia bakarrik morrontza lanerako erabilia izan dena.

Jadanik Igor Gonzalez de Galdeanoren aginduetara ez direnak, Mikel Astarloza eta Iñigo Landaluze-z gain, Josu Agirre, Andoni Lafuente eta Markel Irizar dira. Hauen artean, oñatiarrak izan du zalantzarik gabe irteerarik gozoena (eta bakarra esan beharko), Lance Armstrong-en Radio Shack-erako bidea hartu baitu.

Filosofia berezi baina oso errotutako taldea da Euskaltel-Euskadi, hori ez dago esan beharrik. Alde batetik muga suposatzen duenak badu bere alde positiboa, taldekideen artean sumatzen den giroa eta guztiaren gainetik taldea hobestearen sinismena. Goragotik ordea askotan txirrindulariek ez dute babes hori jaso, eta aurtengoan, taldeak nolabaiteko berregitura bat izan duela kontuan harturik, horrek ezin du inolaz ere horrela izan. Taldeko partaide bakoitzak oro har, baina gazteenek bereziki, lasaitasuna behar dute urtean zehar beren helburuak poliki-poliki gauzatze aldera. Are gehiago aurten babesleen kontratua amaitzen dela jakinda: emaitzak jarri beharko dira mahai gainean, baina hori hobekien dakitenak, eta interesatuenak, txirrindulariak beraiek dira. Hortaz, errepideak hitz egin dezala, beste guztiaren gainetik.

2010eko taldeen analisia (III): Caisse d’Epargne, berebiziko bidegurutzean

Talde aski ezaguna da Caisse d’Epargne, eta tropelean sustrairik zaharrenetakoak dauzkan egitura, 1980an profesionaletan estreinatu zen Reynolds taldearen oinordekoa baita. Eta oraindik orain, bere hastapenetako filosofia eta izan berdinak dauzka: itzuli handietan erreferentzia izatea.

valverde

Horixe berretsi baino ez du egiten euren buru eta izar handia den Alejandro Valverde hiru asteko gizon izatera bultzatzeak. Iazkoan azkenik Espainiako Itzulian gailentzea lortu zuela, aurten Paris-en podiuma zapaltzeko asmo betean da. Zale asko eta asko dira murtziarrarentzat helburu zailegia dela pentsatzen dutenak (ni neu euren artean), baina egia da bestalde palmaresa ederki loditurik duela, huts egiteak horrenbeste kalterik egingo ez liokeela.

Alabaina, bere aurreneko koxka, gogorrena akaso, ez du Rotterdam-eko atariarekin izango espainiarrak, ez eta aurreko lasterketekin egin beharreko prestakuntzan, oraindik Puerto Operazioarekin izan zuen ustezko loturak justiziaren aurrera deklaratzera eraman duen auziagatik baizik. Eta epaiaren zain, espainiarraz gain, talde osoa egongo da, zalantzarik gabe. Horri gainera multzoaren etorkizuna kolokan egotea gehitu behar zaio, orain egun gutxi jakin baitzen ofizialki euren babesle nagusiak ez duela eurekin jarraituko.

FRANCIA CICLISMO

Ez da justua taldea Valverde-rekin hasteaz batera bukatu egiten dela esatea, nazioarteko multzorik sendoenetakoa baita Caisse d’Epargne, baina zutabe aldaezina da euren liderra, zalantza izpirik gabe, eta bere inguruan altxatzen da gainerako egitura; euren mesedetan jardun ahal izateaz gain espainiarraren alde lan egin ohi duten txirrindulariz josia dago talde nafarra. Salbuespenetako bat, beren bigarren erreferentzia den Luis León Sánchez da. Eta kasu honetan ere, bere indarrak eta lasterketan azaldutako jokaerak besterik iradoki balezakete ere (berriki lehiatutako Down Under-eko Tourrean erdietsitako etapa garaipena horren lekuko), hiru astetako gizon bilakatzeko asmotan dira Eusebio Unzue eta konpainia. Txirrindulari ausart bezain ikusgarria; ikusteke da oraindik sabaia non ote duen.

