abendua 2010 – Tropela.eus bloga

2010ari errepasoa (XIV): Tourra, lagunen jolasa

Aurtengo Frantziako Tourra “fair play“ak baldintzatutakoa izan dela uste dut. Gogoan izango duzue nola Span amaitu zen bigarren etapa hartan Chavanel-ek etapa eta liderraren maillota eskuratu zituela Cancellarak “lasterketa gelditu zuelako” izan ziren erorikoak tarteko. Gehienek lasterketa geratzea txalotu zuten egun hartan, baina harbideetako etapan Frank Schleck erori arren ez ziren ez Cancellara ez eta Andy anaia bera ere geratu eta horrek niri jokabide interesatua izan zela iruditu zitzaidan.

Kontraesan hauek albo batera utzita, lasterketaren irabazlea Andy-ren bizikletaren kateak baldintzatu zuen. Gogoan izan etapa honetan 39 segundo galdu zituela Andyk (benetan pattal ibili zen katea bere lekuan jartzerakoan) eta justu horiek behar izan zituen Contadorrek azken erlojuaren kontrako saioan 2010ko Tourra irabazteko.

Bigarren bideo hau, berriz, 15. etaparen ondoren Pintokoak interneten argitaratu zuena da. Bertan barkamena eskatzen agertu zitzaigun arazo mekanikoaz jabetu ez zela eta. Hau ere “fair play”aren jokoan sartzeko beste kontu bat zalantzarik gabe.

Andy eta Contador izan ziren Tourreko bi protagonistak, “betiko lagunak” gertaerak gertaera. Hirugarrena Armstrong izango zelakoan geunden eta horregatik zegoen hautagai nagusien artean. Hala ere Texaseko txirrindulari beteranoak prologoan indarrez zela erakutsi arren, egunak aurrera joan hala lasterketa irabazteari agur esan zion. Hala ere, Armstrongek Eliseo zelaietan podiuma zapaldu zuen nahiz eta taldekako sailkapeneko irabazle moduan izan bazen ere.

Azkenean Eliseo zelaietan Contadorrek jantzi zuen maillot horia eta hirugarrenez Tourra berarentzat izan zen. Baina orain hilabete batzuk bere gernuan aurkitutako klenbuterol arrastoak direla eta, Tour hori eskuetatik joango dakioke. Hemen duzue bere agerraldia prentsa aurrean notizia medioetan filtratu ondoren.

Oraindik auzia argitzeko dago eta Contadorrek Twitter bidez zalegoari beren babesa eskertzeaz gain, hurrengo urtea HISTORICOa izango dela adierazi du berriki. Historikoa izango da, bai, txirrindulari hau zigortzen badute. Ea hala suertatzen den!

2010ari errepasoa (XIII): Frank Schleck, Suitzan garaile

suisse Suitzako Itzuliak ikusmina piztu ohi du urtero, Dauphine Libere bezala, Tourrari begira proba gisa erabiltzen dutelako txirrindulariek. Saxo Bankek Fabian Cancellara eta Schleck anaiak eraman zituen suitzara eta Cancellarak aitzin etapa irabazi zuen. Cerveloko Heinrich Hausslerrek bereganatu zuen lehen etapa, Pablo Urtasun urdiandarraren aurretik, baina hurrengoan Saxo Bankek, berriz ere aginte makila hartu zuen. Frank Schleck helmugaratu zen lehen postuan, eta Team Columbiako Tony Martinek jantzi zuen liderraren maillota. Horrenbestez, bi txirrindulariok faborito bihurtu ziren itzulia eskuratzeko.

