Tourreko multzoen azterketa: espezialistak eta igotzaileak (III)

Multzo honetan 8 txirrindulariren artean 2 aukeratu behar dira. Txirrindulari hauen artean beteranoak eta gazteak aurkitzen dira, baina maila altuko txirrindularik guztiak ere.

GesinkGazteenen artean Gesink, Kreuziger eta Tony Martin aurkitzen dira. Martin erlojuaren aurkako txirrindulari bikaina da. Dakizuen bezala, Suitzako azken etapan Cancellarari gailendu zitzaion, beraz, Tourrean maila bera mantentzen badu Cancellarak eduki ohi duen nagusitasunarekin amai dezake.

KreuzigerGeskink eta Kreuziger, Martin ez bezala, gazteen maillotaren lehian arituko direla iruditzen zait. Kreuziger Liquigaseko liderretako bat izango da Bassorekin batera eta Gesink Rabobankekoa Menchovekin batera. Bi hauen artean Kreuziger erlojuaren aurka askoz hobeto moldatzen da, baina mendian Gesink gehiago da. Bi txirrindulari hauek aurtengo Tourrean protagonismoa izango dutela iruditzen zait.

CancellaraAdinean aurrera eginda, Cancellara aipatu beharko genuke. Suitzako txirrindularia motorraren inguruko polemika albo batera uzten saiatuko da. Badirudi hala ere UCI ez dagoela guztiz lasai zurrumurru guzti horiekin eta eskanerrak erabiliko dituztela esan zuten. Cancellararen helburuak erlojupekoak eta behar bada harbideetako etapa izango dira. Ikusi beharko da gainontzeko txirrindulariek utziko dioten.

Cunego Lampreko talde buru gisa izango da Tourrean. Txirrindulari ona den arren, aspaldian ez dugu sasoi betean ikusi eta Tourrean ere antzera ibiliko dela iruditzen zait. Bere helburu nagusia etapa garaipena izango dela iruditzen zait sailkapen nagusia alde batera utzita.

RogersAdinean aurrera joanda, Rogers eta Vande Velde aurkitzen ditugu. Rogers HTC-Columbiako talde buru gisa arituko da. Aurten Kalifornia eta Andaluziako itzuliak irabazita dator baina pentsa daiteke bere gorputzaldirik onena izan zuela, baina ez naiz ziur zer nola iritsiko den. Beharbada sorpresetako bat izan daiteke.

Vande Velde Garmineko talde buru izango da. Dagoeneko 34 urte ditu eta azken urteetan espero baino maila apalagoan dabil. Ez zait iruditzen aurtengoan hobeto arituko denik.

VinokourovAmaitzeko Vinokourov geratzen zait, multzoko beteranoa. 37 urteko txirrindularia Giro bikaina egin ondoren Tourrean Contadorri laguntzen arituko da. Hala ere ez jakin kazakhstandarrak zer egingo duen. Asteko prologoan lehen postuetan arituko dela iruditzen zait.

Hau guztia esanda, nire apustua gazteen aldekoa izango da: Gesink eta Kreuziger. Cancellara ez hartzea arriskutsua izan daiteke kinielari dagokionez prologoa irabazteko hautagai nagusienetako bat baita eta lider jartzen bada puntuak bildu baititzake lehen egunetan. Hala ere gogora ekarri nahiko nuke Holandan jokatuko direla lehen etapak, beraz, aurtengo Giroak gertatu bezala, lider aldaketak izan daitezkeela uste dut. Horregatik aurtengoan Cancellara ez hartzea arrisku gutxiago hartze denaren ustea dut. Esan bezala, nire apustua gazteen alde.

Estatu Batuetako hurrengo harribitxia

Badirudi yankeen lurraldean Lance Armstrong baino ez dela existitzen. Levi Leipheimer, Christian Vandevelde, David Zabriskie eta beste hainbat txirrindularik gauza on asko egin dituzte, baina estatubatuarren unibertsoan Lance da Eguzkia, Ilargia, planetak eta asteroide guztiak. Dena eklipsatzen du Texasko txirrindulariak, baina, jakiek bezala, iraungipen data bat dauka. Idazten ari naizen bitartean konturatu naiz aipatu ditudan beste hirurek ere badituztela urte batzuk.

