Euskara, teknologia eta txirrindularitza
Ostiral honetako E3 klasikoarekin ekingo zaio lehen aldiz Tropelan gizonezkoen Flandriako Hirukoari.
Podcast honetan Imanol Llucia (@imanollucia), Eneko Garate (@egarate) eta Egoitz Lizaso (@elizaso) bildu dira kinielari errepaso bat emateko. Ea ba gustuko duzuen!
Harbideen garaia amaitu da. Txirrindulari, auto eta zaletuen zarata eta hotsak Frantzia iparraldeko zelai amaigabeen artean desagertu dira. Denboraldia aurrera doa eta harbideak hutsik geratu dira, datorren neguan txirrindulariak noiz itzuliko. Klasikoek eman dutenaren inguruan errepasoa egiteko momentua heldu da. Goiburu handiak utzi dizkigute aurten ere. Esprinterren udaberria izan da, duda barik. Kristoff eta Degenkolb. Degenkolb eta Kristoff. Historia egin dute biek. Kristoff De Ronde Van Vlaanderen irabazi zuen lehen norvegiarra bihurtu zen. Degenkolb aldiz urte berean Milano-Sanremo eta Paris-Roubaix irabazi dituen hirugarren gizona izan da. Azkar esaten da gero. Aurrez Sean Kellyk, 1986an, eta Cyrille van Hauwaertek, 1908an, soilik lortu zuten. Txirrindularitzaren Olinpoan sartu da alemaniarra.
Asko eta asko dira Iparraldeko Kanpainaren astea barrenetik bizitzen dutenak. Frantziako Tourraren aldean, egun bakarreko klasikoen goi mailako aipatutako aste honek garrantzi gehiago du txirrindularitza benetan maite dutenentzat. Baita zenbait talde, txirrindulari edo managerrentzat ere. Patrick Lefevere (Moorslede – Flandes, 1955) egun Quick Step-Innergetic taldeko managerra eredu nabarmena genuke. Azken urteetan epaitua eta gorrotatua izan den beterano belgikarrak, ondo baino hobeto ezagutzen du amaitu berri den astea. Zalantzarik gabe esan daiteke Lefevere polemikoaren denboraldiko lehen helburua Ronde Van Vlaanderen (Flandesko Itzulia) eta Paris-Roubaix klasikoen artean dagoela. Ilusio eta esfortzu gehiena. Izan ere, belgikarrak 20 bat garaipen eskuratu ditu manager gisa aste seinalatuan. Hortaz, artikulu honetan protagonista diferente bat izango dugu hizpide.
Txirrindulari gisa bidea egiteko balio ez zuela ikusita, Lefevere azkarrak bandoz aldatu eta zuzendari zein manager lanetara pasa zen. Honela, 90ko hamarkadan denok ondo ezagutzen dugun Mapei (1993-2002) talde arrakastatsuan erakutsi zuen bere benetako balioa kirol zuzendari bezala. Egun bakarreko lasterketetan ez zegoen talde hura bezalakorik. Musseuw, Bartoli, Ballerini, Bettini, Tafi, Bugno, Peeters, Camenzind, Bortolami, Steels handiak, Vandenbroucke, Merckx, Garzelli eta Freire gazteak (garai hartan) edota gure Abraham Olano aipa genitzake. Itzuli handietan ere zerbait lortu zuten, batez ere Rominger eta Tonkov errusiarrari esker. Lefevere aztiaren urrezko garaia izan zen. Denboraldi bakoitzean 50 garaipenetik gora lortzen zituen taldeak eta urte batean izan ezik, beste guztietan Mapei UCI rankineko lehenengoa izan zen. Nostalgikoentzat, talde honek hainbat abizen izan zituen bere kirol bizitzan: Clas, GB, Bricobi eta QuickStep. Continue reading “Lefevere maisuaren astea”