2009ko ibilbideen aurkezpenak (III): Espainiako Vuelta

Espainiako Vuelta 2009Nork esan behar zidan niri, hiru asteko proben ibilbideen aurkezpenen ondoren, Espainiako Vueltarena gehien gustatuko zitzaidan urteren bat ezagutuko nuenik? bada, aurtengoak uste dut lortu duela.

Azken urteetako ibilbide negargarriaren ondoren, ez zegoen zaila hura hobetzea, baina egia esateko zeharo harrituta utzi naute aurkeztu berri duten ibilbidearekin. Egia esateko, APM txirrindularitza foruko mutilen lana atzean nabari da, baina aurreko urteetan ez bezala Unipublic-ek kasu pixkat egin diela ematen du eta ibilbideak sekulako hobekuntza jaso du.

Ez da helburua ibilbidea etapaz-etapa aztertzea —horretarako hobe www.lavuelta.com web gunetik pasatzea— baina orokorrean aspaldian Espainiako Vueltan ikusi ez diren bezalako etapak prestatu dituzte, bai goi-mendiko etapetan: Aitana, Velefique eta Sierra Nevadako etapak bikainak, bai erdi mailako mendi etapetan: Cati, Avila edo Navacerradako etapak ere, eta ibilbide guztian zehar aurkituko dituzten hainbat eta hainbat tranpa. Honetan ere litekeena da ASOk bere eskua sartu izana —askotan euren proba nagusian, Tourrean, horrelakorik egiten ez badute ere—.

Ibildeari akats bat aurkitzekotan, erlojupekoen kilometro falta da. Azken urteetako mendi negargarriekin ez nien hain kilometro gutxiko erlojupekoei hainbesteko garrantzirik ematen, azkenean dena nahiko konpentsatuta geratzen baitzen, umeentzakoak zirela pentsatzen banuen ere, baina 2009ko edizioko mendiko etapak ikusi ondoren, 30 eta 26km-ko erlojupeko bakoitzari 10na kilometro igoko nizkieke ibilbide benetan borobila osatzeko.

2009ko ibilbideen aurkezpenak (II): Italiako Giroa

Italiako Giroa 2009Pasa den larunbatean aurkeztu zen urtero nigan itzuli handietan irrika gehien sortzen duen Italiako Giroa. Aurreko urteetan ibilbide aldetik hiruetatik nabarmen onena izaten bazen ere, aurtengoan pixkat “harrituta” utzi nau.

Jakina da Giro oso gogorra egiteko ez duela Mortirolo, Marmolada, Zoncolan, Tre Cime edo beste hainbat mendatetzarren beharrik, eta aurkeztu duten ibilbidea gogorra izanik ere, ez dirudi aurreko urteetako goi-mendiko etapen gogortasunik duenik.

Dolomitak aurreneko astean igarotzean gehiegizko gogortasunik ez dutela sartu nahi izan ematen du, eta azkenengo astea ere aurreko urtetan baino errazagoa dela ematen du, nahiz eta Blockhaus handia eta Vesubion amaituko diren etapak eduki.

Gustoko ditudanak —oso gustoko esan beharko nuke—, aldiz, 60km-tik gorako erlojupeko ikaragarri gogorra eta Nerone, Catria eta Petrano biltzen dituen etapa benetan beldurgarria. Seguru etapa honek Coppiren omenez prestatu duten Cuneo – Pinerolo baino zarata gutxiago izango duela korritu aurretik baina askoz erabakigarriagoa izango den ziurtasuna dut. Bi etapa hauetan behar lukete Giroko denbora tarterik handienak.

Hauez gain, Bologna eta Faenzan bukatzen diren etapek ere ikusgarriak izateko osagaiak dituzte eta italiarren korritzeko modua ezagututa, agian Giroko etapa politenak izan daitezke. Eta Giroetan hain ugariak izaten diren azken kilometrotako herri-zirkuitu eta aldapatxoetan amaitzen diren etapa sorta polita izango dugu, berauek etapa amaierei ematen dieten ikusgarritasunarekin.

Aurkeztu duten ibilbidearen aldeko eta aurkako kontuak aztertuz, ia urtero bezala Frantziako Tourraren ibilbidearekin alderatuz oso ona iruditzen zait baina agian aurreko urteetan ikaragarri ondo ohitu gaituztelako, ez hainbeste. Eta pena ematen dit, urteetan izango den parte hartzerik onena izango delako —hala ere ikusi egin behar zein asmorekin doazen izen handi horiek— eta Giroaren 100. urteurrena delako.

Dena den, inongo zalantzarik gabe, datorren urteko 3 asteko frogetatik irrika handienez esperoko dudan proba berau izango da. Ea zer erakusten diguten txirrindulariek.

2009ko ibilbideen aurkezpenak (I). Frantziako Tourra.

tourparcoursglobal.jpgAtzo aurkeztu zen 2009an Monakotik abiatuko den Frantziako Tourra. Aurreko egunetan zabaltzen hasi ziren zurrumurruak bete besterik ez ziren egin eta hauek ezagututa, berri benetan txarra dela esango nuke. Azken orduko sorpresatxoak espero nituen baina bere horretan gelditu da. Bi hitzetan laburbildu beharko banu, “kaka zaharra” hitzak erabiliz laburtuko nuke.