Taldeko hirugarren murtziarra ere beste eginkizun batzuentzako zuzendurik dago, taldeko gizon azkar ia bakarra baita José Joaquín Rojas. Dena den, bere abiadurak munduko onenen artera eramaten ez duela jakinda, beste ezaugarri batzuk biltzen ditu berak, ibilbide zailagoetan aukera gehiago aurkitu ohi duelarik. Hala ere, bere iparraldeko lasterketetarako zaletasunari so eginda, talderik egokienean ez dela pentsatzea ez da okerregia.

cobo

Eta ia horrarte ailegatzen da Caisse d’Epargne-k bete lezakeen espektroa. Taldeak askoz gehiago dauka, baina itzulietan maila ematen duen profila betetzen duena ia bere osotasunean. Batzuk talde buru izateko aukeraren batekin, beste batzuek ia bat bera ere ez. Hurrengo mailan, progresioagatik baino ez bada ere, Rigoberto Uran kolonbiar gazte dohatsua aurki genezake, oraindik nazioarteko erreferentzia izan gabe, izar handia izateko ezaugarriak izan badituena. Mauricio Soler herkidea ere Giroan gizon garrantzitsu izateko fitxatuko zuten seguru asko, eta berarekin batera, ondo bidean Juanjo Cobo-k ere, bere talentuari erreparatuz gero behintzat, behar luke leku batean edo bestean lider izateko aukerarik. Italian beste buru bat David Arroyo izango dela pentsa liteke, azkeneko urteotako ohiturari jarraiki, nahiz eta gerora bestelako eginkizunak ezarriko dizkioten.

marzio

Akaso Rubén Plaza izan liteke aste bakarreko lasterketaren bat lehiatzeko moduan, baina oro har gainontzeko taldeak Valverdek Frantziako Tourreko podiumerako jauzia eman nahi horretan osatutako multzoa dirudi. Egin kontu: Marzio Bruseghin (honek ere Giroan behar luke) eta Christophe Moreau zakur zaharrak fitxatu berritan, Vasil Kiryienka Bielorrusiako mando nekaezina euren artean, eta baita alor pertsonalean protagonismoa galduz dihoan José Iván Gutiérrez erlojuz kontrakoaren espezialista ere, besteak beste. Eta horiekin batera, bakoitza bere eginkizunekin, talde nafarrean diren lau euskal herritarrak: Txente Garcia hilezkorra, bere ondorengoa dirudien Imanol Erviti, Xabier Zandio talde-lagun aparta, eta David Lopez eskalatzaile fina.

Aurrez aipatutako batzuk (Uran eta Rojas kasu) ere oraindik gazteak badira ere, alor honetan zailtze bidean diren beste gizon batzuk ere aipatu behar dira. Hauen artean, Rui Costa portugaldarra da esanguratsuena, iazkoan ezertan bereziki nabarmendu gabe eremu guztietan ongi molda daitekeela erakutsi zuena. Gizon indartsua izateaz gain, erlojuaren aurkakoan sendoa, mendian gora ez da gaizki moldatzen, hortaz aurten derrigorrean jarraitu beharreko gizonetako bat dugu. Costa Ricako Andrey Amador-ek ere hasiera batean antzeko txirrindularia dirudi, nahiz eta bere garapenak motelagoa dirudien, Ángel Madrazo espainiarrarekin gertatzen den bezalaxe.

Esan bezala, tropeleko talderik indartsuenetakoa da Caisse d’Epargne, bai banan-banan zein talde gisa hartuta. Alabaina, Martxoa aldera jakingo den epaiak esango du taldeak bide beretik jarraituko duen, multzo handi xamarra Valverde-ren eginkizunetara kateaturik dela, edo guzti horiek beren aukerak jorratzeko modurik izango duten. Bigarren kasu honetan, epaiak Valverde errudun joko balu alegia, Joaquim Rodriguez eta Dani Moreno jada taldean ez izatea, Oscar Pereiro-z gain, antzemango lukete seguru asko, kataluniarraren kasuan batik-bat. Badaezpada, iazko Espainiako Itzuliko garailea denboraldi hasieran ohikoa baino gehiago lehiatuko dela dirudi. Hortik aurrerakoak, ikusi behar. Edozein kasutan ere, Unzue-renek ez dute lo hartzerik, ez inongo gertakariren zain egoterik, egiturak bere horretan jarraituko badu.

Galdera ikur ugari beraz aurtengoan taldearen inguruan. Erantzunak, datozen hilabeteotan.

2010eko taldeen analisia (II): Astana, lider nagusiaren taldea

Contador eta ValverdeContadorrek esan zuen bezala, Astana taldea zerotik hasiko den talde bat bezalakoa izango da 2010ean. Ez da harritzekoa Armstrongen bere talde berrirako 2009ko Tourrean izan ziren gainontzeko txirrindulariak Radio Shack taldera eraman baititu berarekin. Segurua dan bakarra egungo Frantziako Tourreko garaileak bertan izango dela 2010ean eta taldeko liderra Tourrean, aurtengoan zalantzarik gabe, Contador izango dela.

