2011ko Eguzkiaren Lasterketaren ibilbideari begiratu bat

Bihar hasiko da 2011ko Paris-Niza lasterketa, Eguzkiaren Lasterketa. Zortzi etapek osatuko dute lasterketa eta kontutan hartu beharko dugu aurtengoan prologorik ez dela izango.

Lehen bi etapak erabat lauak dira profilak begiratzen baditugu, beraz, zalantza handirik gabe esan dezakegu esprinterrentzako etapak izango direla. Hori kontutan hartzen badugu, garbi dago lehen bi etapetako lasterketako lider esprinter bat izango dugula. Baina zein esprinter? Hori da asmatu beharko duguna gure Tropelako kinielan. Continue reading “2011ko Eguzkiaren Lasterketaren ibilbideari begiratu bat”

2011ko Itzuli Handien ibilbideak (III). Espainiako Vuelta

Aurkeztu berri da aurtengo hirugarren Itzuli Handiaren ibilbidea, kasu honetan, abuztuaren 20an – aurreko urtetan baino astebete lehenago – Benidormen taldekako erlojupeko batekin hasiko den Espainiako Vuelta.
Hemen inguruan aspaldiko urtetan baino zarata gehiago atera du aurkezpen honek, urte mordo baten ondoren, Euskal Herritik pasatuko delako lasterketa. Dena den, puntu honek luze jo dezakeelako, utz dezagun hurrengo baterako gai honi buruzko eztabaida. Continue reading “2011ko Itzuli Handien ibilbideak (III). Espainiako Vuelta”

2011ko Itzuli Handien ibilbideak (II). Italiako Giroa

Tourraren ibilbidea aurkeztu eta egun gutxira, Italiako Giroaren ordua izan da. Larunbatean aurkeztu dute italiarrentzat hain maitatua den txirrindularitza proba. giro11

Beti gertatzen den moduan, aurkeztu aurretik baziren ibilbideari buruzko zurrumurru batzuk kalean baina egia esateko, gehiegizkoa iruditzen zitzaidan esaten ari zen guztia edizio bakarrean izatea eta zailtasunean “mozketak” espero nituen. Baina iritsi zen larunbata, eta zurrumurru guztiak goitik behera bete dira, hau da, beldurgarrizko gogortasuna izango duen edizio baten aurrean gaude. Agian, nik itzuli handiak jarraitzen ditudanetik ezagutu dudan gogorrena.

Azken urteetan Italiako Giroaren ibilbideak ikusgarritzat jo daitezke. Egia da Italiako orografiak asko laguntzen diola lan horretan baina egia da baita ere, bere zuzendaria den Angelo Zomegnan-ek izaera gogorra eta ausardia erakutsi duela, iazko Montalcinoko etaparen ondoren jaso zituen kritiken ondoren, aurten ere “sterrato”ko kilometro mordoxka bat ipini baititu eta orokorrean etapen luzera mozteko ohitura orokortzen ari den garai honetan, sekulako kilometrotze pila izango dituztelako.

Tourrean bezala, hemen ere erlojupeko kilometro gehiago botatzen ditut faltan baina, egia esateko, ez dakit zenbat kilometro beharko liratekeen ibilbidea orekatua dela esateko. Izan ere, hain da beldurgarria datorren urterako prestatu duten mendiko anoa!!! bestalde, nire esku egon balitz, mendateetan bukatzen diren hainbeste etapa izan beharrean, behean bukatu edo mendate errazago batean bukatzen direnen alde egingo nukeen. Bi puntu hauetxek ikusten ditut ibilbide ikusgarri hau hobetzeko modukoak.

Aurreneko aste zoragarri batekin hasiko da Giroa. Taldekako erlojupekoak emango dio hasiera eta ondoren sprinterrentzat eta amaieran tranpak izango dituzten etapak nahastuko dira. Ez dugu Cavendish 5 etapetan eskuak igota ikusteko arrisku handirik. Izan ere, aurreneko asteko Rapallo, Orvieto, Fiuggi Terme, Montevergine eta Etnako amaierak ikusi ondoren, hasiera ikusgarri baten aurrean gaudela esan daiteke.

Eta hortik aurrera zer? zailtasuna gutxitu beharrean goraka joango da. Sekulako “astakeria” da 13, 14 eta 15 etapetako profiletan ikusten dena, ikaragarria!!! 15. etapa hori istorian paper gainean prestatu den 5 etaparik gogorrenetakoa izan daiteke.

Horren ondoren atseden eguna izango dute eta hobe dute ondo aprobetxatzea, hortik Milanera bidean ez baitute askoz aukera gehiagorik izango. Nevegal-go kronoigoera, Sondriora Tonale eta Aprica igota, San Pellegrinora Passo Ganda igota, Mottarone eta Macugnagako etapa eta Finestre eta Sestriereko etapa izango baitituzte Milango 32,8 kmko erlojupekoaren aurretik. Amaiera beldurgarria benetan!!

Ez nuen uste ni hau esatera iritsiko nintzenik baina “gehiegizkoa” dela iruditzen zait. Dena dela, gauza bat garbi dago, jendeak mugitzeko asmorik agertzen ez badu ere, ibilbidea bera arduratuko da helmugan txirrindulari multzo txikiak ikustearekin. Biziraupen proba bat bihurtu daiteke datorren urteko Giroa. Dudarik gabe, datorren urtean ere atentzio gehiena emango diodan itzuli handia hauxe izango da, Italiako Giroa. W il Giro!!!

