@lancearmstrong: “Eta bai, hau izango da nire azken Frantziako Tourra. Itzuli zoragarria izango da. 3 aste zoragarrien zain.”
Etiketa Artxiboak:Armstrong
Tourreko multzoen azterketa: hautagai nagusiak (I)
Ez dakit zer esan, aukeraketa erraza dela ala ez. Hiru dira hautagai nagusiak eta bat aukeratu behar da. Azter ditzagun banan bana.
Alberto Contador
Hautagai nagusia dela argi dago. Dagoeneko bi Tour irabazi ditu. Sasoi betean dagoen txirrindularia da eta faborito nagusia.
Zalantzarik gabe tropelean dagoen txirrindularirik indartsuena da. Baina nahikoa izango al du hori 2010eko Tourra irabazteko? Beharbada bai, baina taldearen laguntza ezinbestekoa izango da. Tiralongo, Vinokourov eta Pereiro izango ditu laguntzaile besteak beste. Taldekide onak, baina beste zenbaiten aldean kaskarragoa dela iruditzen zait.
Lance Armstrong
Aspenen bizi den Texaseko txirrindularia profesionaletara itzuli zenetik bigarren Tourra izango du. 38 urte ditu (irailean 39 egingo ditu) eta podiumeko postuetan sartzen bada aurtengoan historiako txirrindulari zaharrena izango litzateke. Zalantzarik ez irabaziko baluke.
Iaz geldialdiaren ostean itzuli zen eta erretiratzetik itzultzeak kalte egin ziola esan zuen. Gainera Contadorren talde berean izan zen eta horrek zeresan handiak sortu zituen bien artean. Aurtengoan talde berri batekin dator eta txirrindulari bikainez inguratuta: Leipheimer, Klöden, Popovich, Horner eta Brajkovich besteak beste. Bere urteko helburu nagusia Tourra irabaztea du eta horretarako egutegi, entrenamendu eta baliabideak jarri ditu amerikarrak.
Bere esanetan lehen astean izango diren haizeek eragin ditzaketen mozketek faboritoen artean lehen aldeak eragingo dituela esan du. Ziur Radioshack hori bilatzen saiatuko dela.
Garbi dago txirrindularirik indartsuena ez dela bera, baina erregularrena izango delakoan nago.
Andy Schleck
Luxemburgoko anaietan gazteenak aurtengoan ez du bere burua horrenbeste erakutsi. Hori bai, iaz Contadorri eusteko eta erasoak jotzen aritu zen bakarrenetakoa izan zen eta horrela lortu zuen bigarren postuan sailkatzea. Talde bikainarekin izango da hau ere Tourrean. Zenbait aipatzekotan Frank anaia, Cancellara, Fuglsang eta Voigt aipatuko nituzke.
Andyren helburua ere Tourra da aurtengoan, beraz, horretan izango da buru belarri.
Zein aukeratu?
Ez da erraza aukeraketa. Esan bezala Contador da txirrindularirik indartsuena, bai mendian gora baita erlojuaren kontra ere. Andy ere eskalatzaile bikaina da, baina erlojuaren aurka pattal ibiltzen da. Armstrong, berriz, ez dela indartsuena argi dago baina erregularrena izango delakoan naiz.
Arriskurik hartu nahi ez duenari Contador hartzeko esango nioke. Arriskatu nahi duenari, ordea, Andy baino Armstrongen aldeko apustua egiteko esango nioke. Badakit Armstrong dagoeneko ez dela lehen zena erlojuaren aurka, baina erregular ibiliko dela uste dut eta Contadorrek akatsen bat burutzen badu, Armstrongek hori probestuko duelakoan naiz.
Ez dut txirrindularitzari zer on edo kalte egingo liokeen Armstrongek Tourra irabaziko balu, baina nire apustua, arriskuak hartuz (portzentaiak ikustea besterik ez), Armstrong izango da.
EGUNERAKETA: azkenean Pereiro ez da Tourrean izango.
