Daniel Martin. Bai, ondo irakurri duzue. Ez Gilbert, ez Valverde, ez Joaquim Rodriguez. Ezta Nibali ere. Eskalatzaile irlandarra izan da aurtengo 4. monumentuaren garailea. Askok uste zuten aurrean ibiliko zela, podiumaren lehian, baina gutxik espero zuten koska gorenean ikustea. Eta are gutxiago lasterketako indartsuena izanik. Apustu-etxeek sartutako euro bakoitzarengatik 15-20 artean ematen zituzten bere garaipenarengatik. Eta hala gertatu da. Poztekoa, bestalde. Hala ere, bere bilakaera ikusita ez gintuzke horrenbeste harritu behar bere garaipenak. Urtero pauso bat eman du aurrera. Zeresanik ez aurten, Kataluniako Volta merezimendu osoz irabaziz. Eta gaur munduko onenen artean lortu du lekutxoa irlandar meharrak.
Continue reading “Daniel Martin garaile Liège-Bastogne-Liègen”
Etiketa Artxiboak:Liège–Bastogne–Liège
2010ari errepasoa (VIII): Ardenetako Hirukoa
Ardenetako Hirukoa Apirileko 8 egunetan goi mailako hiru lasterketa batzeagatik da ezaguna. Tropeleko txirrindulari garrantzitsuenak belgikar eta herbeheretar lurraldeetan izaten diraLiège -Bastogne-Liège monumentua lehiatzen eta hau aprobetxatuz Amstel Gold Race eta Flèche-Wallone lasterketetan ere maila izugarria izaten da.
Normalean itzuli handiak lehiatzen izaten diren txirrindulari gehientsuenak punta-puntan izaten dira lasterketa hauetan, mendatetxoz josiak baitaude ibilbideak. Honek, beti ere, ikusmin puntu berezi bat ematen dio lasterketari.
Aurtengoan hala ere gure artean ikusmin berezi bat piztu da lasterketa hauetan, izan ere, Tropela.net-eko sailkapen nagusirako puntuagarriak izan baitira. Beraz, kinielak tentuz egiteaz gain adi-adi izan zen euskal txirrindularitza zalegoa 8 egun horietan zehar, oraindik eta gehiago, Eyjafjallajokull sumendiak Europa ia guztia kolapsaturik utzi zuela gogoratuaz. Hegazkinen hara norakoak galarazita, txirrindulari garrantzitsu asko ez ziren iritsi harberetako lehen zitara, eta honek kiniela egiterako orduan oraindik buruhauste gehiago ekarri zizkigun…
Lasterketei helduaz, lehena Amstel Gold Race izan zen. Esan bezala, txirrindulari garrantzitsu asko falta ziren, baina nire aburuz aurtengo oilar nagusienetakoa den Gilbert baloiak gailentzea lortu zuen.
Mugimendu askoko lasterketa izan zen, gizonik indartsuenak erasoaldi guztietan sartuta, eta denen gainetik lau-bost lagun, Fromberg eta Keutenberg maldetan batik bat: Gilbert bera, Cunego, Schleck anaiak, Kreuziger eta Kolobnev errusiarra. Rabobank-ek lan handia egin bazuen ere Freireren mesedetan, azken bi kilometrotako aldapak bakoitza bere lekuan utzi zuen. Denboraldi hondarrean Espainiako Itzulian, Australiako Munduko Txapelketan edo eta Lonbardiako Giroan erakutsi duen nagusitasunaz irabazi zuen Gilbert belgikarrak, Gasparotto eta Hesjedalek lagundu ziotelarik podiumean.
Hiru egun geroagoHuyko maldatzarra bi aldiz igotzen duten Flèche-Wallone izan genuen. Oraingoan bai, txirrindulari guztiak bertan izan ziren. Contador, Anton edo eta Valverdek autoz egin behar izan zituzten bi egun horietan Belgikarainoko bidea, baina nekea ez dakit ba asko igarri zuten, batzuk ez behintzat. Aurrekoan izan ez zen lez, oraingoan nahiko lotuta joan zen lasterketa, eta azken malda izango zen erabakigarria.