Ondorengo bi etapan Petacchi eta BMC Racing taldeko Burghardtek irabazi zituzten, hurrenez hurren –Burghardtek itzulia bukatu aurretik beste etapa bat sartuko zuen zakuan-. Suitzako itzulian, mendiko etapa handiren bat izan ohi du urtero, eta aurtengoan, egurrean ibili ziren hainbat txirrindulari. Azkenean, Robert Gesinkek irabazi zuen eta sailkapen nagusiko lehen postua bereganatu zuen. Ematen zuen igotzaile holandarrak poltsikoan zuela itzulia, baina ez zen hala izan. Gesink ez da batere ondo moldatzen erlojupekoetan, eta hori agerian geratu zen Suitzan. Tony Martinek irabazi zuen azken etapa. Eta Franck Schlekek itzulia eskuratu zuen Lance Armstrongen eta Jacob Fuglsangen aurretik -hirurak argazkian-. Nola Schleckek ala Armstrongek Tourraren atarian sasoi betean zeudela erakutsi zuten. Frantziako Itzulian, ordea, gauzak ez zitzaizkien nahi bezala atera. Ez batari ez besteari.

2010ari errepasoa (XII): Brajkovicek Contadorri eutsi zion Tourraren atarikoan

Dauphine Libereren
hasiera ezin garratzagoa izan zen euskal txirrindulari batentzat,
Haimar Zubeldiarentzat. Usurbileko
txirrindulariak eskumuturra hautsi zuen eta lasterketa utzi behar
izan zuen. Ez hori bakarrik; eroriko hark itxiko zion Haimarri
Tourreko atea, noiz eta sasoi betean zegoenean. Zorigaiztoa albo
batera utzita, Alberto Contadorrek
irabazi zuen aitzin etapa. Nahiz eta berak esan itzulia irabaztea
ez zuela buruan, faborito nagusi bihurtu zen proba hasi eta
berehala. Grega Bole esloveniar
gazteak eta Juan Jose Haedo
argentinarrak irabazi zituzten hurrengo bi etapak, hurrenez hurren,
eta Contadorrek lehen postuari eutsi zion. Gauzak horrela, etapa
erabakigarria iritsi zen, erlojupeko luzea. RadioShackeko
Janet Brajkovicek erakustaldia emanda
irabazi zuen etapa…Eta maillot horia jantzi zuen, gainera.
David Millar eskoziarra 26 segundora
sailkatu zen etapa hartan eta gainerakoak, oso urrun; tokitan,
Contador barne (minutu eta 46 segundora).
Vogondyren etapa garaipena eta gero,
mendia iritsi zen. Aurreneko maldetan Astanako Dani
Navarro, Contadorren taldekidea, nagusitu zen;
bakarrik helmugaratu zen, etapa puska egin eta gero. Eta itzulia
bukatu bezperan etapa erraldoia iritsi zen: helmuga Alpe D’Huezeko
gainean zuena. Alberto Contadorrek ahaleginak eta bi egin zituen
esloveniarra atzean uzteko; haize bolada bortitzek ez zuen ziklista
erasokorren lana batere erraztu, eta hori horrela, igotzaile
espainiarrak etapa bai, baina Brajkovicek aise eutsi zion lehen
postuari. Azken etapa Boason Hagenek
poltsikoratu zuen, eta 24 urteko Arkaitz
Duran gasteiztarra bigarren iritsi zen helmugara.
Pena. Gutxigatik egin zion ihes garaipenak. Brajkovicek zur eta lur
utzi gintuen 2006ko Espainiako Itzulian. Gazte-gaztea zela
Espainiako Vueltako lehen postuan izan zen zenbait egunez. Ordutik
ez du bere burua gehiegi erakutsi. Dauphine Libere orain arteko
garaipen garrantzitsuena izan da, ezbairik gabe. Datorren
denboraldian, nagusirik gabe, Armstrong gabe alegia, beharbada
erantzukizun handiagoa hartu beharko du Bruyneleen taldean, eta
ikusi ahal izango dugu noraino irits daitekeen. Gainerakoan,
etorkizunari begira oso kontuan hartzeko beste izen bat utzi zigun
lasterketak. Tejay Van Garderen 23
urteko estatubatuarra. Hirugarren sailkatu zen. Erne mutil honekin;
Espainiako Vueltan ere bikain aritu zen. Euskaltel Euskadirentzat
ere Dauphine oso ona izan zen: taldekako sailkapenean nagusitu zen,
Egoitz Martinezek mendikoa irabazi
zuen eta Romain Sicard gazteak 11. postuan bukatu zuen.