Estatu Batuetako hurrengo harribitxia
Badirudi yankeen lurraldean Lance Armstrong baino ez dela existitzen. Levi Leipheimer, Christian Vandevelde, David Zabriskie eta beste hainbat txirrindularik gauza on asko egin dituzte, baina estatubatuarren unibertsoan Lance da Eguzkia, Ilargia, planetak eta asteroide guztiak. Dena eklipsatzen du Texasko txirrindulariak, baina, jakiek bezala, iraungipen data bat dauka. Idazten ari naizen bitartean konturatu naiz aipatu ditudan beste hirurek ere badituztela urte batzuk.
Ez dezagun ahaztu txirrindularitza Estatu Batuetan gorakada handia jasaten ari dela, bai txirrinduzale edo telebisten jarraipenari dagokionean, hala sponsorren inplikazioari dagokionean ere. Labur esanda, eta denboran atzera asko egin gabe utopia bat zirudienean, Estatu Batuak txirrindularitzaren makuluetako bat bilakatu dira. California edo Georgiako itzuliek maila polita hartu dute, eta Gila bezalako beste batzuk gero eta talde eta txirrindulari hobeagoak dakartzate kontinente zaharretik.
Gauzak honela, nor izango ote da Estatu Batuetan txirrindularitzaren jarraipena bermatzeko merituak egingo dituen txirrindularia? Hornerrek ere ez du luzaro iraungo tropelean. Tom Danielson, antzera. Zer esanik ez George Hincapieren inguruan… Estatubatuar gehienak “kirol zahartzaroan” sartuta daude, eta errelebu generazional bat beharrezkoa izango da laister. Eta errelebu horrek izena eta abizena dauzka. Izena, Taylor, eta abizena, Phinney. Ez da izango Tourreko garaile, baina eskuak asko altxatuko dituela begiak itxita jokatuko nuke.
Taylor Phinney: Dudarik gabe berea da etorkizuna. Oraindik 20 urte bete ez dituenean, pistatik datorren txirrindulari hau zeresan handia ematen ari da Europako errepideetan. Pistan daudenak eta ez daudenak irabazi ditu jada (tartean jarraipen proba absolutua 2009 eta 2010ean), eta errepidean pilatu ditu makina bat garaipen. Azkenengoak, Olympia’s Tour izeneko lasterketa holandar batean. Atera kontuak: 7 etapatik 4 irabazi zituen (2 erlojupekoak eta 2 sprint), beste bi aldiz bigarren postuan amaitu zuen (beste 2 sprint), eta Itzuliko etaparik gogorrena 7. postuan bukatu zuen. Eta itzuli hau Stef Clement, Thomas Dekker edo Joost Posthuma bezalako jendeak irabazi izan du gaztaroan. Hori gutxi balitz, “nagusiekin” ere estreinatu da, aurrez aipatu dugun Gilako Itzulian etapa bat irabazita. Baina hor ez da dena amaitzen. 23 urtez azpiko Paris-Roubaix ere irabazi du aurten. Beraz, Taylor Phinney sprinter-erlojupeko espezialista-klasikomano nahaste interesagarri bat dela esan daiteke.
Gertutik jarraitu beharko dugu bere eboluzioa. “Eta huts egingo balu?” – galdetuko du norbaitek. Hori horrela izanda, Tejay van Garderen eta Peter Stetina aipatuko nituzke. Stetinarengan ez daukat aparteko ilusio edo esperantzarik, baina van Garderen ere urruti iristeko moduan dagoelakoan nago.
Beti gazte
38 urterekin erdietsi du Chris Hornerrek bere kirol ibilbideko garaipenik garrantzitsuena: Euskal Herriko Itzulia. Duela urte batzuk esan ohi zen 32-33 urterekin hasten zela txirrindularien gainbehera. Adin horretan nekez jarrai zezakeela txirrindulari batek, salbuespenak salbuespen, lasterketaren burua. Zenbait txirrindulariren emaitzek baieztapen hori ezeztatu dute azken aldian. Chris Hornerrek orain lortu du egunkari, irrati, telebista eta webgune askotan azaltzea Euskal Herriko errepideetan eginiko balentriagatik. Duela hiru urte, 2007an, Tourrean txukun aritu zen: 15. postuan sailkatu zen Alberto Contadorrek irabazitako lehen Tourrean; 35 urte zituen ordurako.