Ez dezagun ahaztu txirrindularitza Estatu Batuetan gorakada handia jasaten ari dela, bai txirrinduzale edo telebisten jarraipenari dagokionean, hala sponsorren inplikazioari dagokionean ere. Labur esanda, eta denboran atzera asko egin gabe  utopia bat zirudienean, Estatu Batuak txirrindularitzaren makuluetako bat bilakatu dira. California edo Georgiako itzuliek maila polita hartu dute, eta Gila bezalako beste batzuk gero eta talde eta txirrindulari hobeagoak dakartzate kontinente zaharretik.

Gauzak honela, nor izango ote da Estatu Batuetan txirrindularitzaren jarraipena bermatzeko merituak egingo dituen txirrindularia? Hornerrek ere ez du luzaro iraungo tropelean. Tom Danielson, antzera. Zer esanik ez George Hincapieren inguruan… Estatubatuar gehienak “kirol zahartzaroan” sartuta daude, eta errelebu generazional bat beharrezkoa izango da laister. Eta errelebu horrek izena eta abizena dauzka. Izena, Taylor, eta abizena, Phinney. Ez da izango Tourreko garaile, baina eskuak asko altxatuko dituela begiak itxita jokatuko nuke.

Taylor Phinney: Dudarik gabe berea da etorkizuna. Oraindik 20 urte bete ez dituenean, pistatik datorren txirrindulari hau zeresan handia ematen ari da Europako errepideetan. Pistan daudenak eta ez daudenak irabazi ditu jada (tartean jarraipen proba absolutua 2009 eta 2010ean), eta errepidean pilatu ditu makina bat garaipen. Azkenengoak, Olympia’s Tour izeneko lasterketa holandar batean. Atera kontuak: 7 etapatik 4 irabazi zituen (2 erlojupekoak eta 2 sprint), beste bi aldiz bigarren postuan amaitu zuen (beste 2 sprint), eta Itzuliko etaparik gogorrena 7. postuan bukatu zuen. Eta itzuli hau Stef Clement, Thomas Dekker edo Joost Posthuma bezalako jendeak irabazi izan du gaztaroan. Hori gutxi balitz, “nagusiekin” ere estreinatu da, aurrez aipatu dugun Gilako Itzulian etapa bat irabazita. Baina hor ez da dena amaitzen. 23 urtez azpiko Paris-Roubaix ere irabazi du aurten. Beraz, Taylor Phinney sprinter-erlojupeko espezialista-klasikomano nahaste interesagarri bat dela esan daiteke.

Gertutik jarraitu beharko dugu bere eboluzioa. “Eta huts egingo balu?” – galdetuko du norbaitek. Hori horrela izanda, Tejay van Garderen eta Peter Stetina aipatuko nituzke. Stetinarengan ez daukat aparteko ilusio edo esperantzarik, baina van Garderen ere urruti iristeko moduan dagoelakoan nago.

Zehaztasunik gabeko ondorioak Valverde auziaz

Valverde eseritaArazo konplexuak aztertzeko, errealitatea sinplifikatzera jo ohi da hainbatetan, arazoen handitasunak eta datuen ugaritasunak analisia erraztu ordez arazoaren muina ikustea zailtzen baitute. Valverde auziak ere, horrenbeste luzatu eta korapilatu denez, kirol arloan espezializaturiko abokatuek soilik esplikatu dezaketen gaia dela dirudi. Baina nahiko ondorio sinpleak atera daitezkeelakoan nago.

Ausardia handiz bada, sententzia gehienak irakurri ere ez ditudala egin onartuaz, kasu honetatik atera ditzakedan ondorio batzuk aipatuko ditut, arazoaren muina azaldu dezaketelakoan. Batzuk itxaropentsuak dira; beste zenbait oso kezkagarriak:

1. Frogatua geratu da Valverde-ren odol lagin batean EPO zantzuak zeudela (leku askotan txirrindulari honek ez duela positibo eman irakurri badugu ere eta hori argudio bezala erabili)

2. Hori frogatzeko erabili den bidea ez da kirol arauek ezartzen dutena.

• Beraz argi dago kirol arauak mugatuak daudela doping kasu denak topatzeko orduan.

• Onargarria da beste bide batetik frogatu dena zigortzeko erabiltzea?. Nire ustez, kasu honetan bai.

3. Kirol arautegien eta estatuetako arautegien arteko sinkronia falta. Arlo batek bestean lagungarri izan beharko luke, ez 2 mundu guztiz banatuak. CONI (Italiako Komite Olinpikoa) bi arautegien artean dagoen erakunde arraro bat denez, zirrikitu hori izan da kasu hau Espainiako epaitegi arruntetatik kirol arlora eramateko zirrikitu bakarra.