2010 urteko Euskal Txirrindularitzako momentu garrantzitsuenetako bat izan zen niretzat Huy-ko maldarako sarrera. Euskaltel-Euskadi taldea, tropelari tiraka, Igor Antonen aukerak baliatu nahian udaberriko klasika handi batean, orain arte inoiz ikusi gabekoa. Honelako bukaerak oso ondo etortzen zaizkio galdakarrari, eta halaxe erakutsi zuen. Gaztela-leongo lasterketan bi gizonik indartsuenak izatetik zetozen bera eta Contador, eta laster joan ziren metro batzuekin aurrera. Atzetik hiru gizon oso gertutik: Nibali, Rodríguez eta Evans. Baina Huyko aldapa luzea egiten da, eta honelako lasterketetan esperientzia falta sumatu zitzaien. Azken metrotan Rodríguezek eta Evansek pasatu zituzten, eta azkenean ortzadar maillota soinean zeraman australiarrak sekulako garaipena lortu zuen.
Txirrindularitzaren egun bakarreko lasterketa zaharrena da Liège-Bastogne-Liège. 1892an izan zen lehen edizioa, eta txirrindularitzako 5 monumentuetako bat da. Txirrindulari askorentzat urteko helburu nagusietan izaten da, Frantziako Tourra edo Munduko Txapelketaren pare. 260 Km inguruko ibilbide gorabeheratsua, sorpresarako betarik ez da izaten normalean.
La Roche aux Faucons mendatean Schleck anaiek goitik behera hautsi zuten lasterketa. Gazteenak errepikatu nahi zuen 2009ko garaipena. Gizonik indartsuenak aurreko taldean bildu ziren era honetan: luxenburgotarrekin batera, Contador-Vinokourov, Rodriguez-Kolobnev, Nibali-Kreuziger, Valverde, Evans, Gilbert eta Anton. Berriro ere indartsuenak zirela erakutsiz.
17Km falta zirela eraso erabakigarria eman zuen Astana taldeko ile horiak. Honekin batera Katusha taldeko errusiarra joan zen, eta atzetik Gilbert, Valverde eta Evans. Aurreko bi lagunak atzeko hirukotearen aurka. Eta askotan gertatzen ohi denez, aurrean lanean gogor eta atzeko hiru oilarrak elkarri mokoka. Halaxe iritsi ziren azkeneraino bi Alexander-ak. 260Km eta gero, 500 bat metro falta zirenean, azken aldapatxoaz baliatuz Vinokourovek bere txirrinduko garapenean pare bat hortz jaitsi eta segundotxo batzuk irabazi zituen. Nahikoak izango zituen. Atzetik Valverde nagusitu zen esprintean Alexander hirukotea osatuz podiumean.
2010ari errepasoa (VI): Harbideetako Errege Berria
Paris-Roubaix lasterketari iparraldeko infernua deitzen zaio. Boonenentzat hala izango da behintzat aurtengoan. Ez Cancellararentzat. 7 egun lehenago Flandriako Itzulian gertatutakoa ikusi eta gero, bi gizon hauen arteko lehia ikusteko prestatuta geunden denok berriro ere. Flandriarra, errebantxa gosez, suitzarra ongi zaintzeko asmoarekin irten zen, baina indarrez ez ezik, taktika aldetik ere antzu xamar ibili zen.
Helmugarako 50Km falta zirenean, lasterketa guztiz hautsita zetorren, harbideetako sekzio bakoitzak tropela gero eta txirrindulari gutxiagoz uzten baitzuen.