Txirrindularitzari “OTA”

Badirudi Patxi Mutiloari txirrindulariak pasatzen diren errepide bazterrak marra urdinez markatu nahi dituela. Hori bai, zaleok bertan izateagatik ordaintzeko xedez. Zergatik orain kontu hauek? Zein helbururekin? Ona hemen nire hausnarketa xumea.

Garbi dago krisiak arlo guztiak kaltetu dituela. Gobernuek ere diru publikoaren gastua kontrolatu eta murriztu nahi dute eta oraingoan txirrindularitzari dagokio.

Ez dakit zehazki zenbat diru publiko “gastatzen” duten txirrindularitzan. Alde batetik lasterketak antolatzeko dirua ematen da eta bestetik txirrindulari taldeak (Euskaltel-Euskadi kasu) laguntzeko. Bigarren kasuan gainera urte askoan zehar eta kantitate garrantzitsuan, batez ere diputazioen laguntzak kontutan hartuta. Lehen puntuari heldu nahiko nioke gaurkoan, lasterketak antolatzeko erabiltzen dena.

Euskal Bizikleta antolatzeari utzi egin zitzaion diru kontuak tarteko orain iaz. Badirudi gastua murriztu zela erabaki honekin. Aurtengo berri garrantzitsua, aldiz, hainbat urteren ondoren Espainiako Vuelta Euskal Herritik pasako dela da. Erabaki hau ez da hain juxtu doakoa eta gainera krisi garaian hartutakoa izan da. Zergatik, beraz, orain gehiegizko gastuen kontu hau? Kalkuluren batek huts egin al du? Ez dut hau guztia ondo ulertzen.

Hala eta guztiz gastu publikoa murriztearen alde nago, baina zalegoari bide bazterrean egoteagatik ordain araztea? Hau astakeria handia delakoan naiz eta hauek nire arrazoi nagusiak:
1. Nire ustez lasterketa batek zenbat eta zalego gehiago izan orduan eta prestigio gehiago hartzen du. Ordaindu behar izateko kasuan, nola eragingo lioke lasterketari?

2. Mutiloa euritan eta hotzez bide bazterrean txirrindulariak animatzen gutxitan izan dela argi geratu da. Ordaintzeko kasuan aterpe eta berogailuak jarriko al dira? Zaleok lasterketara joaten bagara batez ere animoak emateko asmoz izaten da, ez dezagun hau ahaztu.

3. Nola konpara daiteke txirrindulari lasterketa bat pilota partidu batekin? Zentzu bera al dute ba? Ni ezezkoan naiz.

4. Eta arlo ekonomikoari dagokionez, errepide bazterreko ikusleei kobratzeko zenbat langile beharko lirateke? Eta ordaindu ez duenak lasterketa ikustea galarazteko? Ez dut kobratzeko sistema bideragarririk ikusten.

Aurrez esan bezala ondo deritzot gastu publikoa murrizteari, baina pentsa dezagun zer diogun ezer esan aurretik. Gastu publikoa gutxitzeko diru pribatua behar bada ba taldeek eta lasterketa antolatzaileek buruari eragin beharko diote horretarako. Zalegoa ordaintzera bultzatzeak txirrindularitzari kalte baino ez diola egingo euste dut eta egun dagoen babesle kopurua murriztea besterik ez da lortuko nire aburuz. Gure herriko zalegoak, batez ere zenbatekoa den kontutan hartuta, horrelako neurriak baino zerbait gehiago merezi duelakoan naiz.

2010ari errepasoa (XI): Michael Rogersek pauso bat aurrera Kalifornian

printzipala Gero eta indar eta ospe gehiago lortzen ari den lasterketa da Kaliforniako Tourra. Txirrindularitza amerikar herrialde honetan lortzen ari den indarrari jarraiki, gertu gertutik jarraitu beharreko proba bihurtu da. Italiako Giroan parte hartzen ez duten tropeleko txirrindulari garrantzitsuenak hara joaten dira, Frantziako Tourrerako prestaketa gisa.