Ez dut gogoratzen hain ibilbide eskasa izan duen beste Tourrik. Guztira erlojupekoan aritzeko 93km bakarrik – eta horietatik 38km taldekakoak – eta mendiko etapak -ikustekoak Pirinioetan prestatu dituzten etapak, negargarriak benetan – ikusi ondoren, 16 urtez azpikoentzat prestatutako edizioa dela ematen du.

Momentu honetan bi alde on bakarrik ikusten dizkiot: hasiera emango dion Monakoko 15kmtako erlojupeko gogorra eta Le Grand Bornand-en amaitzen den etapa, nahiz eta 169kmtako luzera duen etapa edizioko etapa erregina izateak, ibilbidea bera ederki laburtzen duen. Hortik aurrerakoak ez dit ezer asko esaten: Pirinioak ezertxo ere ez, eta Verbier eta Mont Ventouxko mendi bakarreko etapek ere ez asko.

Badakit modu honetan pentsatzen duen bakarra ez naizela, dena dela, hasi dira zeinbat komunikabide espainiar “Los escaladores se frotan las manos” bezalako izenburu lotsagarriekin. Iritsiko da bai 2009ko uztaila, orduan ikusiko dugu zenbaterainoko pagotsa izango duten eskalatzaileek. Ziur nago laister izango direla mina egiteko terrenua falta zaiela esaten duten ahotsak. Eta ziur naiz baita ere, Armstrongen parte hartzearen morboaren ezean audientzia mailek ederki egingo dutela behera. Egia esateko, ez diot ibilbide hau aurkezteko inongo arrazoirik aurkitzen. Antolatzaileek jakingo dute zer aurkeztu duten eta zer lortu nahi duten berarekin.

Aurreko urteetan Espainiako Itzuliak aurkeztu izan dituen ibilbideak ekarri dizkit gogora Tourreko honek. Beti bezala Italiako Giroaren zain egon beharko dugu ibilbide itxurosoago baten berri izateko.

Multzoak aztertuz (VI): Besteak

Tropela.net webguneko lehiaketetan puntu gutxien banatu izan duen multzoa dugu berau. Hala ere, azken sailkapenean aurrean ibili nahi duen orok aukeraketa ona egin beharra du kasu honetan ere.

kreuziger_sentencia_cronoescalada.jpgAzken multzo honetan, lehiaketarako interesgarriak sorta daitezkeen ezaugarri desberdineko txirrindulariak pilatzen dira. Bertan, etorkizun ederra espero zaien baina itzuli handietan oraindik ezer gutxi erakutsi duten gazte jendea, hirugarren mailako sprinterren bat, Tour hasiera polita egin ondoren – aurreneko erlojupeko baliatuta adibidez – egunero banatzen diren sailkapen orokorreko puntuak pila ditzakeen baten bat edo helmugara iristen diren ihesaldietan trebatuak diren txirrindulariekin topo egin dezakegu. Norberaren arabera gelditzen da zein nolako ezaugarriak dituzten txirrindulariak aukeratuko dituen jakitea.

Badira sailkapen orokorrean aurrean amaitzeko aukerak dituzten txirrindulari batzuk. Dena dela, mota honetako apustu batek garesti irten dezake, askotan beraien Continue reading “Multzoak aztertuz (VI): Besteak”

Tourreko lehiaketa prestatzen

Nire KinielaZiurrenik asko izango dira Tourreko lehiaketaren zain daudenak. Nire belarrietara iritsi den informazioagatik, berau asteburu honetan martxan izango omen da. Eta ziurrenik, asko izango dira baita ere, bertan bere lagun kuadrilari edo famili artekoei irabazteko Tourraren aurretik korritzen diren probak buru-belarri jarraitzen dutenak ere. Eta urtero garai honetan, Tourrera begira zale askok jarraitzen dituzten bi itzuli dira Dauphine Libere eta Suitzako Tourra. Bertan ikusten diren txirrindularien sasoi-puntuak ziurrenik jende askoren kinielak baldintzatuko ditu.

Horrelakoa al zara zu ere edo emaitza hauetaz ahaztu eta kiniela susmo hutsetan oinarrituta egiten dutenetakoa zara? aitortu beharra daukat ni neu saiatzen naizela bi proba hauetako emaitzetatik ahalik eta urrunen ibiltzen baina azkenean, zas, beti amaitzen dut Dauphinen edo Suitzan ikusitakoaren arabera neure kiniela egiten.

Azken urteotan bi proba hauetan ikusi ditugun txirrindularien sasoi puntuak ez dira handik aste batzuetara Tourrean eman zuten mailaren islada egokia izan. Onera edo txarrera, proba hauetako eta Tourreko sasoi maila oso desberdinak ikusi izan ditugu txirrindulariengan eta aurten ere horixe bera gerta daiteke, eta seguru kiniela mordo bat apurtuko direla bi aste hauetan nabarmentzen diren txirrindulariak gero huts egiteagatik.

Ez dut artikulu hau datuz osatzeko denborarik baina gogoan ditut Dauphinen Rijs, Basso edo Landisek erakutsitako maila eskasa eta ondoren Tourrean erakutsitako nagusitasuna, eta urrutira joan gabe, azken bi urteetako Dauphineko irabazleek Tourrean izan duten sailkapen nagusiko emaitza ere deigarria.

Zein taktika jarraitzeko asmoa duzue kiniela egiterako orduan?