2011ko Itzuli Handien ibilbideak (I). Frantziako Tourra

tour11Aurkeztu berri dute Parisen, 2011.ko lehen itzuli handiaren ibilbidea, Frantziako Tourrarena. Hurrengo aurkezpena Italiako Giroarena izango da eta azkena Espainiako Vueltak izan da.

Azken urteetako ibilbideek ez naute gehiegi betetzen. Beti daude salbuespenak baina orokorrean ibilbide kaskarrak iruditzen zaizkit, batez ere Frantziako Tourrekoak inongo berrikuntzarik gabekoak (eta izaten direnak txarrerako) eta Espainiako Vueltakoak, oso zailtasun gutxiko mendiko etapekin. Urtero gehien gustatzen zaizkidanak Italiako Girokoak izaten dira, nahiz eta aspaldian mendizaleen alde agian gehiegi egiten ari diren eta agian nahiko desorekatuak izaten diren. Izango dugu Italiako Giroko eta Espainiako Vueltako ibilbideen berri emateko astia, goazen orain Frantziako Tourrarekin.

“Berrikuntza” batekin hasiko da hurrengo urteko Tourra, ez baitugu hainbeste aldiz ikusitako aitzin etaparik izango. Aldapatxo baten amaitzen den etapa batekin emango zaio hasiera, aurreneko mailot horia lortzeko aukera betiko erlojupekariengandik zabaltzeko asmoarekin. Ez zait gaizki iruditzen puntu hau, ez baitago zertan urteak joan, urteak etorri, Cancellara bezalako bat beti aurreneko maillot horiarekin ikusi beharrik.

Bigarren egunean taldekako erlojupekoa izango da. Aurreneko denbora tarteak izango dira baina 23km bakarrik direla kontuan harturik, ezin esan taldearen garrantzia bere bizikoa izango denik aurtengo Tourra irabazteko. Hortik aurrera, sprinterako aukera mordoxka bat, agian 4.n etapakoa salbuespen izanik, mendiaren zain.

8. etapan izango dugu aurreneko mendatetxoa, Superbessen izango den amaierarekin. Dena dela, indartsuenen arteko sprinta besterik ez da espero bertan.

Pirinioetan sartuko gara ondoren eta agian nire ustez aurtengo etapa erregina izango denarekin emango zaio hasiera 2011ko mendiari. Hourquette, Tourmalet eta Luz Ardiden dituen etapa hauxe izan daiteke gogorrena baina mendiko aurrenekoa izateak ezer gutxi ikusiko dugun beldurra ematen dit. Lourdesen amaituko den etapa ez dut kontatzen nik mendikotzat eta hurrengo egunean Plateau de Beillen amaituko dena izango dugu.

Datorren urtean Alpeen 100. urteurrena izango dela eta, asko espero zen mendi horiengandik baina zer esango dizuet ba, ni ez naute inondik ere bete. Pineroloko etapan, aurretik aipatzen ziren aukeren aldean erraza jarri dute. Galibierren amaitzen den etapan, ondo diseinatuta egon ez arren, bertan izango diren menditzarrek (Agnello, Izoard eta Galibier alde “errazetik”) sortuko dituzte denbora tarteak. Izoardetik Galibierren hasierara km askoko tartea izango da eta horrek urrutitik etapa gogortzeko aukerak txikiagotu egiten ditu baina azken mendatean denbora tarteak izango direla uste dut. Hurrengo egunean, 109km soikeko etapa. Egia da bertan Galibier Telegrapheko aldetik eta Alpe d’Huez izango dituztela baina kilometro kopuru hori gazteentzako aproposagoa iruditzen zait.

Azken larunbatean 41 km-ko erlojupekoa zain izango dute eta horrekin Tourra amaitutzat emateko moduan izango gara.

Ibilbidea hau orokorrean baloratu beharko banu, 10tik 4 puntu emango nizkioke. Aldaketatxo bakar batekin, mendiaren aurretik 50km inguruko erlojupeko bat gehitze hutsarekin, nire nota 8ko batera igoko nukeen (orokorrean ibilbideak km gutxi izaten jarraituko lukeelako). Aldaketa txikia dirudi nota hainbeste igotzeko baina nire ustez beharrezkoa zen ikuskizuna erabat aldatzeko.

Ibilbidea planteatu den moduan, mendizaleek ez dute azken kilometroek arte mugitzeko beharrik izango eta horrek, ikuskizun eza dakar. Zenbat aldatuko litzatekeen mendiaren aurretik ganorazko erlojupeko bat izan ezkero Menchov, Leipheimer, Kloden… bezalako txirrindulari batzuk erlojupekoan lortutako denbora tartea gordetzeko asmotan eta mendizaleak denbora tarte hori mozteko asmotan izango lirateke mendiko etapak. Alde ederra!!!

Bestalde, ez nator bat azken aldiko ibilbideen etapen luzerarekin. Ezin dut onartu munduko iraupen luzeko txirrindulari onena izendatu behar lukeen proban, azken 12 etapetan bakarra izatea 190 km-tik gorakoa. Ez da hau nik 90. hamarkadan ikusten nuena, eta egia esan, hori zen niri gustatzen zitzaidan txirrindularitza. Frantziako Tourrak denetik izan behar luke, harbidea, erlojupeko kilometro asko, mendi asko, “media-montaña” asko… eta ez da hau aspaldian ikusten ari garen ibilbidea. Penagarria!!