Dauphine Libere: Chamrousse, Glandon, Alpe d’Huez…

Haimar ZubeldiaIbilbide beldurgarria du aurten Dauphine Libere. Tourra hasi aurreko proba garrantzitsuenetakoa izaten da, Suitzako Itzuliarekin batera. Igandeko erlojuz kontrako laburra (6,8 kilometro) eta lehen bi etapak kenduta, beste bostak gogorrak edo oso gogorrak dira, benetan. Asteazkenean, Monteux eta Sorgues artean 49 kilometro egin beharko dituzte ziklistek erlojuz kontra.
Eta handik aurrera, mendia nahi adina. Osteguneko etapa (211 kilometro) Risoul lehen mailako mendatean bukatuko da. Ostiralekoan, Serre-Chevalier eta Grenoble lotuko dituen etapan (143 kilometro), bigarren mailako Lautaret igoko dute abiatzearekin bat eta helmugatik 30 bat kilometrora, lehen mailako Chamrouse

Horrekin guztiarekin nahikoa ez, eta larunbatean ibilbide beldurgarriari aurre egin beharko diote txirrindulariek. Crollesetik atera eta Alpe d’Huezen amaitu (150 kilometro). Aurretik, bigarren mailako Cucheron eta kategoriaz kanpoko Glandon igoko dituzte. Hori etapa hori!
Eta igandeko saioan ere jipoi handia hartuko dute txirrindulariek (150 kilometro). Allevard-Les Bains eta Sallanches artekoan, bigarren mailako Raffortsen –bigarren mailakoa- eta Domanayn gora egingo dute –hirugarren mailakoa-. Hori bai, azken mendate hori bost aldiz igaroko dute.

Faboritoak nortzuk diren? Tropeleko zerrendan ageri direnak jo daitezke faboritotzat: Contador, Menchov, eta Samuel Sanchez. Hala ere, Contadorrek berak adierazi du tentuz jokatuko duela, bai baitaki ezin dituela behar baino indar gehiago xahutu Tourra ate joka dagoen honetan.Ez harritu Menchovek eta Samuelek beste horrenbeste egiten badute.
Beste izen batzuk ere aipatu behar: Dirudienez, Giroan podiumera igotako Liquigaseko Vincenzo Nibalik parte hartuko du proban. Honatx harekin batera gertutik jarraitu beharreko izen batzuk: RadioShackeko Haimar Zubeldia, Horner eta Brajkovic; Omega Lotoko Van den Broek eta Van Goolen eta Alejandro Valverde lehiatuko ez bada ere, erne Caisse d’Epargnerekin. Juan Jose Cobo espainiarra, Mauricio Soler igotzaile kolonbiar fina eta Moreau frantziar beteranoa ariko dira.

Argazkia: biciciclismo.com

Gladiadoreak eta leoiak

bettiniphoto_0054879_1_full_600“Ave cesar, morituri te salutant” esan ei zieten gladiadoreek
enperadoreari, coliseumaren harera ateratzen zirenean, bai baitzekiten lehoien bazka bilakatuko zirela minutu gutxiren buruan. Coliseumean ez. Veronako anfiteatrora iritsi ziren txirrindulariak Giroko azken arnasean, igandean. Hala ere, aktoreak bezala baino gehiago, gladiadoreen pare aritu dira denak, Moltalcinoko lokatzean, L’Aquilan, Zoncolanen gora edo Gavian, elur horma artean. Enperadoreen sasoian gladiadoreek beso eta bular gihartsuak zituzten ezpatari eta abarri behar bezala eusteko. Gaur egungo gladiadoreek, ziklistek, hanketan dituzte giharrak. Haientzat leoiak bezain zitalak dira Mortirolo, Zoncolan edo Kronplatzeko malkarrak.
Basso izan da onena, bai,baina beste askoren joa gabe Giroa ez zen horren ikusgarria izango. Arroyok ahaleginak eta bi egin zituen maglia arrosari eusteko –zeinek esango zion pare bat aste lehenago horrela ibiliko zenik!-. Scarponi eta Nibali ere goi-goian ibili dira, eta horren goian izan ez badira ere, aipamen berezia merezi dute Evansek eta Vinokourovek. Haiek ere distira eman diote Giroari. Marco Pinotti ere borrokatu da. Baita John Gadret igotzaile frantziarra ere. Richie Portek zur eta lur utzi du bat baino gehiago. Australiarrak erakutsi du etorkizuneko txirrindularitzaren izen handietako bat izan daiteke, baina noski, hori erakutsi beharko du datozen urteetan. Eta ezin ahaztu euskal txirrindulariak, Xabier Zandio eta Iban Mayoz. Haiek ere beren alea utzi dute Giroan.
Egiari zor, lehenengo astea eta gero, Evans eta Vinokourov ikusten nituen nik beste guztien gainetik, baina azkenean ez bata ez bestea ez dira ezta podiumera igo.

