Galdeanori Twitter bidez eginiko elkarrizketa Contadorren ebazpenaren inguruan

Gaur Twitter bidez Igor Gonzalez de Galdeanori Contadorren ebazpenaren inguruan galdetu diot eta azkenean elkarrizketa bat izatea lortu dut. Zuekin elkarbanatu nahiko nuke Euskaltel-Euskadiko zuzendariak esandakoak.

Guztia Igorren ondorengo tweet honekin hasi da:


Valverde: “Contadorrentzat justizia eguna da, baina injustizia besteontzat”

Orduan ez dut zalantzarik izan bere iritziaz galdetzeko eta horrela sortu da elkarrizketa: Continue reading “Galdeanori Twitter bidez eginiko elkarrizketa Contadorren ebazpenaren inguruan”

Nik Contadorrengan sinisten dut

contadorAlberto Contadorren ustezko positiboak hautsak harrotu ditu. Nola ez ba. Ostegun goizean zabaldu zen albistea. Azkar zabaldu ere. Gaur egun sare sozialei esker konturatzerako zeharo barreiatzen dira berri onak zein txarrak. Ostegun goizean zabaldu zen albistea eta arratsaldean, Contadorrek eta haren gertuko Lopez Cerronek emandako argudioen inguruan era guztietako iritziak irakur zitezkeen han eta hemengo foroetan, Irungo haragiak sekulako fama pilatzeraino!

Nik, egiari zor, Alberto Contadorrengan sinisten dut. Zaila egiten zait oso Tourreko txirrindulari indartsuena izanik, nahita, legez kanpoko zerbait hartzea, jakinda kontrolak inoiz baino zorrotzagoak direla. Hala ere, aitortu behar dut Contadorren aurpegiak prentsaurrekoan Roberto Herasena ekarri zidala gogora, 2005eko Vuelta eta gero, positiboa eman izanagatik egindako agerraldian errugabea zela esan zuenean. EPO zantzuak aurkitu zituzten espainiarraren azterketetan, eta ez zen berriro bizikleta gainean igo lehiatzeko. Jaizkibelen aurtengo Klasikoan egindako pintaketa bat ere etorri zait burura: Non dago Mikel? Bai, tropelzalea, Mikel Astarloza sanpedrotarraren zaleek egina da. Denbora izugarri azkar pasatzen da, baina urtebete pasatxo da Astarloza lasterketetan ikusten ez dugula. Hark ere prentsaurrekoa eman zuen, eta ziurtatu zuen ez zuela legez kanpoko ezer hartu, nahiz eta azterketek kontrakoa esan. Eta nik sinisten diot. Baita Iban Mayori ere. Egia esan, Landisi ere sinistu nion. Beraz, akaso arazoa neu naiz, inozoegia naizela alegia. Txirrindularitzaz nik baino gehiago dakien adiskide eta tropelzale porrokatuak, ordea, ikertzeko erronka bota dit, Tourrean, atseden egunaren bueltan positiboak ohikoak direla, eta oker ez banago, Mayo eta Vinokouroven positiboak atseden egunaren bueltan izan ziren 2007an, esate baterako. Esandakoa, akaso xalo samarra naiz.

Txirrindularitza zale soila naiz, eta txirrindularia maite dut. Baina beti kanpotik jarraitu dut. Azterketak segurtasun neurri guztiekin egiten direla sinetsi nahi dut, eta txirrindulariek ere diotenari sinesgarritasuna ematen diedanez, bada talde batzuetako jokabideak ez direla guztiz zuzenak ondorioztatzen dut nik. Eta txirrindulariek larrutik ordaintzen dutela -oraingoan haragia erosterakoan arduragabe jokatu omen du norbaitek, txirrindulariaren bertsioarekin bat baldin bagatoz-.

Babes handia eta babes ez horren handia

Hori bai, ez zait batere gustatu Espainiako kirol erakundeetako ordezkariek Contador sutsuki babestu izana. Non zeuden haiek zigortutako beste hainbat txirrindularik lau haizetara zabaldu zutenean errugabe zirela?

