Kategoria Artxiboak:Txirrindularitza

Espainiako Vuelta euskal errepideetan

Espainiako Vuelta 2009Dakizuen bezala, Eusko Jaurlaritzak Espainiako futbol selekzioak Euskadin jokatzeaz gain, Espainiako Vueltak irteera edo helmugaren bat Euskadin izatea eskatzen dute gaur onartutako proposamenei jarraiki. Orain bi urte t’erdi Carmelo Barriok aurkeztu zuen antzerako proposamen bat baina boto faltagatik albo batera geratu zen. Gaurkoan, ordea, gehiengoak babestu du proposamena.

Zeresana emango du erabaki honek eta dagoeneko alderdi politikoak aldeko eta kontrako iritziak eman dituzte. Txoko honetan gaia eztabaidagai jarri nahi nuke zale guztion artean.

Nire iritziari dagokionez, beste behin ere esan nuen eta orain ere berdin pentsatzen jarraitzen dut: Frantziako Tourra iparraldetik pasatzen den bezala, edo 1992 Tourra Donostiatik abiatu zenean bezala, Vuelta hemen izatea ere ontzat jotzen dut. Alde horretatik, arazorik ez nire ikuspuntutik.

Txirrindulari zale bezala, zalantzarik gabe, nahiago dut Tourra pasatzea Espainiako Vuelta baino. Urtetik urtera interesa galtzen doan lasterketa iruditzen baitzait penintsulako lasterketa hau. Alde horretatik, beraz, nahiago nuke ahaleginak Vuelta ekartzean baino Tourra gehiagotan bertatik pasatzean inbertituko balukete. Eztabaida niretzat ez da zein izeneko lasterketa pasako den hemendik, zein mailatako lasterketa baizik.

Honek guztiak Unipublic taldeari egingo dio mesederik handiena, entitate pribatu izanik gure sosak berenganatzeko aukera izango baitute.

Ez nuke amaitu nahi aurtengoan Euskal Bizikletarik izan ez dela gogora ekarri gabe. Beharbada gauzak nahasten ari naiz, baina kontuak hartzeko puntua izan daitekeela deritzot.

Heriotzaren mamua txirrindularitzan

Agustin SagastiHilabeteren buruan hiru txirrindulariren heriotzaren berri izan dugu. Beldurtzekoa. Lehena Vandenbroucke izan zen, Senegaleko hotel batean hilik aurkitu zutena, bigarrena orain astebete inguru edo, De Fauw pistako txirrindulari belgikarra izan zen, eta azkena urrutira joan gabe aste honetan bertan ezagutzera eman dena: Agustin Sagasti, Euskadi Fundazioan 1994eko Euskal Herriko Itzulian talde euskaldunari lehen garaipena eman zion txirrindulariarena. Agustin 2008ko Euskaltel Euskadi taldearen aurkezpenean garaipen harengatik omendua izan zen Jose Alberto Praderarekin batera.

Beharbada kasu guztiak ezberdinak dira, baina guztiak bi gauza dituzte komunean: hirurak txirrindulari profesionalak ziren (edo izandakoak) eta hirurak hilik aurkituak izan dira. Vandenbroucke kasuan ez dago argi bere buruaz beste egin zuen ala ez, baina beste bietan badirudi hala izan dela. Azken bi kasuetan istripu larri bat izan daiteke arrazoi nahiz eta oso ezberdinak izan: De Fauw-ren kasuan beste txirrindulari baten heriotza eragin zuen lehiatzen ari zirela eta Agustin Sagastiren kasuan txirrindularitza profesionala uztera eraman zuen lesio larri bat.

Arrazoiak bat ala beste izan, zer pentsatua ematen du hain denbora gutxian hiru txirrindulari profesional gazteren heriotzaren berri jakiteak. Bestela gogora ditzagun adinak: Vandenbroucke 34 urte zituen, De Fauw-k 28 eta Agustin Sagastik 39.

Gure doluminak senitarteko guztiei, bereziki Agustin Sagastirenei.

VDB joan zaigu…

Idazten hasi aurretik “Username” sartu behar, eta… bai, nirea, VDB. Goizean albistea irakurri dudanean, Garcia Marquezen eleberri baten titulua etorri zait burura: “Crónica de una muerte anunciada”. Izan ere, azkeneko urteetan asko geratu dira bidean, antzeko egoeran, batzuk oso esanguratsu eta mediatikoak: “Chava” Jimenez, Pantani… eta orain Frank Vandenbroucke belgikarra.

vandenbrouckeLabur egingo dut. Debutatu zuenetik (1994) zeresana eman du, eta ematen segituko du. 1999ra arte 50 garaipen eskuratu zituen eta ordutik hona oso gutxi, baina palmares ederra utzi du. Hori bai, zeresana nonahi eta noiznahi: dopinagatik, emaztearekin sesioan ari zela eskopetarekin tiro egiteagatik, mozkor gidatzeagatik, suizidio ahaleginagatik… Baina, urtero-urtero, zeresanak zeresan, beti fitxatzen zuen talderen batek, eta horrek harritzen ninduen gehien; beti ematen zioten aukeraren bat, guztiek animatzen zuten, baina bere barrua gutxinaka-gutxinaka itzaltzen ari zen.