Joan diren txirrindulari kopurua ikusita, zuzendariak ahaztu gabe, fitxaketa ugari egin behar izan ditu talde kazakhstandarrak. Hauetako bat, eta gehien harritu nauena, Pereiroren fitxaketa izan da. Galiziarrak azken bi urteak pattal eman ditu: iaz Tourrean erorketa eta aurtengoan forma ezin hartu. Ez dakit Contadorrek eskatutako fitxaketa izan den ala zer, baina ia ia ez zen gauzatu gogoratuko duzuen bezala. Azkenean, ordea, talde urdinean izango da aurtengoan Pereiro.

PereiroFitxaketekin jarraituz, bi txirrindulari espainiar etorri dira Fuji Servetto taldetik: De la Fuente eta Jufré beteranoa. Segur asko fitxaketa hauek Contadorrek eskatutakoak izango dira. De la Fuente laguntza bikaina izango da mendian.

Italia aldetik bi txirrindulari gehitu zaizkie, biak Lampreti taldetik etorriak. Biak ezagunak egingo zaizkizue, Tiralongo eta Gasparotto. Lehena beteranoa izan arren ere igotzaile bikaina da.

Asiako 2009ko txapelduna ere Astana taldean izango da 2010ean. Fofonov beteranoak, Cofidis taldeak ez jarraitzea erabaki eta gero, talde kazakhstandarra aukeratu du bere ibilbide profesionalarekin jarraitzeko. Hala ere ez da taldeko beteranoena bera izango. Oker ez banaiz titulu hori Stangelj esloveniarrak izango du talde urdinean. Stangelj Liquigas-etik datorren txirrindularia izango da.

Txapeldunez ari garela, Ukrainiako erlojuaren kontrako txapeldunaren fitxaketa aipatu behar. Grivko ISD taldetik dator eta 2009an espero baino maila baxuagoa eman bazuen ere, progresioari jarraitzen badio, erlojuaren kontrako saioren bat edo beste irabazteko gai ikusten dut.

Oraindik aipatu ez dudan fitxaketa interesgarria Alan Davis eta bere anaia Scott dira. Davis anai zaharrak Quick Step taldea utzita dator eta Scott Fly V Australia taldetik. 2009an urte hasiera bikaina izan zuen Tour Down Under irabaziz eta zenbait esprintetan aurrean ibili zen. Beharbada aurtengoan esprintetan maila hobea emateko gai izan daiteke. Lehen aldia izango da bi anaiak talde berean arituko direna profesionaletan.

VinokourovEta ezin ahaztu “etxeko” txirrindulariak. Vinokourovek iazko urte amaieran zenbait lasterketa korritu zituen, horien artean 2009ko Mendrisioko Munduko Txapelketa. Itzulera hau oso kritikatua izan den arren, aurtengorako urtea prestatzen lagunduko zion iaz lehiatzen hasteak. Ez dakit Tourrean izango den ala ez, baina seguru lasterketaren baten edo besten zeresana emango duela Kazakhstango txirrindulariak.

Itzuliko den beste kazakhstandarra Gourov da. Ez dakit zein arrazoirengatik, baina iaz A-Style talde kontinentalean aritu zen, baina aurtengoan berriro itzuli da Astana taldera. Beharbada talde politikak exijitutako fitxaketa?

Oraingoz dakigula taldea aurreko fitxaketa hauek eta Iglinskiy eta Salvaggik osatuko dute.

Pentsatzen dut Astanaren helburu nagusia Contadorrekin hirugarren Tourra irabaztea dela, baina aurrez aipatu bezala, ez zait iruditzen behar besteko taldea duenik, batez ere gainontzeko taldeekin alderatuz. Schleckek berriki egin dituen adierazpenarekin bat nator: “Contador ez da garaiezina, bere ahuleziak ditu”.

2010eko taldeen analisia (I): Ag2r La Mondiale, usoaren eta otsoaren arteko espezie borrokalaria

Frantziar txirrindularitzak UCI-ren hierarkiaren gorengo mailan izango dituen bi taldeetako bat izango da aurten Ag2r La Mondiale taldea. Euren talderik nazioartekoena izanagatik, etxetik kanpo hortzak erakusten kosta egiten zaie Vincent Lavenu-ren mutilei, beren egutegiaz haratago helburuak jartzen badituzte ere.

Nicolas Roche
Aurten ere ildo beretik jarraituko duenaren itxura dauka. Linealtasun hori apur lezakeena, taldeko buruen artean, Nicolas Roche-k behar luke, adinagatik batik-bat. Ardenetako lasterketetan eta antzeko ibilbidea duten probatan bere dohainak erakusten ahaleginduko da Stephen handiaren semea, halakoetan izaten den lehiakortasuna kontuan izanda faboritorik handienen artean azalduko ez bada ere.