4. Txirrindulariak zigortzeko ardura estatuetako federazioek dute. Kasu honetan, Espainiako Federazioak ez du arduraz jokatu. Are gehiago, bai Espainiako Federazioak, bai CSD-ek (baita Espainiako hainbat medio etabarrek) txirrindulari honen errugabetasunaren defentsa sutsua egin dute. Gogoratu Sttutgart-eko mundialaren bezpera 2007an. Honek 2 datu kezkagarri uzten ditu bistan:

a. Espainiako lizentziapean dauden txirrindularien arteko berdintasun eza. Zergatik babestu da horrenbeste txirrindulari hau eta ez antzeko kasuetan agertu diren beste hainbat kirolari?

b. Erratu zirela frogatu arren, inork ez du dimititu, inori ez zaizkio ardurak eskatzen, hemen ezer pasa ez balitz bezala…

5. Bidezko sententzia batek sortu dezakeen bidegabekeria. Zer gertatzen da gainontzeko 200 laginekin? Gehienak desagertu(arazi)ko zituzten, baina CONIk bere baitan zituela esan zituen 42 laginekin zer gertatzen da? Zergatik zigortzen da Valverde eta ez gainontzekoak? Nahikoa da ehizatutako animalia baten burua erakustea (handiena bada ere) doping-aren aurka lan sendoa egiten dela erakusteko? Zergatik ez jarraitu?

6. Nazioarteko erakundeek erakutsi duten Valverde zigortzeko nahia. Espainiako federazioarekin zituzten desadostasunengatik, Valverde-rekiko itsukeriagatik ala beste arrazoi hainbategatik, baina bai UCI, CONI eta TAS-ek haseratik azaldu dute txirrindulari hau zigortzeko nahia. Zalantza asko sortzen zaizkit ea hau nola izan den: froga nahikoa eskutan izanik ala baita lehendik ere?

7. Nazioarteko kirol erakundeen gardentasun falta argi geratu da. Ez da kasualitatea sententzia Giroa amaitu ondoren, baina Tour-a hasi baino lehen iristea. Badirudi “timing” hau antolatzaile handien, TAS-en eta UCIren artean hitzartuta zegoela. Epe motzera, halako erabakiak txirrindularitzaren irudia babesteko onak izan badaitezke ere, lasterketa handiak ospatzen ari diren bitartean gai ilunak ezkutatuz, luzera oso kaltegarriak dira. Beste behin ere, doping-aren aurkako borroka zein txirrindularitza gardentasunik gabeko 4 lagunen arteko kontua dela frogatzen baita.

Amaitzeko, politikoki zuzena ez den zerbait esatera ere ausartuko naiz: ni poztu egin naiz azkenean Valverde zigortzeaz. Badirudi beti penaz eta tristuraz hartu behar ditugula horrelakoak. Badakit ez dela justizia osoa egin kasu honekin. Badakit honekin ez dela ezer aldatuko. Badakit txirrindulari batentzat zein gogorra den. Baina pauso txiki bat izan daiteke.

2010eko Italiako Giroko multzoen azterketa

Hautagai nagusiakBadakit berandu xamar dela multzoen azterketa egiteko, baina ez nuke alde batera uzterik nahi berandu eta labur aztertuko baditut ere. Seguru portzentajeez aparte, askok eskertuko duten azterketa izango dela.

Hautagai nagusiak

Pellizotti pasaporte biologikoan aurkitutako irregulartasunengatik ez diote parte hartzen utziko eta bere ordez Nibali izango da. Tropela.net-eko lehiaketa martxan jartzean ez zenez erreserbatako zerrendan ere agertzen, Nibali ezin izango dugu aukeratu, Karpetsekin gertatzen den bezala. Hori hala izanda ere, ez dago erraza aukeratzen.

Faborito nagusia Evans dela esango genuke. Australiarrak udaberriko klasikoetan primeran dagoela erakutsi du eta Giroan forma hori mantentzeko moduan izango del aurre ikusten da. Berarekin batera Basso, Vinokourov eta Sastreren artean zalantzak ditut, nahiz eta Cunego edozer gauza egiteko gai izan. Denok dakigu Italiarrak Giroa asko maite dutela eta biziki lehiatzen dutela, baina nire ustez, eta oso gutxi lehiatu bada ere urte hasieran, Sastre izango litzateke nire bigarren aukera.

Espezialistak eta igotzaileak

Multzo honetan italiarrak ditugu gehienak. Pena Riccok ez parte hartzea; ikusmin ikaragarria nuen. Cobra nire aukeretako bat izango zen Girorako nahiz eta zer egingo zukeen jakitea zaila izan. Hala ere beste 10 hautagaien artean 3 aukeratu beharra dago eta hau ere ez da hain erraza.

