Kategoria Artxiboak:Analisia
Nibali, Contador… eta Igor Anton
Italiako Giroa irabaz dezaketen txirrindularien izenak emateko garaian, Nibali italiarra eta Contador espainiarra aipatu behar nahita ez. Izan ere, italiarrak podiuma zapaldu zuen iaz eta Espainiako Vuelta etxeratu zuen. Contadorri dagokionez, 2008an irabazi zuen Italiako itzulia. Azken urteetan biek erakutsi dute hiru asteko itzulietan oso ondo moldatzen direla.
Continue reading “Nibali, Contador… eta Igor Anton”
2011ko Eguzkiaren Lasterketaren ibilbideari begiratu bat
Bihar hasiko da 2011ko Paris-Niza lasterketa, Eguzkiaren Lasterketa. Zortzi etapek osatuko dute lasterketa eta kontutan hartu beharko dugu aurtengoan prologorik ez dela izango.
Lehen bi etapak erabat lauak dira profilak begiratzen baditugu, beraz, zalantza handirik gabe esan dezakegu esprinterrentzako etapak izango direla. Hori kontutan hartzen badugu, garbi dago lehen bi etapetako lasterketako lider esprinter bat izango dugula. Baina zein esprinter? Hori da asmatu beharko duguna gure Tropelako kinielan. Continue reading “2011ko Eguzkiaren Lasterketaren ibilbideari begiratu bat”
2011ko Itzuli Handien ibilbideak (III). Espainiako Vuelta
Aurkeztu berri da aurtengo hirugarren Itzuli Handiaren ibilbidea, kasu honetan, abuztuaren 20an – aurreko urtetan baino astebete lehenago – Benidormen taldekako erlojupeko batekin hasiko den Espainiako Vuelta.
Hemen inguruan aspaldiko urtetan baino zarata gehiago atera du aurkezpen honek, urte mordo baten ondoren, Euskal Herritik pasatuko delako lasterketa. Dena den, puntu honek luze jo dezakeelako, utz dezagun hurrengo baterako gai honi buruzko eztabaida. Continue reading “2011ko Itzuli Handien ibilbideak (III). Espainiako Vuelta”
2011ko Itzuli Handien ibilbideak (II). Italiako Giroa
Tourraren ibilbidea aurkeztu eta egun gutxira, Italiako Giroaren ordua izan da. Larunbatean aurkeztu dute italiarrentzat hain maitatua den txirrindularitza proba. 
Beti gertatzen den moduan, aurkeztu aurretik baziren ibilbideari buruzko zurrumurru batzuk kalean baina egia esateko, gehiegizkoa iruditzen zitzaidan esaten ari zen guztia edizio bakarrean izatea eta zailtasunean “mozketak” espero nituen. Baina iritsi zen larunbata, eta zurrumurru guztiak goitik behera bete dira, hau da, beldurgarrizko gogortasuna izango duen edizio baten aurrean gaude. Agian, nik itzuli handiak jarraitzen ditudanetik ezagutu dudan gogorrena.
Azken urteetan Italiako Giroaren ibilbideak ikusgarritzat jo daitezke. Egia da Italiako orografiak asko laguntzen diola lan horretan baina egia da baita ere, bere zuzendaria den Angelo Zomegnan-ek izaera gogorra eta ausardia erakutsi duela, iazko Montalcinoko etaparen ondoren jaso zituen kritiken ondoren, aurten ere “sterrato”ko kilometro mordoxka bat ipini baititu eta orokorrean etapen luzera mozteko ohitura orokortzen ari den garai honetan, sekulako kilometrotze pila izango dituztelako.
Tourrean bezala, hemen ere erlojupeko kilometro gehiago botatzen ditut faltan baina, egia esateko, ez dakit zenbat kilometro beharko liratekeen ibilbidea orekatua dela esateko. Izan ere, hain da beldurgarria datorren urterako prestatu duten mendiko anoa!!! bestalde, nire esku egon balitz, mendateetan bukatzen diren hainbeste etapa izan beharrean, behean bukatu edo mendate errazago batean bukatzen direnen alde egingo nukeen. Bi puntu hauetxek ikusten ditut ibilbide ikusgarri hau hobetzeko modukoak.
Aurreneko aste zoragarri batekin hasiko da Giroa. Taldekako erlojupekoak emango dio hasiera eta ondoren sprinterrentzat eta amaieran tranpak izango dituzten etapak nahastuko dira. Ez dugu Cavendish 5 etapetan eskuak igota ikusteko arrisku handirik. Izan ere, aurreneko asteko Rapallo, Orvieto, Fiuggi Terme, Montevergine eta Etnako amaierak ikusi ondoren, hasiera ikusgarri baten aurrean gaudela esan daiteke.
Eta hortik aurrera zer? zailtasuna gutxitu beharrean goraka joango da. Sekulako “astakeria” da 13, 14 eta 15 etapetako profiletan ikusten dena, ikaragarria!!! 15. etapa hori istorian paper gainean prestatu den 5 etaparik gogorrenetakoa izan daiteke.
Horren ondoren atseden eguna izango dute eta hobe dute ondo aprobetxatzea, hortik Milanera bidean ez baitute askoz aukera gehiagorik izango. Nevegal-go kronoigoera, Sondriora Tonale eta Aprica igota, San Pellegrinora Passo Ganda igota, Mottarone eta Macugnagako etapa eta Finestre eta Sestriereko etapa izango baitituzte Milango 32,8 kmko erlojupekoaren aurretik. Amaiera beldurgarria benetan!!
Ez nuen uste ni hau esatera iritsiko nintzenik baina “gehiegizkoa” dela iruditzen zait. Dena dela, gauza bat garbi dago, jendeak mugitzeko asmorik agertzen ez badu ere, ibilbidea bera arduratuko da helmugan txirrindulari multzo txikiak ikustearekin. Biziraupen proba bat bihurtu daiteke datorren urteko Giroa. Dudarik gabe, datorren urtean ere atentzio gehiena emango diodan itzuli handia hauxe izango da, Italiako Giroa. W il Giro!!!