Eskuak gora!

Eskuak goraAspaldian ez nuen horrela sufritzen eta gozatzen etapa bukaera batean. Cuencako amaiera ikusgarria izan da eta gainera etxeko taldeko, Euskaltel-Euskadiko asturiarrak, Samuel Sanchezek egin duen jaitsiera beldurgarriak bihotza azkartu dit eta izerditan hasiarazi dit. Atzetik zuen tropeltxoak ez dio inolako baimenik eman, liderrak, Alejandro Valverdek helmugan ahalik eta gainsari gehien hartu nahi zituelako eta ahal bazuen etapa irabazi nahiko zuelako. Azken kilometroetan (ez dakit zenbat izan diren baina oso luzeak egin zaizkit) Valverderen hiru taldekide aritu dira jo eta su asturiarra harrapatu nahian. Samuelek ez du inoiz 10 segundu baino gehiago abantailarik izan baina bere abilezia eta ausardiari esker azken aurreko kilometroa tropeltxoa baina azkarrago egin du. Honela, azken kilometroari 8 segundu abantailarekin ekin dio eta juxtu-juxtu baina etapa irabaztea lortu du. Ikusgarria eta pozgarria! Gainera unetxo batez gozatzeko eta eskuak gora altxatzeko astia ere izan du.

“Eskuak gora!” irakurtzen jarraitu

Zorionak Egoi! Animo Iñigo!

Egoi irabazle BurgosenAzkenean! 11. etapan iritsi da Vuelta honetako lehen euskal garaipena!

Egoi Martinezi (Discovery) egun osoan ihesean ibili ondoren eta kilometro askoan bakarrik izan ondoren Iñigo Landaluze (Euskaltel- Euskadi) eta Volodymir Gustov (CSC) elkartu zaizkio. Helmugara hurbildu ahala argi geratu da garaipena 3 hauen artean izango zela eta beste iheskide guztiek ez zutela aukerarik izango. Gainera, bazirudien nafarrak egun osoan xahututako indarrak azken kilometroetan faltan botako zituela. Baina ez da horrelakorik gertatu. Askotan gertatzen den bezala bi iheskide indartsuenak (teorian) elkarri begira geratu dira eta Egoik bere palmareserako bigarren garaipena eskuratu du, Etorkizuneko Tourraren ondoren. Lau urte luze itxaron behar izan du garaipen eder honetaz gozatzeko baina azkenean iritsi da.

Garaipen gutxi lortuko ditu baina etxeko taldean zegoenean ikusi genuen zer nolako maila duen txirrindulari honek. Zorionak Egoi!! “Zorionak Egoi! Animo Iñigo!” irakurtzen jarraitu

Astarloa Milram-era doa

Igor Astarloa txirrindularia Barloworld taldea utzi eta Milram taldera joango da. Munduko txapeldun izandakoak 30 urte ditu eta Uci ProTourreko talde batera joateko aukera izateak meritu galanta dauka. Ermuarrak bi urterako kontratua sinatu du eta beste atzerrriko talde bat probatuko du. Ez al zuen etxeko taldean korritu nahi? Edota etxeko taldeak ez al zuen Igor Astarloa plantilan eduki nahi? Behintzat txirrindulari garailea izan dela ezin daiteke uka.

Hori horrela, datorren urtean Alessandro Petacchi eta Erik Zabel esprinterren taldekidea izango da. Ea zortea duen eta punta-puntako lasterketetan ikusteko aukera izaten dugun.

“18. Valv (Piti)”… bera al da?

Valverde eskuak igotaIlusio guztia galdu dut. Azken hilabeteetan Puerto Operazioan atera diren paper guztien artean 18 zenbakiarekin Valv (Piti) delako ezizena agertu zen. Beste askoren izenak berehala kaleratu ziren komunikabideetan baina beste batzuk pixkanaka ezkutatuz joan dira. Zer gertatu da? Inork ez al digu azalpenik eman behar? Izugarrizko kiratsa zerion (eta dario) niri izugarri gustatzen zitzaidan (eta zaidan??) kirolari, txirrindularitzari. Baina, txirrindulari guztiak al daude dopaje sistematikoren batean sartuta? Egia ote? Auskalo. Nik ez dakit. Ikusten dudanak baietz esaten didan arren ez dut sinetsi nahi…

Jada, pentsamendu horiek pixka bat ahaztuak nituen baina gaur, azken 300 metroetan Uci ProTourreko liderrak eman duen indar erakustaldiak, poztu beharrean (nire tropeleko taldean badaukat) berriz ere, burumakur eta nahiko etsita geratu naiz. Ez dut ulertzen Valverde izena duen txirrindulari batek, bere ibilbide profesionala Kelme talde fantastikoan hasi zuena, eta gainera, bere zakurrak Piti izena duela jakina denean, nolatan bai Tourrean eta baita Vueltan ere lasai asko parte har dezakeen, beste txirrindulari mordoska bat baztertuta eta ahaztuta dauden bitartean…

““18. Valv (Piti)”… bera al da?” irakurtzen jarraitu

Zer nahi ote du?

Mayo eta GorospeGure etxeko taldea datorren urterako taldea zehazten ari dela kontu jakina da. Mikel Astarloza, Jorge Azanza, Amets Txurruka eta Aitor Galdos fitxatu dituzte eta talde sendoa osatzeko lanetan ari dira. Fitxaketa onak dira nire ustez, nahiz eta laurak ere ez izan oso garaileak. Orain arte.

Talde sendo batek, ordea, liderra behar du, irabazle bat behar du eta hori, azken urteetan, Iban Mayo igorrekoa izan dugu. Bai, egia da 2004ko Tourretik ez duela burua altxa aurten arte eta aurten, berriz ere, lehengo bidera itzultzen ari dela dirudienean (nahiz eta Tourrean huts egin niri ulertezina egiten zaidan neurrian) kontratua bukatu egiten zaio.

Izugarrizko klasea duen txirrindularia da eta taldean Samuel Sanchez asturiarrarekin batera garaipenak lor ditzakeen bakarrenetakoa. (Haimar Zubeldiak ere klase handia duela deritzot baina garaipenen lehiatik hurrunago ibiltzen da nahiz eta askoz erregularragoa izan).

Hori dela eta, “Zer nahi ote du?” irakurtzen jarraitu