Van der Schuerenen bide malkartsuan unerik latzenak

Atzoko eguna egutegiko zitarik garrantzitsuenetako batek markaturik zetorren. Eta amaierari dagokionez behintzat, zaletua asebetetzeko moduko ikuskizuna izan zen. Peter Saganek azkenik bere monumentua lortu zuen, ortzadar maillota gainean zuela lortu ere, eta bere De Rondeko azken agerraldian, Fabian Cancellarak bere arrastoa utzi zuen, beste behin. Flandesko Tourraren azken ordubetea gogoangarria izan zen. Eta hala ere, nazioarteko tropelak azken garaiko momenturik garratzenetakoak bizi izan ditu egunotan. Txirrindulari baten heriotza beti izaten bada kolpe latza, zeresanik ez zorigaitza horren tarte laburrean hirutan gertatzen denean.

AEBtako afizionatu mailan ibilita, Randall Fox-en heriotzak ez du hedapen handirik izan. 29 urte zituen eta Oregonen lasterketa bat lehiatzen ziharduela galdu zuen bizia.

Daan Myngheer flandestar gaztea Nazioarteko Kriteriumeko lehenengo etapan jasandako bihotzeko baten ondorioz hil zen. 23 urte oraindik bete barik zela, txirrindularitzaren goiko urratsetara gerturatzen hasi zen, kontinental mailako bigarren urtea betetzen ari zelarik.

Baina zalantzarik gabe Antoine Demoitié waloiaren galera izan da azken egunetako entzunena. Bere profesionaletako palmaresa jadanik estreinatua zuen, eta iazko emaitza itxaropentsuek aurten Wanty – Groupe Gobert talde kontinental profesionalaren ateak ireki zizkion. 25 urteko gazte baten heriotzak berak sortzen duen saminaz gain, lasterketako motor-gidari batek harrapatu izanak hautsak harrotu ditu, Flandeseko Tourraren inguruan Tropelan egindako podcastean hitz egin zen moduan.

antoine-demoitie-1990-2016-picture-wanty-gobert

Continue reading “Van der Schuerenen bide malkartsuan unerik latzenak”

Ezustekoak bata bestearen atzetik

Aurtengo Paris-Niza lasterketa sorpresaz etorri delakoan naiz. Egia da gidoitik ateratzen diren lasterketak erakargarriagoak direla, baina ados izango zarete bi egunetik bitan horrelako sorpresak izatea ez dela ohikoena.

Atzoko lehen etaparako hautagai nagusia Tony Martin (%79,9) zen, egungo erlojuaren kontrako munduko txapelduna. Egia da euria egin ziela azken txirrindulariei, baina nire ustez Tony Martin ez dago sasoian. Izan ere Wiggins (%64,9) zen beste faboritoa eta Larssonen atzetik sailkatu zen segundo bakar batera. Garbi dut euria izan ez bazen Wiggins izango zela garaile.

Continue reading “Ezustekoak bata bestearen atzetik”

Contadorrek Cancellararen marka itzalpean utzi du

Cancellara erlojuaren kontrako Munduko txapeldun berriro

Badirudi bere garaipen ikaragarrian Contadorren ustezko positiboak itzalean utzi duela. Ez zait gutxiagorako iruditzen txirrindulariatzaren munduan Tourra irabazi duena auzitan jartzeak asko esan nahi baitu.

Txirrindularitzako berri nagusia Contadorren ustezko positiboa den arren gaurkoan lekua Cancellarari egin behar diogula iruditzen zait. Eta batez ere gure urteko azken lehiaketa jokoan jarri delako gaurkoan. Dopin kontuak bihar edo izango ditugu mintzagai.

Ez du hutsik egin suitzarrak. Bere esanetan gaurkoan gaurko erlojuaren kontrakoan gailentzea aurreko hiruretan baino gehiago kosta izan zaio. Niri ez zait hala iruditzen bigarren izan den Millar-i minutuko errenta atera baitio. Horrenbestez laugarren aldiz erlojuaren aurkako munduko txapelduna izango da Cancellara merezimendu osoz.

Eta gainontzekoak? Txapela kentzeko moduko erlojuaren kontrakoa etxekoek egin dute. Porte gazteak 4. egitea lortu du 1’19”rekin eta 5. Rogers 2’25”era. Gutxik espero zuten bi australiarrak lehen bost postuetan sailkatuko zirenik.

Ezustekoa ematen bestea Millar izan da. Egia da hirugarren izan den Tony Martinek zulatua izan duela eta horrek gutxienez 15 bat segundo galarazi dizkiola. Hala ere erlojuaren kontrako saio bikaina eginda bigarren sailkatu da Millar 1’02”ra eta hirugarren Martin 1’12”ra.

Nire ustez hiru maila ezberdinduko nituzke gaurko erlojuaren kontrako saioan: irabazlearen maila gaindi ezina, minutura sartu diren Millar, Martin eta Porte, eta azkenik gainontzekoak, 2’25”etik gorakoak.

Grabsch eta batez ere Larssonen maila baxua, nire ustez bederen, aipatu nahiko nituzke. Biak ere Cancellarak baino 3 minutu gehiago behar izan dituzte. Nik Larsson behintzat podiumetako postuen lehian arituko zela espero nuen, baina ez dakit ba zer gertatu zaion. Bere mailatik kanpo geratu dela uste dut.