Contador zigortu behar duten? Pena litzateke bera bezalako txirrindularia bi urtez galtzea laginak esku artean dituztenak zalantzati badabiltza, baina ezin ahaztu aurretik aipaturikoak -Heras eta abar- zigortu zituzten, Valverde zigortu dute inongo azterketatan positibo eman gabe, Puerto Auzian sartu zutelako. Eta zaku berean sartu zituzten, gutxi batzuk aipatzearren, Osa anaiak, Joseba Beloki eta David Etxeberria. Nik, ikusle gisa, haien falta sumatu dut proba askotan. Egunotan asaldatu diren askok, nonbait, ez.

Sentitzen dut horren gauza gutxi argitu izana. Sokratesek duela mende asko esan zituen hitzak nire egingo ditut: Dakidan gauza bakarra da ez dakidala ezer.

Argazkia: AFP

Astarlozaren 2 urteko zigorra ofizial egin da

2009ko TourMikel Astarlozaren prentsa oharra zigorraren berri jakin eta gerora bukatu ostean jakin zen Mikel Astarlozaren positiboaren berri. Guztiok ezustean harrapatu gintuen eta berria jakin bezain laster, Mikelek prentsaurreko bat eman zuen Amara Hotelean. Gu bertan izan ginen, eta galderarik ez erantzuteko erabakia hartuta, irmo eutsi nahi izan zion bere errugabetasunari.

Helegitea jarri eta bigarren laginaren kontra analisia eskatu zuen, baina honek ere baieztatu egin zuen EPOa hartu izana. Lagin haiek 2009ko ekainaren 26an hartutakoak dira, Tourra hasi aurrekoak. B laginak EPOa hartu zuela konfirmatuta, zigorra jaso artean zain izan da Mikel Astarloza bai bere errugabetasuna behin eta berriz adieraziz, baita inguruko eta Euskaltel-Euskadiren babesa jasoaz.

Atzo jakitera eman zen ofizialki Espainiako Federazioak 2 urteko suspentsioa bete beharko duela. Ondorioz 2011ko ekainaren 26a arte ezin izango du lehiatu. Mikelek adierazpen publiko baten bidez berriro ere bere errugabetasuna aldarrikatu du eta helegitea jarriko duela lehen baileen lehiaketara itzultzeko asmotan. Zail ikusten da, ordea, behin zigorra jarri eta gero kentzeko aukera.

Oraingoz guk dakigula iaz irabazitako Tourreko etapa ez diote kendu. Hala ere denbora kontua izango da garaipen hori bere palmaresetik kentzeko, izan ere zigorraren barruan lortutako garaipena baita.

2010eko taldeen analisia (IV): Euskaltel-Euskadi, haize freskoaren beharrean

Hamazazpigarren denboraldia beteko du aurtengoan Euskadi Fundazioa-k errepide gainean. 2009a taldeak izan duen gorabeheratsuenetarikoa izan zen: Mikel Astarlozaren Tourreko garaipena eta Samuel Sánchez-en Vueltako bigarren postua batetik, baina taldearen irabazteko zailtasuna (asturiarraren aldetik batez ere) eta, batik bat, pasaitarraren Tour osteko positiboa, bestetik. Argilun gehiegi iragan hurbilean, eta horrek bide berri bati ekin behar izatea ekartzen du ia derrigorrean. Kasu honetan ere hala gertatu da, hasi berri den denboraldian ikusiko ditugun aurpegi berriek ekarritako haizeak itxaropen dezente piztu duelarik euskal zaleen artean.

samuel

Berrikuntzak berrikuntza, ordea, taldearen zama nagusia ezagun zaharrek eramaten jarraitu beharko dute. Horien artean, jakina, egungo olinpiar txapelduna azaltzen da guztien buru. Samuel Sánchez-ek aurten Tourra buru-belarri prestatzeko asmoa dauka, denboraldi hasiera indartsu bati Euskal Herriko Itzuliarekin amaiera emateaz gain. Ez da honenbestez Ardenetako klasikoetan egongo, bere moduko gizon batentzat erabaki eztabaidagarria. Txirrindularitza egitura bati lasaitasuna eta egonkortasuna eskaintzen dizkiona garaipenak bereganatzea jakina den honetan, asturiarrak beste behin erantzunkizun handia izango du.

koldo

Talde laranja garaipenez hornitzeko beste baliabide nagusia Koldo Fernandez de Larrea izango da. Arabarrak iaz ez zuen sprintetan espero zen jauzia eman. Beste ikuspuntu batetik ordea, Iparraldeko Klasikoetan maila polita azaldu zuen, Gent-Wevelgem-en bereziki, gizon azkarra baino zerbait gehiago dela erakutsiz. Dena den, sprintetan eman beharko du bere onena, gehienetan gainerako taldeek antolatutako bideratze-trenak bere baino indartsuagoak izango badira ere; arlo honetan Iñaki Isasi eta Pablo Urtasun behintzat alboan izan beharko ditu. Denboraldi garrantzitsua ezbairik gabe Zurbanoko txirrindulariak aurrez-aurre duena.

