Hilabetekako Artxiboak:iraila 2010

Eta beste garaipen bat!

Igor Anton berriro ere liderAurtengo Vueltan Igor Antonek bigarrenez etapa garaipena eta lidergoa eskuratzea lortu du. Ikaragarria izan da gaur lortu duena! Eta gaurkoarekin 4. euskal garaipena 11 etapatan. Sekulako marka euskal txirrindularitzari dagokionez alajaina!

Garaipena ikusita atzo helmugan Igor elkarrizketatu zutenean kazetariari esandako gogoratu du. Atzo helmugaratutakoan Puritori egindako txantxa aipatzen zion kazetariari: “Helmuga pasa ostean Puritori tarteko helmugako gain saria eman ez diotela esan nion eta zurbil geratu zait. Berehala esan diot, ordea, brometan ari nintzela”. Kataluniarrak ikaragarrizko grina erakutsi du aurreko egunetan maillot gorria lortzeko atzoko gain sarien lehian sartzea kasu. Baina gaurkoan lehertu egin da. Seguru atzo Igor Antonek eginiko txantxaz oroituko zela gaurko Andorrako maldetan gora geratu denean ezinak jota.

Igorrek bikain dosifikatu du gaurko igoera eta sari bikaina eskuratu. Nibaliri 45 segundoko errenta ateratzen dio eta Tondori 1’04”koa. Ez da gehiegi, baina errenta polita bai. Ikusi beharko dugu bihartik aurrera ia Euskaltel-Euskadi lasterketako liderraren maillota eramatearen erantzukizunari  nola erantzuten dion.

Azken bi etapak Caisse D’Epargneko bi euskaldunentzat

David LopezGustura izango da Eusebio Unzue. Igandean David Lopezek etapa garaipen bikaina lortu bazuen, gaurkoan Imanol Ervitik lortutakoa ez da gutxiagorako.

10 etapa jokatu dira aurtengo Espainiako Vueltan eta horietako hiru euskaldunek irabazi dituzte. Gainera gaur arte Igor Anton lasterketako lider izan da, baina tarteko helmugako gain sariei esker, Puritok liderraren maillota kendu dio.

Esan bezala, gaur Imanol Ervitiren garaipenarekin 3. euskal garaipena aurtengo Espainiako Vueltan. Gehiago izango direlakoan naiz. Zorionak guztiei!

Asteburu beldurgarriaren esperoan

igorAtseden eguna izan dute gaur Vueltan parte hartzen ari diren txirrindulariek. Orain artekoari begiratzeko une aproposa da, beraz. Badirudi lau txirrindulari borrokatuko direla itzulia irabazteko. Igor Anton, Purito Rodriguez, Vincenzo Nibali eta Frank Schleck. Euskaltel Euskadiko eta Katushako txirrindulariak orpoz orpo dabiltza. Galdakaoko txirrindulariak ez bezala, Puritok Tourrean parte hartu zuen eta Frantzian pilatutako nekea sumatu dezake azken etapetan. Akaso egunen batean mailot gorria jantzita gustura geratuko da kataluniarra.
Vincenzo Nibali oso indartsu dagoela ematen du. Lehen etapetan erasoak jo eta jo jardun zen, eta Xorret del Cati Anton eta Puritorekin igo zuen. Oso kontuan hartu behar da italiarra, baina erne; indar erakustaldiak larrutik ordain ditzake azken egunetan. Eta Frank Schleck? Bada aipaturiko hiru txirrindulariengandik ez dago oso gertu. Hori dela eta, asteazkenean, Palera bidean, eta asteburu menditsuan aurpegirik onena erakutsi beharko du bai ala bai. Xorret del Cati baino luzeagoak dira asteburuan igo beharreko aldapak eta horrek Luxenburgoko txirrindulariaren mesedetan beharko luke.

Denis Menchovek ere aipamentxoa merezu du. Errusiarrak pare bat minutu galdu zituen Xorret del Cati. Asko da, kontuan izanik haren gainetik txirrindulari bakar bat baino gehiago dagoela. Asteazkenean, Palera bidean Schlecken sasoi puntua ez ezik, Menchovena ere ikusi ahal izango da; Vuelta irabazi edo podiumean bukatu nahi duen ala dagoeneko amore eman duen.

Podiumerako postuetarako hautagaiak alde batera, badira probari bizitasuna eman beharko lioketen txirrindulariak, eta etapak irabazteko borroka bete-betean egon beharko liratekeenak. Ezequiel Mosquera ziurrenik lehen postuetatik nahiko gertu egongo da, lehen astean bezala ibiltzen bada behintzat. Caisse d’Epargnekoek ere aurrean behar dute, batik bat David Arroyok eta Luis Leon Sanchezek. Baita Cerveloko bikoteak ere: Sastre eta Tondo. Zalantzarik ere bada, noski. Van Garderen estatubatuar gazteak eutsiko al dio? Eta Peter Velits noraino iritsiko da? Nicholas Rochek goia jo al du? Espainiako Vueltako lehen asteak argi utzi diguna da Andy Schleck, Roman Kreuziger eta Christian Vandevelde ez direla sailkapen nagusiko borrokan sartu.