Irlandarraren osagai beretsuekin Rinaldo Nocentini izango du taldeak. Italiarra apustu seguru antzekoa da garaipenak lortzeari dagokionez (2002az geroztik ez dio garaipenaren zitari hutsik egin), azaldu bezain errez desagertu egiten den horietakoa bada ere. Ardenar profila osatzeko Alexander Efimkin ageri da, maila bat beherago baina, Barloworld-en erakutsi izan zuen pedal-kolpeari ez baitio jarraipenik eman.

Tadej Valjavec
Etapakako lasterketei begira, ohorezko postuetan agertzeko berriz ere Tadej Valjavec eta Vladimir Efimkin-en aldeko apustua egin beharko dute. Esloveniarra txirrindulari otzana eta saiatua da, erregularra, lasterketari aurpegia sekula galtzen ez dion horietakoa. Erlojuaren aurkako lanean ordea zulo handi xamarra dauka, errusiarrak bezalaxe. Efimkin-en kasuan, iazko denboraldi grisa ahaztu eta aurreko bi urteetako maila berreskuratzea izango du helburu.

Taldeburuen saila osatzeko azken urteotan suitzar txirrindularitzak izan duen gizonik lehiakor baina era berean ahaztuenetariko bat aipatuko dut, Martin Elmiger. Txirrindulari argia, azkarra eta indartsua da, baina taldekide askok bezalaxe puntutxo bat faltan du handienen multzoan sartua izateko.

Gainerantzean, etxeko produktuari erreparatu beharko dio gehienbat Chambery-ko taldeak. Sebastien Hinault eta Lloyd Mondory esprintetan postuak pilatzen ikusiko ditugu seguru asko. Sail honetan ordea bi erreferente berri izan ditzakete. Bete-beteko esprinterraren tankera handiagoa duen Kristoff Goddaert flandestar gaztea batetik, eta irabazle sena duen Anthony Ravard frantziarra bestetik, nere ustetan urteko fitxaketarik zuzenena.

Ravard-ekin batera beste bi gizon interesgarri ekarri ditu Lavenu-k Agritubel-etik. Lehena David Le Lay bretainiarra da, hexagonoaren egutegirako txirrindulari baliagarria izateaz gain Ardenetan maila polita erakutsia duena. Bigarrena Maxime Bouet gaztea dugu; oraindik garatze bidean bada ere potentzia handiko mutila izatearen itxura dauka. Badute itxaropenik berarekin Atturriz bestaldean.

Gainerako fitxaketak Dimitri Champion frantziar txapeldunarena eta bi neo-profesionalena dira: Julien Berard frantziarra (Romain Sicard-ekin batera Etorkizunekoen Tourreko aurreneko etapan ihesean heldu eta lapurtarrari gailendu zitzaiona) eta Ben Gastauer luxenburgoarra, zeinak bi urte itxaropentsuren ostean profesionaletara behin betiko jauzia ematea lortu duen.

John Gadret
Christophe Riblon eta John Gadret-ek ere oraindik izan behar lukete zer erakutsi. Aurrenekoa lurorotako petoa da, eta bigarrenak ziklo-krossak uzten dion tartea probestu beharko du. Beteranoen aldean ere ez da desorekarik taldean, gainbehera antzean etorritako Cyril Dessel eta Jose Luis Arrieta nekaezina bere artean baitauzka Ag2r-k.

Amaitzeko, aurten taldea utzi duten txirrindularirik garrantzitsuenak zeintzuk diren esatea baino ez da falta. Eta hemen nik hiru bereiziko nituzke. Hasteko, eternala zirudien Stephane Goubert, azkeneko urterarte beti bezain kementsu ikusi duguna. Bestetik, BMC eraberritutako suitzarren blokea loditzera pasa den Aurélien Clerc, taldean eman duen urte bakarrean ia deus egin ez duena, eta ulertzen zailagoa zaidana bestea, Tanel Kangert. 23 urte dituela Roubaix-Lille Metropole kontinentalerako bidea hartu behar izan du estoniarrak, 2008an maila polita erakutsi ostean. Ulertzen zaila.

Eta halaxe, esperientzia eta gaztetasuna, oraina eta geroa, neurri egokian uztartzen dituen taldea dugu Ag2r. Begiak urteko egun seinalatu batzuentzako baino ez dituztenen baitan ahanzturan gal daitekeen multzoa, baina denboraldia bere osotasunean hartuta gauza politak egiteko lehengaia izan baduena.