Atzokoan 2012ko Frantziako Tourreko 12. etapa Millar britainiarrarentzat izan zen, beste lau lagunekin ihesean aritu ostean. Ihesean Peraud (AG2R), Gautier (Europcar), Kiserlovski (Astana) eta Egoi Martinez (Euskaltel) izan zituen kide. Urte honetako etaparik luzeena Saint-Jan-de-Maurienne eta Annonay Dazévieux artekoa.
Etapa hasiera bizia joan zen, zailtasunik handienak bertan baitzituzten. Bazirudien boskoteari lagun gehiago gehituko zizkiola atzetik. Jazarpenean zihoan taldetxo horretan Sagan zegoen beste bi taldekiderekin baina azkenean talde hori tropelak irentsi zuen. Orduan aurretik zihoazenek hamar minutu baino gehiagoko abantaila hartu zuten. Continue reading “David Millarrentzat etapa Luxenburgon extralurtarrak hartu zuen urteurrenean”
« Ez baditut 304.800 euro lortzen hemendik urtarrila bitartean ez dut Paris-Niza antolatuko ». Ez dira nire hitzak, jakina, Laurent Fignon zenarenak baizik. 2002ko lehen egunetan botatakoak. Txirrindulari izateari utzi eta zenbait urtetan Paris-Nizaren antolakuntzako buru izan zen Fignon, eta sarean topatutako bere adierazpenok agerian uzten dute eguzkiaren lasterketak ere laino beltz-beltzak izan zituela. Badago Paris-Nizak duela bederatzi urte jasandako estutasunak zerekin lotu, ezta? Bai, Euskal Herriko Itzuliarekin. Paris-Nizaren kasuan, UCIko orduko presidenteak Hein Verbruggek lasterketa desager ez zedin ahaleginak egingo zituztela zin egin zuen; hurrengo urtean, Frantziako Tourra antolatzen duen elkarteak hartu zuen Paris-Nizaren gidaritza.
Gaur gogora ekarri nahi dut, kontatuko dudan gertakaria zenbaki borobil batekin gertatu zenez, 1996ko Dauphine Libere lasterketa, hots orain dela 15 urte gertatuko zerbait Lasterketa honi. 2010ean aldatu zitzaion izena Criterium du Dauphine-gatik. Once versus Banesto garaia. Indurain ahalguztiduna noiz hutsegin zain zeuden guztiak. Superman jarraitzen zuen izaten bere hanketan 32 urte izan arren. Ez zitzaion txakalaldi momenturik ezagutzen.
Pirinioei buruzko saila amaitutzat emateko, Tourmalet. Ez da Tourrean igo den mendaterik gogorrena, baina bai mitikoena, eta Euskal Herriko zale gehien hartu ohi dituena. Mendate honek ere badu bere historia txikia.