Niri, momentu bi datozkit bereziki gogora, biak ere etapa berekoak: 1999ko Espainiako Itzuliko 19. etapa. Batetik, Navalmoralen egin zuen sarraskia. Mendate pankartapean VDBren atzetik pasa ziren Heras, Igor Gonzalez Galdeano, Ullrich, “Chava” eta Piepoli. A ze seikotea, zentzu zabalenean; eta bestetik, Avilako bukaera, Zarrabeitia eta motorista aurrean eraman ez zituenean… Bideoa orain ikusi eta bi Pedroen komentarioak entzunda, zer esango dizuet ba…

“Sporza” webguneak belgikarrari eskaini dion bideo honekin bukatuko dut, VDBren urte handiak. Puf, a zer-nolako klasea zeukan; hori ez dago ukatzerik.

Orain, orriak eta orriak idatziko dira haren heriotzaz, nola hil zen, zergatik, eta abar, baina ziklismoak bide beretik segituko du; hori seguru. Eta beste bat jausiko da, eta beste bat…

Avilako harresiak umezurtz geratu dira…

“tropela.net | 2009sariak” ekitaldiaren bideoa

Hemen duzue Tropela Elkarteak “tropela.eus | 2009sariak” ekitaldiaren bideoa.

Eskerrak eman nahi genizkieke Joxe Mari Apaolaza Euskadi Irratiko kazetaria, Amets Txurruka Euskaltel-Euskadiko txirrindularia, Agin Rezola eta Beñat Gaztelumendi bertsolariei, eta batez ere sari banaketa ekitaldira etorri zineten guztioi. Era berean Urola Kostako Udal Elkarteari egoitzako aretoa ekitaldirako utzi izanagatik.

Espero dugu bideoa gustuko izango duzuela.

Cancellara bikoitzaren bila

Cancellara. 2009ko Munduko Txapelketako erlojuaren kontra urrezko dominaEtxean ari da eta horrek motibazio bikoitza ematen dio Cancellarari. Gaur erlojupeko ikaragarria egin du. Bagenekien irabaziko zuela, baina erakutsi duen nagusitasuna ikaragarria izan da. Bigarrena izan den Larsson-i 1’27”ko tartea atera dio eta hori azken 200 metroetan garaipena zaleekin ospatzen joan dela, esku lekutik eskuak gora jasota. 51,58 km/h bataz besteko abiadura ikaragarrian joanda ez nau harritzen areriorik ez izatea. Hirugarren Tony Martin izan da 2’30”ra.

Esan bezala bagenekien Cancellarak gaur irabazi egingo zuela. Ez da ezustekoa izan. Berak esan zuen aurtengoan historia egiteko asmotan dela eta erlojuaren kontrako urrezko domina janzteaz gain errepidekoa ere jantzi nahi duela. Iazko Beijingeko joko olinpikoak gogora ekarri nahi izan du gaurko domina eskuratu eta gero. Oroitzen bazarete, iaz azken kilometroetan ihes eginda zirenak atzetik aurrera eginda harrapatzeko gauza izan zen, baina esprintean hirugarren postua besterik ezin izan zuen lortu Samuel Sanchez eta Rebellinen atzetik. Aurtengoan bi arrazoi eman ditu igandean bigarren urrezko domina lortzeko: alde batetik etxean ari dela (gaurko erlojuaren kontrako saioan 23000 ikusle ziren, gehienak bera animatzen, noski) eta bestetik zangoak Beijinen baino hobeto dituela.

Garbi dago erabat kontzentratuta dagoela aurtengo munduko txapelketa hauetarako. Hala ere ez zait iruditzen gainontzekoek gauzak erraz jarriko dizkiotenik, baina saiatuko dela seguru naiz.

Esan bezala Larsson izan da bigarren sailkatu dena. Esanguratsua bere adierazpenak. Bere hitzetan Cancellara dagoen erlojuaren kontrako saioan zilarra lortzea urrea lortzea bezala sentitzen duela. Ez zait harritzen suitzarraren ibilbidea ikusita.

Gaurkoa irudirik kaxkarrena eman duena Wiggins izan da. Aurreko postuetan ikustea espero genuen, baina ez da gauza izan maila emateko. Larssonek berak ere aurreratu egin du eta muinora azkenekoz igotzen ari zela arazo mekanikoak izan ditu katearekin edo, eta ezinak jota, amorrazioz, bizikleta lurrera bota du. Beharbada denbora gehiegi lehiaketetatik kanpo?

Errepidekoari begira

Tropelean guztiok igandeko saio horren zain gaude. Ez da erreza 10 txirrindulari aukeratzea eta informazio oro gutxi da. Zenbait iruzkinetan Haussler-en eta Frank Schlecken inguruan galdezka aritu zarete.

Lehenaren inguruan esan, ondo zenioten bezala, egun Alemanian bizi den arren Australian jaiotakoa da. Bi naziotasunen jabe da eta Alemaniako taldeak txirrindularia Mendrision nahi bazuen ere, berak ezetz esan du alde batetik bere egutegian ez zuelako aurre ikusita eta bestaldetik ibilbide hori ez omen da egokia bera bezalako txirrindulari batentzat. Hurrengo urtean, berriz, Melbournen jokatuko da munduko txapelketa eta badirudi han izango dela. Bai, badirudi alemaniar baino australiarrago sentitzen dela Haussler.

Frank Schlecki dagokionez, Vueltako 11. etapan lasterketa uztea erabaki zuen. Dirudienez Amstel Gold Race klasikoan izan zuen erorikoak arazoren bat sortu zion belaunetako batean eta ebakuntza egitera eraman zuten. Hau horrela izanda, zail ikusten zen Mendrisioko munduko txapelketarako errekuperatuta izatea.