20 bat laguneko tropeltxoa aurrean, faborito guztiak tartean. Hiru laguneko erasoaldia izan zen: Hinault, Leukemans eta Hoste, guztiak ere gizon indartsuak. Atzean erlaxapen momentua, zerbait jateko parada zenbaitentzat Boonen tarteko eta bat-batean 3 laguneko mugimendura Cancellara irten zen (bideoko 2:00 minutua). Beste faboritorik ez zela mugitzen ikusirik honek motorra piztu eta aurrera.
Suitzarrak ez zuen gehiago atzera begiratu. Aurreko hirurak harrapatu eta pasa egin zituen, Leukemansek bakarrik segi zion 500 metrotan edo (ikusi bideoko 7:00 minutua merezi du eta).
Atzean berriz, guztiak Booneni begira, azken bi urtetako garailea (iadanik 3 ditu) eta Flandriako itzuliko galtzaile nagusia. Flandriarrak tira egin behar izan zuen, bere nortasunari helduaz. Baina iadanik beranduegi zen. Cancellararekiko denbora tartea gero eta handiagoa zen, bai harbidean eta baita harbideetakoak ez ziren sekzioetan ere. Denok dakigu bakarkako lanean ez duela parekorik.
Lasterketaren hondarrean, Boonenen lanaz aprobetxatuz, arbetako azken sekzioan Hushovdek (bigarren azkenean) eta Flechak (hirugarren) aurrera egin zuten eta podiumean lagundu zioten suitzarrari.
“Spartacus”-en bigarren Paris-Roubaix-a eta urteko bigarren monumentua.
Aurten Liège-Bastogne-Liègen bila omen doa (gogoratu Milano-San Remo ere baduela poltsikoan), eta Euskal Herriko itzulian prestaketa egingo duela esan du. Itzela izango daiteke…
Liège–Bastogne–Liège, inoiz baino irekiago
Igande honetan egutegiko klasikarik zaharrena disputatuko da Belgikako errepideetan. 1892an lehen edizioa disputatu zenetik hamaika gertakari handi jazo izan dira Liège inguruan, eta aurten ere hala izatea espero dugu denok. Ez dugu ibilbidea hemen eta orain deskubrituko, txirrinduzale orok baitaki klasika hau non eta nola erabakitzen den normalean. Dena den, azken kotak merezi du aipamentxo bat. Côte de Saint Nicolas beste behin lasterketako epaile izango delakoan nago, irabazlea bertan joaten ez bada, lasterketako selekzioa bertan egingo delako. Bai, iaz Andy Schleckek lehenago egin zuela alde pentsatuko duzue askok, baina iazko lasterketa arraro xamarra izan zen.
Nork altxatuko ditu eskuak 255,5 km-ak bete eta gero? Faboritoen zerrenda oso luzea da. Azken urteetan gazteak indar handiz agertu dira, baina horrek ez du esan nahi beteranoek atzera pausu bat eman dutenik. Cadel Evans aipatu behar lehen postuan. Munduko Txapeldunak ohore hori merezi du, are gehiago Flèche-Wallone irabazi eta gero. Dobletea egingo al du? Egia esan harritu egin ninduen aurreko eguneko bere garaipenak, aurreko astean bere elkarrizketa bat irakurri bainuen, eta bere hitzetan, ez zegoen oso indartsu, gorputzaldi optimoa Italiako Giroan izatea espero baitzuen. Arrazoi hori medio ez nuen hartu nere kinielan eta hara non…
Iazko irabazleak ere aipamentxoa merezi du. Andy Schleck faborito bezala aipatu beharra dago, noski, baina aurten ez du izango iaz izan zuen askatasunik, eta gainera oraindik topera egoteko zertxobait falta zaiola deritzot. Philippe Gilbert ere faborito argi xamarra da. Erakutsi zuen Amstelen zertarako gai den, eta asteazkenean 6º postua lortuta, helmugara buruan iritsi daitekeela pentsatzea ez litzateke erokeria bat. Alejandro Valverde eta Joaquim Rodriguez ere derrigorrean saltsan egon behar dira. Murtziarrak azken 4 urteetan bi aldiz irabazi du Liègen, eta duen abiadura puntak bere alde jokatzen du. Zentzu hortan, Gilbert izango du arerio nagusi bezala. “Purito”k ordea, Saint Nicolas profitatu beharko du aurrera egin eta tartea irekitzeko. Erakutsi du azkenaldian malda pikoetan bakarrik joateko gai dela, eta km bat %11ra nahikoa izan dezake kataluniarrak. Maila berean jarriko nuke Damiano Cunego, Ardenetako Triptikoko lasterketen artean, hauxe baita bere ezaugarrientzat egokiena. Gainera, behetik gora dihoa italiarra, gorputzaldi gero eta hobeagoa lortuz. Eta Alberto Contador? Pertsonalki, ez dut ikusten Liègeko podiumean. Ez da klasikomanoa, eta aurrekoan hirugarren egin bazuen, azken igoeraren ezaugarri bereziengatik izan zela uste dut.