Derioko taldeak bereziki eskertuko lukeena Igor Anton-en berpiztea litzateke. Urteak daramatza Galdakaokoak eskalatzaile bikaina izan daitekeela erakutsiz, baina bere kasuan ere ez du behin betiko urratsa eman handienen artean dela esan ahal izateko. Hori ez ezik, iazkoa atzera pausoa izan zen beretzat. Dohainak izan badituela kontuan hartuta, bizkaitarrak lasaitasuna, konfiantza eta anbizioa dosi berdinetan behar dituela esango nuke, Espainiako Itzulian edo Suitzako errepideetan lortu izan dituen garaipenak iraganeko kontu soila ez direla baieztatzeko.

sicard

Aipatutako hiruko honengan jarri behar dira emaitzak lortzeko itxaropenik handienak; eurei exijitu behar zaie beste guztien gainetik. Bada ordea taldean laugarren adar garrantzitsu bat, aurrez esan bezala zaleengan zirrara berezia sortzen duena: gazteen atala da, noski. Guzti hauen artean nabarmentzen da, nola ez ba, Romain Sicard lapurtarra. Alor guztietan moldatzen da ongi Hazparnekoa, eta urte asko dira gainera euskal txirrindulari batek profesionaletara pasa aurretik horren emaitza bikainak lortzen ez dituena, 23-z azpikoen munduko txapelketa eta Etorkizunekoen Tourra barne. Bidasoaz bestaldekoa izatearen berezitasuna (ez-ohikoa baita tamalez) erantsiz gero, euskal txirrindularitzaren gizon kuttun berriaren aurrean egon gintezke.

Bere onena emateko, ordea, bere gain presiorik ezartzea ezinbestekoa izango du Sicard-ek. Eta berarekin batera, taldera heldu diren gainerako besteek. Orbea-n taldekide zuen Jonathan Castroviejo-k esaterako, berak ere gauza polit askoak egin baititu orain arte, erlojuaren aurka batez ere. Profesional mailan ezagunagoa da Beñat Intxausti, bere garaian Euskaltel-ek lotzen jakin ez zuen bizkaitar eskalatzaile fina. Orain etxera bueltan da, bere garapenarekin jarraitzeko asmotan, Gorka Izagirre goierritarra bueltan den moduan, euskal afizionaturik onenetakoa izan eta gerp talde laranjara jauzi egiteko aukerarik gabe geratu ostean. Fitxaketen atala Orbeatik pasatako Miguel Minguez eta Daniel Sesma-k osatzen dute, azkeneko hau jadanik horren gaztea ez bada ere. Gazteen atala ordea ez dago ixterik Mikel Nieve aipatu gabe. Iaz jokaera bikaina azaldu zuen leitzarrak, eta aurtengoan maldan gora batez ere erakutsitakoak hobetzea eta horrenbestez lasterketaren batean bere aukerak izatea espero behar da bere aldetik.

egoi

Taldean diren gainerako gizonek unean-uneko liderraren mesedetan jarduteko helburua izango dutela pentsa liteke, eta gehienetan halaxe izango da. Hemen Egoi Martinez, Amets Txurruka eta Gorka Verdugo aipatuko nituzke, bakoitza bere dohain eta gabeziekin, baina taldekide preziatuak direla askotan erakutsi dutenak. Bestalde ordea, oraindik bakarkako arloan taldeari gehixeago zer eskainia daukatenak badirela uste dut. Aitor Galdos eta Ruben Perez batez ere, baina baita zortea lagun gorantz egin behar duen Ivan Velasco ere, eta Juanjo Oroz nafarra, orain arte ia bakarrik morrontza lanerako erabilia izan dena.