Eta Giroa bukatuta, albistea beste nonbaitetik iritsi da: Alejandro Valverdek ezin izango du parte hartu inongo lasterketatan 2012ko urtarrila arte, Puerto auziarekin zerikusia izan zuelakoan zigortu baitute. Eta Giroan puri-purian zegoela, jakin genuen Mikel Astarloza sanpedrotarra ere ez dugula luzaroan lehiatzen ikusiko. Haien aurrean enperadoreek hatz potoloa beherantz jarri dute. Astarloza eta Valverde ere gladiadore peto-petoak dira, edozein lasterketatan onena emateko prest dauden horietakoak. Haien falta sumatuko dugu txirrindularitza zaleok, ziur.

Argazkia: www.cyclingnews.com

Facebooken garaian, hartxintxar gainean

Vinokourov laneanAsteburuko betekadari ekin aurretik, gogoeta koxkor bat egin nahi dut. Batez ere teknologiaren alorrean berrikuntzak etengabeak dira garai honetan. Horren lekuko txirrindulari zaleak garenoi gure iritziak plazaratzen laguntzen digun Tropela.net webgunea. Estimatzekoa oso. Horretaz gain, nola ez, sare sozialak: Facebook, Twitter… Bada aurrerapen horien garaian, Giroak erakutsi digu zein ikusgarri izan daiteken Plan de Coronesekoa bezalako etapa bat. Txirrindulariak ahalegin betean, hartxintxar gainean! Coppi, Bartali eta sasoi hartako txirrindulari mitikoak bezala aritu ziren Basso, Evans, Garzelli eta gainerakoak. Ni txirrindularia ez naizen aldetik, bada ezin esan hori egokia den edo ez, eta beharbada ziklistaren bat ez da ados egongo nik azaldu nahi dudanarekin, baina nire uste apalean, oso ikusgarria izan zen kronoigoera.

Gainera, astearte izanda ere, jendetza zegoen ibilbidean. Imajinatzen zer izango zen hura igandearekin izan balitz? Ikaragarria, ziurrenik. Parajea harrigarria zen. Bide estua, hartxintxarra, sokak zaleek txirrindulariak jan ez zitzaten, eta teleferikoa! Une batzuetan txirrindulariek hari iskin egin beharko ziotela zirudien! Nire ustez, Giroko antolatzaileek agerian utzi dute, beste behin, maisuak direla ibilbidea antolatzeko orduan.

Egia da, era berean, asteartean euria egin izan balu ziurrenik ezin izango lukete goraino iritsi -2006an bezala- baina zale askok gozatu ederra hartu genuela telebista aurrean. Eta are gozatu ederragoa han zeudenak –ikurrina bat edo beste bistaratu ahal izan genuen-. Pena dut RadioShackeko txirrindularirik ez parte hartu izana. Hornerrek, Lepheimerrek, Klodenek edo Haimarrek distira gehiago emango zioten Giroari. Eta Samuelek, Beñat Intxaustik edo Igor Antonek, beste horrenbeste. Baina horrelakoetan esan ohi den bezala,daudenak daude eta haiekin gozatu ahal izango dugu zale guztiok ostiral, larunbatean eta igandean. Hala izan bedi! Eta noski, Tropela.net-en bidez kontatuko dugu!

Basso, amorruak bultzatuta

fulonbasso_6001Lau urte dira jada Ivan Bassok erakustaldi apartak eskaini zituela Giroan: Passo Lancianon, Passo Furcian, Mortirolon… Joan den urtean itzuli zen Girora zigorra bete ostean, eta ondo ibili arren, ezin izan zien Menchovi edota Sastreri eutsi aldapa gogorrenetan. Pasa den igandean, ordea, Zoncolanen gora, denbora makinan sartu izan bagina bezala ikusi genuen askok etapa. 2006ra jauzi egin izan bagenu legez ostera ere. Basso ez da eraso bortitzak jotzen dituen horietakoa, baina erritmo gogorra jarrita gainerakoak uzteko gai zen eta gai da. Giroko mendaterik gogorrena ederki probestu du Liquigaseko igotzaileak. Amorruak bultzatuta egiten ari zela gora zirudien. Evansek eutsi zion, harik eta lau kilometroren faltan amore eman behar izan zuen arte. Ezin zuen gehiago. Bassok ito egin zuen.