Gainontzekoen taldean, Horner, Gesink, Nibali edo Kreuziger bezalako jendea aipatuko nuke, baina hauetakoren bat garaipenaren jokoan egoteak harrituko ninduke. Fränck Schleckekin duda gehiago dauzkat.
Euskaldunen artean, nola ez, Igor Anton aipatu beharko. Flèche-Wallonen lasterketa aparta egin zuen, eta irabazi ez bazuen, hein handi batean Huy-ko pareta aurkariek bezain ondo ez ezagutzeagatik izan zen. Ez zen kasualitatea izan azken metroetan buruko postuak Contadorrek eta berak galdu izana, izan ere, klasiketan ez baitaukate hainbeste esperientzia, eta beraz, ez dira hain iaioak. Igorren alde jokatzen duen faktorea bere gorputzaldi ona da. Aurka, ordea, klasikaren 255 kilometroak eta esperientzi falta. Dena den, galdakoztarra lehen hamarretan ikusteak ez ninduke batere harrituko.
Beraz, oraingo honetan ez naiz bustiko, ez bainaiz pronostiko bat egiten ausartzen. Faborito asko eta parekotasun handia egonik, Julenek errazena egingo du, Ubedako muino ezagun horietatik joanda eperra zorabiatu, alegia.
Ardenetako Hirukotea: berezitasunak
Euskal Herriko Itzuliarekin euskal errepideetan txirrindularitzarik onenaz gozatu ondoren eta Flandesko Tourra eta Paris-Roubaix pasa direnean, gainean ditugu Ardenetako Klasikoak: Amstel Gold Race, Fleche Wallonne eta Lieja-Bastogne-Lieja. Eta aurten lehen aldiz Tropelako lehiaketa izango da klasiko hauekin. Denboraldiko hirugarren lehiaketa hau nahiko berezia da, parte hartzaile bakoitzak bere ziklista-talde bakarrarekin jardungo baitu 3 probetan. Horrek zer esan nahi du? Txirrindulari batek zenbat probetan parte hartuko duen jakitea informazio oso garrantzitsua dela.
Gainera, orain arteko probetan lasterketa hasi baino egun batzuk lehenago, txirrindulariak koloreztatuz ziklista bat parte hartzekoa zen (berdez) ala ez (gorriz) adierazten genizuen. Oraingoan, gerta daiteke ziklista bakoitzak hiru lasterketatan, bitan, bakarrean parte hartzea ala bakar batean ere ez parte hartzea. Ondorioz, koloreztatze sistemak balio ez digunez, txirrindulariak ez dira kolorez markatuko eta tropeleko kide bakoitzaren esku uzten dugu informazio hori lortzeko lana. Informazio gehiago webgune hauetan topatu dezakezue:
http://www.cyclingstartlists.com
Puntuazioari dagokionez ere proba berezia izango da eta Tropelako arauetan nahiko garbi adierazten den bezala klasiko bakoitzaren amaieran honako puntuazioa banatuko da: Continue reading “Ardenetako Hirukotea: berezitasunak”