Raul adiskideak Simoniren azken Giroaz idatzi berri du. Egia esan taldeburua Cunego izango da eta adinean hain aurreratua izanda ez zait iruditzen sailkapen nagusiaren lehian arituko denik. Hori bai, etapa garrantzitsuren bat irabazteko gauza ikusten dut.

Zalantzak Pozzovivo, Garzelli eta Scarponi. Beharbada Bruseghinek sorpresa eman dezake, baina ez dut uste. Scarponik denboraldia ederki hasi du Lombardia irabaziz. Beharbada hauen guztien artean faborito nagusia bera da, baina nik Pozzovivo aukeratuko dut. Vinokourov eta Riccoren ondoren hirugarren sailkatu zen Trentinoko itzulian eta ondo izango dela uste dut. Eta Giroan italiarrak protagonista izaten direnez, aukeratuko dudan bigarrena ere italiarra izango da. Nire apustua, zalantzak baditut ere, Garzelli izango da.

Hirugarrena ez dut italiarra aukeratuko. Wiggins iaz Giroan espero baino hobeto ibili zen eta Tourrean sorpresa eman zuen. Ez dakit aurten Giroa irabazteko lehian sartzeko asmotan den ala Tourra duen jo puntuan. Hala ere Wiggins nire aukeretako bat izango da. Zalantza askorekin Serpa eta Moncoutie alboratu egingo ditut.

Azkarrak

4tik bi aukeratu behar dira. Hala ere ez da erraza. Nahiko garbi dut esprinter gehienak azken asterako erretiratu egingo direla. 6 etapa inguru izango dira esprintean amaitu daitezkeenak eta aukeraketa ondo egitea garrantzizkoa izango da. Gehienek Farrar eta Greipel aukeratu dituzue. Nola ez dudan garbi eta portzentajeen inguruko eztabaidari jarraiki, gehiengoak esaten duzuenaren kontrakoa egingo dut. Nire apustua McEween eta Petacchi izango dira.

Beste azkarrak

Multzo honetan aukerak asko zabaltzen dira. Gasparotto eta Pozzatoren artean bat aukeratzea erabaki dut eta hori Gasparotto izango da Tirrenon etapa bat irabazi baitzuen.

Gainontzeko biak Albasini eta Henderson hautatuko ditut. Suitzarrak ez du garaipenik lortu aurtengo denboraldian baina bai postu onak. Zelanda Berriko beteranoak, berriz, etapa garaipena lortu zuen Paris-Nizan eta txukun dabil denboraldi hasiera honetan. Ia berdin jarraitzen duen Giroan ere.

Besteak

Multzorik zailena zalantzarik gabe. Hori dela eta behintzat puntuak segur lortzeko estrategia erabiltzea pentsatu dut. Dakizuen bezala Tropela.net-eko jokoan lehen euskaldunak 100 puntu jasotzen ditu. Bi txirrindulari euskaldun bakarrik daudenez biak hartzea erabaki dut: Xabier Zandio eta Iban Maioz. Biak erretiratu ezean, estrategia honekin bukaerako 100 puntuak ziurtatuak izango ditut.

Oraindik beste 3 aukeratu behar. Millar aukeratu beharrekoen artean dagoela iruditzen zait. Txirrindulari ingelesa erlojupeko saioetan txirrindulari bikaina da eta azken denboraldietan mendian ere txukun ibiltzen da.

4.a aukeratzeko Sastreren taldekidea aukeratzea pentsatu dut: Tondo. Iaz Espainiako Vueltan nahi baino okerrago ibili zen batez ere belaunak ez ziolako gehiegi lagundu. Aurten, berriz, taldea aldatu du eta dagoeneko bi etapa garaipen lortu ditu: Paris-Niza eta Voltan, eta azken honetan sailkapen nagusian bigarren sailkatu zen.

Azkena, berriz, Tiralongo. Vinokourovi laguntzen arituko da eta sailkapenetan aurrealdean ibiltzea espero ez badut ere, sorpresa emateko gauza dela iruditzen zait italiarra.

Hauxe da nire aukeraketa oraingoz. Hala ere bihar eguerdiko 14:00ak iritsi artean ez ninduke harrituko txirrindulariren bat edo beste aldatzea. Azken errepasoa azken unean izango da, beraz, ezin jakin!!