Hori guztia orain arte emandakoa da. Eta zer dakarkigu Vueltak datozen egunotarako? Ba aste honetan, asteazkeneko etapa kontuan hartzekoa da; Palen bukatuko da. Ez da oso mendate gogorra, baina ziurrenik faborito guztiak ez dira elkarrekin iritsiko. Asteburuko etapak, horiek bai gogorrak: larunbatean Peñacabargan bukatuko da etapa, igandean Covadongako lakuetan eta astelehenean Cotobellon. Handik aterata, duda gutxi geratuko dira sailkapen nagusiari begira.

Ezin azterketa moduko hau amaitu hildako Txema Gonzalez gogora ekarri gabe. Sky taldeko masajista arabarraren heriotzak doluz jantzi du itzulia.

Argazkia: Unipublic

1983

fignonIgon Antonek poz handia eman digu aste honetan. Espainiako Vueltako etapa irabazi du Galdakaoko txirrindulariak, eta sailkapen nagusian goiko postuetan jarri. Vuelta gertutik jarraitzeko nahikoa arrazoi, ezta? Hala ere, gauzak zer diren. Igor Antonek etapa irabazi duen egunean ez da protagonista bakarra izan txirrindularitzan. Izan ere, Laurent Fignon frantziarra hil da. Baten zoriona, bestearen azken arnasa gurutzatuta, ia-ia aldi berean.
1983an ere gurutzatu ziren, nolabait. Igor Anton 1983eko martxoan jaio zen; lau hilabete baino ez zituenean Fignonek Frantziako Tourra irabazi zuen lehenengoz. Hurrengo urtean ere gailendu zen. Frantziak bazuen Hinaulti lekukoa hartuko zion izarra. Fignon oso gaztea zen, 24 urte baino ez zituen. Dena dela, lesioengatik ez zuen Tour gehiago irabaziko.

Inolako zalantzarik gabe 1989ko Tourra etorri zaigu txirrindularitza zaleei burura egunotan. Berehala, gainera; ttak. 30 urtetik behera zaudetenak ez zarete gogoratuko, eta bakarrik zuek baino zaharragoa den norbaitek edo liburuek edo prensak kontatutakoa dakizue. Bai, zortzi segundorengatik galdu zuen Fignonek urte hartako Tourra, bere etxean, Parisen. Greg Lemond estatubatuarrak aurrea hartu zion azken erlojupekoan. Lemonden eskulekuak –triatloikoa- hautsak harrotu zituen, baina kontuak kontu, podiumaren koskarik gorenera igo zen. Egunkari askok Fignon gogora ekartzeko egun hartako irudia atera dute orain; ahalegin betean ageri da, Arc de Triomphe atzean duela, mailot horia soinean. Nik, ordea, beste irudi bat dut iltzatuta buruan. Helmugara iritsi berritan, lurrean, lur jota, negar batean, jendez inguraturik, boxealaria bailitzan. Epikak goia jo zuen egun hartan; Lemond hil zorian egon zen urte batzuk lehenago ehiza istripu baten erruz eta egun hartan zeruan zegoen, paradisuan. Fignonentzat, aldiz, etxea, hots Paris, infernu bilakatu zen.

Urte hartakoa alde batera utzita, ilehoria behin baino gehiagotan lehiatu zen Euskal Herrian. Euskadiko Sei Orduetan, esate baterako. Eta ezin ahaztu 1992ko Tourra, Donostiatik atera zena. Kutsu hunkigarririk ez zitzaion falta izan. Indurainek, Chiapuccik eta Bugnok lasterketaren lema hartu zuten arte, haien taldekideek, Perico Delgadok, Sthepen Rochek eta Laurent Fignon, hurrenez hurren, ihesaldietan sartuta ibili ziren. Batean baino gehiagotan, gainera. Zaleek bazekiten liderrek goiz hala berandu hartu zutela lasterketaren gidaritza, baina hiru txirrindulari beteranoak gatza eta piperra jarri zioten lasterketari, Sestriereseko etapa gogoangarriak nor bere lekuan jarri zuen arte.

Izaerak etsai asko ekarri zizkion Fignoni, baita Frantzian ere, baina bera da Tourra irabazi duen azken aurreko frantziarra; Hinaultek 1985ean irabazi zuen Frantziako Itzulia bosgarrenez. Joan den urtean kaleratutako biografiak ere hautsak harrotu zituen, bera eta gainerako guztiak dopatu egiten zirela aitortu baitzuen. Hala ere, azken arnasa eman ostean, bere herrialdeko berripaper garrantzitsuenek azalera eraman dute; azaleko gai bakarra izan da haietako batzuetan.

Tira, zutabe hau Igor Antonen balentria goratzeko zen, baina ziur Igorrek, irakurtzen duenean, ulertuko duela. Bera ere mailot horiarekin –Espainiako Vueltaren kasuan gorria- ikusiko ahal dugu laster!

Argazkia: Roberto Bettini (Greg Lemond eta Laurent Fignon 1989ko Tourra bukatu berritan)