Jadanik Igor Gonzalez de Galdeanoren aginduetara ez direnak, Mikel Astarloza eta Iñigo Landaluze-z gain, Josu Agirre, Andoni Lafuente eta Markel Irizar dira. Hauen artean, oñatiarrak izan du zalantzarik gabe irteerarik gozoena (eta bakarra esan beharko), Lance Armstrong-en Radio Shack-erako bidea hartu baitu.

Filosofia berezi baina oso errotutako taldea da Euskaltel-Euskadi, hori ez dago esan beharrik. Alde batetik muga suposatzen duenak badu bere alde positiboa, taldekideen artean sumatzen den giroa eta guztiaren gainetik taldea hobestearen sinismena. Goragotik ordea askotan txirrindulariek ez dute babes hori jaso, eta aurtengoan, taldeak nolabaiteko berregitura bat izan duela kontuan harturik, horrek ezin du inolaz ere horrela izan. Taldeko partaide bakoitzak oro har, baina gazteenek bereziki, lasaitasuna behar dute urtean zehar beren helburuak poliki-poliki gauzatze aldera. Are gehiago aurten babesleen kontratua amaitzen dela jakinda: emaitzak jarri beharko dira mahai gainean, baina hori hobekien dakitenak, eta interesatuenak, txirrindulariak beraiek dira. Hortaz, errepideak hitz egin dezala, beste guztiaren gainetik.

2009ko urteari errepasoa

Urtea amaitzen ari da eta aurtengo urteak txirrindularitza munduan eman dizkigunak errepasatu nahi nituzke. Horretarako atal edo arlo ezberdinen inguruan iritzia ematea pentsatu dut. Noski, zuek atal horien inguruan duzuen iritzia eman dezakezue. Hona hemen atalak eta nire iritzia:

Contador eta ArmstrongIkusmin gehien sortu duen txirrindularia: iritzi ezberdin asko izango da honen inguruan, baina medioetan izandako eraginagatik, niretzat Armstrong izan da ikusmin gehien eragin duen txirrindularia. 2008 amaieran bere itzulera adierazi zuenetik komunikabide gehienak bere atzetik izan dira. Gainera ikusmina areagotu egin zen Contadorren talde berean arituko zela jakin zenean.

Juanma Garateren etapa garaipena 2009ko TourreanTxirrindularirik onena: merituak ikusita Contador. Tourra irabazteaz gain, Euskal Herriko Itzulia eta Algarvekoa irabazi ditu. Tartean beste etapa batzuk ere bai, eta UCIren sailkapenean lehen postuan amaitu du.

Euskal txirrindularirik onena: garaipenak ikusita, Juanma Garate izan da niretzat aurtengo euskal txirrindularirik onena. Segur aski beste zenbaitek ere lan bikaina egin dute, baina emaitza zuzenei begira jarrita, ikaragarria izan zen Mont Ventouxen Juanmak lortu zuen garaipena Toni Martinekin izandako lehia hartan.

Talderik onena: uste dut atal honetan gehienok ados izango zaretela. Columbia HTC taldeak ikaragarrizko denboraldia egin du eta gizonezko elite taldeak 86 garaipen lortu ditu. Gizonezkoena nioen, izan ere emakumezko taldea ere badute eta hauek ere marka egin dute 46 garaipen eskuratuta. Ez, zalantza gutxi talderik onena aukeratzerakoan.

Mikel Astarloza prentsa aurrekoan errugabetasuna defendatzenGertaerarik tamalgarriena: zalantzarik gabe Mikel Astarlozaren positiboa. Denbora asko pasa zen euskaldun batek ez zuela etapa garaipenik lortzen Tourrean. Gero Mont Ventouxen Juanma Garatek lortu zuen; lehorte luzearen ondoren, bi euskaldunek garaipena ekitaldi berean. Poza zabaldu zen gure artean, baina denbora gutxira, Tourra amaitu eta berehala, positiboak itzalean utzi zituen egun batzuk lehenago izandako pozak.

Ezustekorik handiena: burura hiru etortzen zaizkit, baina bakarra jartzeko asmotan nabilenez, Wigginsen Tourreko laugarren postua aipatuko nuke. Gutxik espero zuten Wiggins hain ondo ibiliko zenik Tourrean eta ezustekoa eman zuela zalantzarik ez dago.

Esan bezala, zenbait ados izango zarete eta beste askok beste iritziren bat izango duzue. Nola ikusi duzue urtea zuek?