Argazkia: www.gazzetta.it

Liège–Bastogne–Liège, inoiz baino irekiago

Liège-Bastogne-LiègeIgande honetan egutegiko klasikarik zaharrena disputatuko da Belgikako errepideetan. 1892an lehen edizioa disputatu zenetik hamaika gertakari handi jazo izan dira Liège inguruan, eta aurten ere hala izatea espero dugu denok. Ez dugu ibilbidea hemen eta orain deskubrituko, txirrinduzale orok baitaki klasika hau non eta nola erabakitzen den normalean. Dena den, azken kotak merezi du aipamentxo bat. Côte de Saint Nicolas beste behin lasterketako epaile izango delakoan nago, irabazlea bertan joaten ez bada, lasterketako selekzioa bertan egingo delako. Bai, iaz Andy Schleckek lehenago egin zuela alde pentsatuko duzue askok, baina iazko lasterketa arraro xamarra izan zen.

Nork altxatuko ditu eskuak 255,5 km-ak bete eta gero? Faboritoen zerrenda oso luzea da. Azken urteetan gazteak indar handiz agertu dira, baina horrek ez du esan nahi beteranoek atzera pausu bat eman dutenik. Cadel Evans aipatu behar lehen postuan. Munduko Txapeldunak ohore hori merezi du, are gehiago Flèche-Wallone irabazi eta gero. Dobletea egingo al du? Egia esan harritu egin ninduen aurreko eguneko bere garaipenak, aurreko astean bere elkarrizketa bat irakurri bainuen, eta bere hitzetan, ez zegoen oso indartsu, gorputzaldi optimoa Italiako Giroan izatea espero baitzuen. Arrazoi hori medio ez nuen hartu nere kinielan eta hara non…

Iazko irabazleak ere aipamentxoa merezi du. Andy Schleck faborito bezala aipatu beharra dago, noski, baina aurten ez du izango iaz izan zuen askatasunik, eta gainera oraindik topera egoteko zertxobait falta zaiola deritzot. Philippe Gilbert ere faborito argi xamarra da. Erakutsi zuen Amstelen zertarako gai den, eta asteazkenean 6º postua lortuta, helmugara buruan iritsi daitekeela pentsatzea ez litzateke erokeria bat. Alejandro Valverde eta Joaquim Rodriguez ere derrigorrean saltsan egon behar dira. Murtziarrak azken 4 urteetan bi aldiz irabazi du Liègen, eta duen abiadura puntak bere alde jokatzen du. Zentzu hortan, Gilbert izango du arerio nagusi bezala. “Purito”k ordea, Saint Nicolas profitatu beharko du aurrera egin eta tartea irekitzeko. Erakutsi du azkenaldian malda pikoetan bakarrik joateko gai dela, eta km bat %11ra nahikoa izan dezake kataluniarrak. Maila berean jarriko nuke Damiano Cunego, Ardenetako Triptikoko lasterketen artean, hauxe baita bere ezaugarrientzat egokiena. Gainera, behetik gora dihoa italiarra, gorputzaldi gero eta hobeagoa lortuz. Eta Alberto Contador? Pertsonalki, ez dut ikusten Liègeko podiumean. Ez da klasikomanoa, eta aurrekoan hirugarren egin bazuen, azken igoeraren ezaugarri bereziengatik izan zela uste dut.

Gainontzekoen taldean, Horner, Gesink, Nibali edo Kreuziger bezalako jendea aipatuko nuke, baina hauetakoren bat garaipenaren jokoan egoteak harrituko ninduke. Fränck Schleckekin duda gehiago dauzkat.

Euskaldunen artean, nola ez, Igor Anton aipatu beharko. Flèche-Wallonen lasterketa aparta egin zuen, eta irabazi ez bazuen, hein handi batean Huy-ko pareta aurkariek bezain ondo ez ezagutzeagatik izan zen. Ez zen kasualitatea izan azken metroetan buruko postuak Contadorrek eta berak galdu izana, izan ere, klasiketan ez baitaukate hainbeste esperientzia, eta beraz, ez dira hain iaioak. Igorren alde jokatzen duen faktorea bere gorputzaldi ona da. Aurka, ordea, klasikaren 255 kilometroak eta esperientzi falta. Dena den, galdakoztarra lehen hamarretan ikusteak ez ninduke batere harrituko.

Beraz, oraingo honetan ez naiz bustiko, ez bainaiz pronostiko bat egiten ausartzen. Faborito asko eta parekotasun handia egonik, Julenek errazena egingo du, Ubedako muino ezagun horietatik joanda eperra zorabiatu, alegia.