Milanera joaten bazarete oporretan, leku asko bisitatzeko aukera izango duzue noski. Izan ere, Milan Italiako hiririk nagusienetako bat da. Dena dela, ziurrenik ez dizue inork gomendatuko ziklismoarekin lotutako tenplura bisita. Bai, Milanen badago txirrindularitzarekin lotura ezin estuagoa duen txokoa. Via Aronako estali gabeko Vigorelli belodromoa. Urrian kandelak putz egingo ditu 80. aldiz Vigorelli zaharrak. Zergatik du hainbeste garrantzia pista horrek?
Etiketa Artxiboak:pista
Wiggins, orduko errekor iraunkor baten bila
Orduko errekorren denboraldia izaten ari da. 2014an UCIk arauak (berriz) aldatu zituenetik, saiakerak han eta hemen ugaldu dira. Denbora batez, UCIk ez zuen bizikletetan aldakuntzarik onartu, eta orduko errekorra antzinako ohitura bilakatu zen. Iaz, egindakoaz damu edo bultzada bat eman nahian, hori deuseztatu eta moldaketak onartu zituen berriro. Bidean, errekor ofizialen eta “giza ahalegin handien” artean geratu dira hainbat saiakera, galduta. Batek daki nola sailkatu UCIren kapritxo historikoen zerrendan.
Continue reading “Wiggins, orduko errekor iraunkor baten bila”
Maiorazkoaren anai-arrebak
Hala izan da orain gutxi arte, tradizioagatik. Anai-arreba guztiak ez dira berdinak familia batean. Euskal Herrian, mendeetan, anaia zaharrenari utzi izan zaizkio etxeko ondasunak; orain, ordea, beste irizpide batzuei jarraitzeko aukera dugu. Ikusi dugu gauzak aldatu daitezkeela, mugitu, egokitu. Txirrindularitzaren familian ere badira horrelako desorekak. Jakina da, errepideko txirrindularitza da maiorazkoa. Hark hartu ditu baliabideak, zaleen beroa eta erakunde zein enpresen diru apurra. Haren anai-arrebek, ordea, ez dute zorte bera izan: ziklo-krosak, mendiko bizikletak edo pistako txirrindularitzak beste bide batzuk jorratu behar izan dituzte.
Errepideko bizikleta alde batera utzita, hala ere, uste dut badirela desberdintasunak gainontzeko senideen artean. Euskal Herrian, behintzat, indarra eta babesa eman zaio ziklo-krosari; errepideko txirrindularitzaren besoetako ahaidea da. Euskaldunok mendiak, lokatza eta sufrimendua maite ditugu, eta bere lekua irabazi du modalitateak. Mendiko bizikleta ere bide horretatik doa, eta poztekoa da.