Astearteko kronoigoeraren atarian, Basso jo daiteke orain itzulia irabazteko faboritotzat, Sastre (Cervelo), Evans (BMC), Vinokourov (Astana), Scarponi (Androni), Nibali taldekidea (Liquigas) eta Cunego (Lampre) atzetik baititu, eta oraindik gelditzen da aldaparik. Bassoren aurretik Arroyo (Caisse d’Epargne) eta Porte (Saxo Bank) baino ez daude, eta hasiera batean behintzat, ez dirudi Plan de Corones-Mortirolo-Gavia hirokote beldurgarrian Bassorekiko duten aldeari eutsi ahalko diotenik (hiru minutu eta erdi Arroyok eta minutu eskasa, Portek).

Plan de Coronesen gora bakarkako lana egin beharko dute ziklista guztiek, baina Zoncolanek horren antza izan zuen, igoeraren zatirik handienean, banan bana igo baitziren txirrindulari asko. Ikusteke dago nola errekuperatuko diren batzuk eta besteak. Basso izan daiteke faborito, baina erne. Lehen astean, Vinokourovek eta Evansek ziruditen indartsuenak; bigarren astea eta gero Liquigasek hartu du lasterketaren lema. Hirugarren astean, beste oilar batzuek egin nahi izango dute kikiriki.
Argazkia: www.cyclingnews.com

Gogoratzen Folgaria?

evans1Web gune honetako zale gazteenek ez dute jakingo ziur asko zer den Folgaria. Zaharragoak direnentzat, agian, ezaguna izango da izena. Mendate baten izena da, eta bertan zerua ukitzetik gertu egon zen Cadel Evans 2001eko Giroan. Baina infernu bilakatu zitzaion igoera. Lehengo larunbatean lokatz artean igotakoarekin ez du zer ikusirik Folgariak. Errepidea dotorea da, batere zulorik gabekoa. Baina Folgariako aldapa amaiezina da. 20 kilometro dira guztira. 2001eko Giroko mendiko azken etapan igo zuten. Italiako itzulia gori-gorian zegoen, eta Cadel Evansek maglia arrosa zeraman soinean. Australiarrak baina, sekulako txakalaldia hartu zuen, Dario Frigorekin batera, eta biak ezinean ibili ziren malda madarikatu hartan. Savoldellik irabazi zuen Giroa.

Orduz geroztik, denbora asko pasatu da, eta azken urteetan Cadel Evansek batez ere Tourra izan du begiz jota. Hortaz, ez zirudien Giroa irabazteko edo behintzat irabazteko lehian aritzeko moduan ikusiko genuenik. Baina hara non australiarra sasoi betean iritsi da Italiara, ortzadar mailota jantzita. Beharbada larunbatean, lokatz artean hainbat kilometro egiteaz gain, Vinokourov ipurterrearen eraso guztiei erantzun ostean, eta Cunego azken zuzengunean atzean utzi zuenean ez zen Folgariarekin gogoratuko. Edo agian bai, txakalaldi hura egundokoa izan baitzen. Giroa irabaziko duen edo ez argitzeke dago, baina Folgariako arantza atera du Evansek, bederatzi urte eta gero. Mendate hura bezain luzeak.

Giroko lehen asteak agerian utzi du hamar txirrindulari nabarmendu direla. Vinokourov (Astana), Evans (BMC), Nibali eta Basso (Liquigas), Pinotti (Columbia), Porte (Saxo-Bank), Karpets (Katyusha), Garzelli (Acqua&Sapone), Cunego (Lampre) eta Scarponi (Androni). Gauzak ondo, hamar hauen arteko aldea bere horretan mantenduko da asteburura arte, mendate gogorrak iritsi arte –hiru minutu pasatxo Vinokourov eta Scarponi artean-. Vinokourovek du maglia arrosa, eta beraz, besteei dagokie erasotzea, baina aurkariak larri ikusiz gero, ez izan dudarik; Astanako txirrindulariak aldea handitzeko abagunea ez du alferrik pasatzen utziko.

Talde horretatik kanpo dago, ustekabean, Carlos Sastre; berari ondo datozkion mendateak iristen direnerako, Monte Zoncolan eta Mortirolo kasu, lekutan egongo da sailkapen nagusian. Ikusi beharko etxerako bidea hartuko duen edo etaparen bat ehizatzen ahaleginduko den. Eta bada gertutik jarraitu beharreko txirrindulari gazterik, Terminillon gora ihesean ibilitako Stortoni italiarra eta Jose Cayetano Sarmiento kolonbiarra, esate baterako. Eta hori beti pozgarria da.

Giroko ibilbidea ikusita, orain arte lehen platera baino ez dute zerbitzatu. Erne bigarren platerarekin, txirrindulariek sekulako betekada har baitezakete, zenbat mendate gogor geratzen diren ikusita.