Wigginsek irabazi du denboraldiko lehen itzuli garrantzitsua. Txirrindulari ingelesa, txingurrien moduan, urratsez urrats aurrera egiten ari da. Joan den urtean Dauphinen gailendu zen eta Vueltan hirugarren bukatu zuen. Aurten, beste aurrerapauso bat egin du. Wiggins ez da denboraldi batean 12-15 garaipen lor ditzakeen ziklista horietako bat, ez du zer ikusirik Gilbert, Cancellara edo Valverderekin, baina urtez urte, sona handiko garaipenak sartzen ari da zakura. Tourra? Batek daki. Joan den urtean sasoi betean iritsi zen, baina zoritxarrez lurrera erori eta agur esan behar izan zion lasterketari etapa garrantzitsuen atarian.
Wigginsek bakarrik ez. Westra holandarrak ere aipamena merezi du, bigarren bukatu baitu, eta Mendeko etapan nagusitu zen. Baita Valverdek ere; espainiarrak hirugarren bukatu du eta berak ere etapa etxeratu du. Ez dut Spilak ahaztu nahi. Paris-Nizan laugarren bukatzea bada zerbait. Esloveniar gazteak -25 urte baino ez ditu- bere burua erakutsi zuen duela bi urteko Romandiako Tourrean eta ordutik hona ez dugu kasik bere berririk izan.
Puntako ziklista askok hartu dute parte Paris-Nizan, baina horietako batzuek lehia urrutitik ikusi dute, ez dira borrokan sartu. Nork bere arrazoia izango zuen.