Azken bi urtetako gizonik azkarrenak irabazi zuen lehen partziala. Eroriko baten ondorioz Boonenek ezin izan zuen azken metrotan lehiatzerik izan eta Cavendishek probestu zuen hutsunea bi eskuak igotzeko Sacramentoko zirkuitoan. Lehen liderra zen. Bigarren partzialean aldiz ezustekoa, 25 bat laguneko taldetxoa iritsi zen aurretik lasterketa gorabeheratsuan. Cervelo taldeko Lancaster izan zen azkarrena, etorkizunean zeresan handia emango duten bi gizonen aurretik: Sagan eta Boom.

hirurak Hirugarren etapan lasterketako hiru gizonik indartsuenak iritsi ziren guztien aurretik: Rogers, Leipheimer eta azkenean esprintean garaipena lortuko zuen Zabriskie estatubatuarra. Garmin etxekoaren mesedetan lidergoa aldaketa Santa Cruzeko kaleetan. Lasterketako etapa erabakigarria izan zen. Laugarrengo etapak aldiz istorio gutxi, eta esprinta bukaeran. Aurten hain fin ibili ez den Cavendish garaitua izan zen, Liquigas taldeko Chicchi italiarra gailendu zelarik. Gizon azkar hau ere kontuan hartu beharrekoa izango delakoan nago hemendik aurrerakoan. Benatti bukaerara iristen doan heinean laguntza handiagoa izango delakoan naiz talde berdean.

sagan

Bostgarren eta seigarren etapetan izan zen lasterketako bigarren une garrantzitsuena. Sagan eslovakiarrak bi garaipen poltsikoratu zituen elkarren atzetik, Paris-Nizako erakustaldia ez zela kointzidentzia izan erakutsi nahian. Italiar taldearen hirugarren garaipena sei egunetan. Rogers australiarrak lidergoa kendu zion Zabriskieri, egunero lehen postuetan sailkatuaz eta erregulartasun handia erakutsiz.

Itzulia bukatu aurreko egunean lasterketako erlojupeko bakarra Martin espezialistarentzat. Momentu honetan Cancellara ahaltsuari itzal pixka bat egiteko bakarra bera dela dirudi, eta hau lasterketan ez zenez, garaipen bikaina. Rogers taldekideak bigarren postuarekin lidergoa indartu zuen, nahiz eta denbora tarteak oso txikiak izan.

Azken egunera hiru txirrindulari 25 segundoren barruan iritsi ziren: Leipheimer, Zabriskie eta Rogers bera. Lasterketa gorabeheratsua, erasoak asko elkarren jarraian baina australiarrak ongi eutsi zien denei. Hesjedal kanadarrak irabazi zuen azkena, Ardenetako klasiketan hasi eta Frantziako Tourrean ondoren borobilduko zuen denboraldian beste garaipen eder bat lortuz.

Rogers australiarrak lortu dituen garaipenetan garrantzitsuenetako bat izan zen Californian lortutakoa, bere erlojupeko hiru munduko txapelketak alde batera utzita noski. Andaluziako itzulia ere poltsikoratu du aurtengoan, beharbada bere urterik onena borobilduz. Hala ere, esan liteke esperantza handiak zituela Frantziako Tourrean baina hiru asteko itzuliak beharbada luzetxo geratzen zaizkio. Huts egin zuen. Sky taldean izango da 2011n eta aste bateko itzulietan taldeko erreferentzia izango delakoan nago. Ikusiko dugu.

Aipamen bat egin nahi nioke itzuliari berari. Aste beteko lasterketa garrantzitsuenetakoa izatera iritsi Kaliforniako itzulia. Gero eta gehiago dira txirrindularitzaren etorkizuna EEBBtan dagoela esaten duenik. Hiru asteko itzuli bat han izango denaren esamesak ere badira, izan ere zenbait adituren esanetan, txirrindularitzaren etorkizuna atlantiko itsasoaren bestaldean baitago hein handi batean. Denborak erakutsiko digu hau hala den edo ez.