Hornerren adin bera du bere nagusiak, Lance Armstrongek. Ondo bidean, Hornerrek Armstrongi lagunduko dio Tourrean. Baita Levi Leipheimerrek ere. 36 urte ditu Leipheimerrek. Hure ere, 30 urteak ondo beteak dituela, sasoi betean dagoela erakusten ari da. Duela bi urte Espainiako Vueltan bigarren bukatu zuen… Alberto Contador taldekidearen atzetik, eta espainiarraren mesedetan jardun ostean.
Eta zer esan Stefano Garzelliri edo Jens Voigti buruz? Italiarrak, Leipheimerrek bezala, 36 urte ditu eta duela aste gutxi Tirreno-Adriatico lasterketa irabazi zuen. Eta joan den urtean, Giroan bertan, harrigarri aritu zen; ia-ia onenen pare egon zen eta erlojupeko handia irabaztetik ez zen oso aparte ibili. Voigt alemaniarrak -38 urte-, urteak joan urteak etorri, garaipenen zakua betetzen jarraitzen du.30 urteren bueltan dabiltzanek badute beren burua non begiratu, zalantzarik gabe. Ez dute erretiroan zertan pentsatu.
Argazkia: www.cyclingnews.com
2010eko Critérium Internacionalean zer gertatu da?
Gaur bukatu berri da Critérium Internacionala. Garaipena, eta merezimendu osoz, Fedrigok lortu du eta lehen euskalduna Beñat Intxausti izan da 10. postuan amaitu duelarik.
Armstrong-Contador lehia
2010eko denboraldian lehiaketa honetan ikusi dute elkar bi txirrindulari hauek elkar. Medioetan ikusmin handia sortua zuen honek, baina espero bezala, ezerezean geratu da. Zergatik? Bi arrazoi nagusi aipatuko nituzke. Alde batetik Armstrong lasterketaren lehiatik kanpo izango zela argi erakutsi zuelako, taldeko lidergoa Machado eta Hornerren gainean utziz. Beste aldetik, atzokoan, eta ezusteko handia emanez, Contador ezinean ikusi genuen Col de l’Ospedale igotzerakoan. Bere twitterrean esan zuenez “alergiaren agerpenak” eragin zion ezina. Bi hauen arteko lehiarik, beraz, ez izan dugu ikusi.
Faboritoak
Faborito nagusien artean Contador bera, Evans eta Samuel Sanchez jotzen nituen. Esan bezala, Contadorrek, irabazteko asmoa erakutsi zuen aurreko egunetan eta baita atzoko etapetan zehar ere. Etapetan zehar diot, izan ere tarteko helmugetako esprintetan sartzen aritu baitzen Pintokoa gain sariak jaso asmoz. Bi eguneko lasterketa izaki, gain sariak erabakigarriak izan daitezke, beraz, Pintokoaren intentzioak garbiak ziren. Baina Astana talde osoak lan bikain egin arren (Navarro eta Vinokourov bikain aritu zirelakoan naiz), Col de l’Ospedalen gora ezinak jota ibili zen Contador.
Evans eta Samuel Sanchez, berriz, ondo ibili diren arren, Fedrigo eta Machado hobeto aritu ziren mendian gora eta segundoak urratu zituzten. Fedrigo lasai ez eta gaur goizeko esprintean gain sarien bila aritu da ikusita Evans bezalako espezialista batek erlojuaren aurka tartea jateko gai izango zela.
Erlojupekoak, ordea, ezin zuen askotarako eman 7,7 kmtakoa baitzen. Contadorrek atzoko arantza kendu eta lasterketa irabazi nahi zuen, baina ezin Millar ikaragarri baten aurrean eta bigarren egin du. Evans espero baino okerrago aritu da eta Samuel Sanchez ere antzera. Fedrigok, zuen errentari esker, lasterketa bereganatzeko gauza izan da.
Azkenean Evans eta Samuel Sanchez podiumetik kanpo geratu dira eta ezustekoa Rogersek eman die. Australiarra bigarren sailkatu da eta hirugarrena Machado.
Hasieran esan bezala, euskaldunetan Beñat Intxausti aipatu beharrean nago, gaurko erlojuaren kontra lan bikainari esker (5. denborarik onena hain zuzen ere), sailkapen nagusian 10. postuan amaitu du Contadorren denbora 29 segundotan hobetu duelarik.