Euskara, teknologia eta txirrindularitza
Eskerrik asko, Patxi. Zure egungo egoerak pena ematen digun arren, zaleok eskertzen dugu zure zintzotasuna eta erruduntasuna aitortzea. Beharbada berandu xamar, baina nire aitak dioen bezala: “berandu baina seguru”.
Euskadi Irratiko kideei ondorengo grabaketa hau ohostu diet. Espero dut horregatik ez haserretzea. Korte honetan Patxi Vilak bere aitortza egiten du Faktoria saioan. “Aitortzen dut” irakurtzen jarraitu
Atzo euskaldun batek denboraldiko lehen garaipena lortzen zuen bitartean, euskararentzat UNESCOtik berri txarrak iritsi zaizkigu. Tropelako jarraitzaileontzat berri pozgarria alde batetik eta berri penagarria bestetik.
Euskaltelek Portugalera Koldo Fernandez de Larrea eraman du taldeburu garaipen bat lortzeko helburu sendoarekin. Helburu hori Algarveko itzuliaren bigarren egunean eskuratu du Ciolek, Haussler edo McEwen bezelako txirrindularien aurretik. Ez dut irudirik ikusteko aukerarik izan, baina badirudi orain arte txirrindulari euskaldunaren nahia eta ezinak aurtengo denboraldian amaiera izan dezakeela. Goizegi beharbada aurrikuspena emateko, baina esperantza pizteko modukoa. Etapa garaipena eta lasterketaren lidertza gasteiztarrarentzat. Zorionak Koldo!
“Larrearen garaipena eta euskararen ahultzea” irakurtzen jarraitu
Iaz egin ziguten ondoren atxekita jarri dugun elkarrizketa hau. Aspaldian ginen webgunean jartzekoak, baina kontuak kontu, gaur arte ‘kajoi desastrean’ gordeta izan dugu. Beharbada goizo xamar da, baina ez gehiegirik falta Tropela.net-eko lehen lehiaketa hasteko.
Elkarrizketan 10.000 kiniela izatera iristeko helburuaz hitz egiten genuen, baina azkenean 8.069 kiniela izan ziren. Ez zen marka txarra izan, baina ea aurtengoan 10.000 horien barrera hori gainditzeko gai garen.
“Hiru Erregeen Mahaian elkarrizketa (2008-VI-22)” irakurtzen jarraitu
Bada tropelean garaipen ugari lortzen ari den txirrindulari italiar bat, baina eginak egin, inor gutxik hitz egiten du berataz. Mattia Gavazzi sprinter italiarrari buruz ari naiz.
Denboraldi hasiera oparoa darama Iseon jaiotako txirrindulari txiki (1,70m, sprinterra izateko gutxi) baina ausart honek. Argentinako San Luiseko Tourrean ireki zuen garaipenen kutxa, Haedo anaiak gaindituz, eta Langkawiko Tour exotikoan lehen 3 etapak irabazi ostean, dagoeneko garaipen pokerra darama. Egia da ez dagoela inondik inora konparatzerik lasterketa horietako bat Europako ia edozein lasterketarekin, baina kontuak kontu, talde batentzat, eta Pro Tourrekoa ez bada are gehiago oraindik, garaipenak pilatzea ezinbestekoa da, han edo hemen, handiagoak edo xumeagoak.
Diquigiovanni-Androni ez da dagoen talderik xumeena, bere lerroetan Gilberto Simoni bezalako izen handi bat ezagutu izan baitu, nahiz eta baldintza batzuk medio iritsi zen talde honetara. Baina, Mattia Gavazziren txirrindulari bizitzan pausu handi bat izan da, inolako zalantzarik gabe, Italiako Giroan parte hartzeko parada izango baitu. Italiarra izaki, eta gainera sprinterra, Corsa Rosako “volatta” handietan Benatti, Petacchi eta McEwen bezalako izen handiekin lehiatzea egi bihurtutako amets izango da ia-ia.
Italieraz ezer gutxi dakit nahiz eta lurralde horretan izana naizen eta pizzak gustoko ditudan: ragazza, tutto eta gutxi gehiago. Eta beharbada izenburuan ere hanka sartu dut (zuzenketak gustura onartzen ditut), baina seguru Valverdek beste ezetz.
Zurrumurru asko izan dira azken urteotan Italiako Komite Olinpikoa (IKO) eta Valverderen artean. 2006ko maiatzean argitara ateratako Puerto Operazioaren eskandaluaz geroztik, Madrilgo epaileek ‘Valv-Piti’ odol poltsak Valverderekin zerikusirik ez zuela zioten bitartean, Italiarrak, beharbada Basso eta Scarponiren erruduntasunak eragindako kalteaz edo, Valverderen erruduntasunean sinisten zuten. Valverdek ez du (oker ez banaiz behintzat) 2006ko maiatzaz geroztik Italiako lehiaketatan parte hartu, baina iaz hanka sartu zuen. Edo beharbada Tourrak italiarrekin bat eginda hanka sartzera bultzatu zuten.