Esan bezala, gaurko berriek Cancellararen garaipen itzela itzalean utzi dute. Ez dakit oihartzun handiagoa izateko igandeko errepidekoan lasterketa irabazi beharrean izango ote den.

2010eko taldeen analisia (XII): Team Saxo Bank, Tourra begi tartean sartuta

Maillot horia kentzea helburu Helburu nagusia da. Andy Schleckek Alberto Contador Parisen goitik behera begiratzea, podiumeko lehenengo postutik beste batera begiratzea, alegia. Eta hori buruan sartuta antolatu du denboraldia talde danimarkarrak. Dena den, bajak asko igarri ditzake Team Saxo Bankek, izan ere urte batetik bestera Kurt Asle Arvesen, Karsten Kroon, Jurgen Van Goolen, Alexander Kolobnev, Lars Bak eta Mathew Goss galtzea ez baita broma. Sei izen horietan kalitate asko dago: txirrindulari azkarrak, Goss kasu, klasikomano apartak (Kroon, Kolobnev eta Bak), urte osoan maila harrigarria ematen duen Arvesen, eta, azkenik, aldapa gora txukun moldatzen den belgikar bat (Van Goolen). Hauek ordezkatzeko nortzuk fitxatu dituzte? Laurent Didier frantziarra, Baden Cooke (honek ez du aurkezpenik behar), Jonas Aen Jorgensen, Jaroslaw Marycz, Richie Porte eta Lucas Sebastian Haedo, Juan Joséren anai gaztea. Lehen begiradan, eta baita bigarrenean ere, badirudi taldeak kalitatea galdu duela. Ikusi egin behar jokaldia nola ateratzen zaion Bjarne Riisi. Momentuz hiru garaipen pilatu dituzte: Cancellarak Omango sailkapen nagusia, JJ Haedok Mumbai Cyclothon lasterketa eta Rasmussenek Andaluziako Itzuliko erlojupekoa.

Gauzak honela, talde honetan bi izen aipatu behar dira beste guztien gainetik: Andy Schleckek iaz erakutsi zuen zertarako gai den. Liège-Bastogne-Liège maisuki irabazi ostean, Tourrean aldapa gora Contadorri gertu xamarretik jarraitzeko gai izan zen bakarra bera izan zen. 25 urtera bidean, kalitatea soberan dauka, eta beste pausu bat eman behar du bere karreran. Ez dauka arerio makala Pintoko mutiko apartean, ordea. Dena den, badirudi erlojuz kontra anaia bezain gaizki ez dela moldatzen, eta progresio marjina ere baduela, beraz, lehia polita ikusteko moduan egon gaitezke aurtengo Tourrean.

Beste izen propioa Suitzatik datorren lokomotora da. Fabian Cancellarak denboraldia hasi berri lehen garaipena lortu du, esan bezala, eta ziur aski aurten ere daudenak eta ez daudenak irabaziko ditu, gehienak erlojuaren kontra, logikoki. Tourreko sailkapenaren asaltoa gaizki aterata (inor harritu al zen ba hori ikusita?), beharbada bere lekua zein den garbi ikusi du. Dena den, duda datorren Uztailean kenduko digu. Ordura arte, hamaika garaipen eta beste horrenbeste erakustaldi emango ditu, ziurrenik.

Esanda bezala, Team Saxo Bankek kalitatea galdu duela dirudi, aurreko urteekin alderatuta, behinik behin. Dena den, Tourrean garantia handiko taldea aurkeztuko du, eta izen hauek ez dira urruti ibiliko: Jakob Fuglsang norvegiarrak (nahiz eta Suitzan jaioa) iaz erakutsi zuen zertarako gai den. Aldapa gora sekulako maila erakutsita, normalean Tourreko taldean behar luke. Ezin ahaztu beste txirrindulari puska bat, Fränk Schleck, alegia. Udaberriko klasiketan maila ona eman ostean, Tourrean bigarren forma puntua bilatuko du, bere anaiari lagundu eta, zergatik ez, bere kabuz ere helbururen bat lortzeko, gaitasuna badauka eta. 38 urteko morrosko alemaniar bat ere garrantzitsua izango da. Jens Voigtek ez du ezagutu urte bakar bat hutsean, palmaresean ezer idatzi gabe, profesional bilakatu zenetik, 1997 urrun batean. Aurten tendentzia apurtzen ez badu gutxi harrituko dira. Gustav Erik Larsson suediarra taldekako erlojuz kontrakoan ezinbesteko makulua izango da Schleck anaientzat, eta, ondo bidean, Frantzian behar luke baita ere.

Gainontzekoen artean, Matti Breschel eta Haedo anaiak esprintetan musturra erakutsiko dute. Talde gizon badirenak, baina hala eta guztiz ere garaipenak lortzeko gai direnak ere badaude, Chris Anker Sorensen, Nicki Sorensen, Stuart O’Grady eta Alex Rasmussen kasu.

Laburbilduz, “minatutako” taldea da Saxo Bank, baina oraindik sekulako potentziala daukana. Beste behin, onenen artean izango ditugu Riisen gizonak, doazen lekura doazela.

Cancellara bikoitzaren bila

Cancellara. 2009ko Munduko Txapelketako erlojuaren kontra urrezko dominaEtxean ari da eta horrek motibazio bikoitza ematen dio Cancellarari. Gaur erlojupeko ikaragarria egin du. Bagenekien irabaziko zuela, baina erakutsi duen nagusitasuna ikaragarria izan da. Bigarrena izan den Larsson-i 1’27”ko tartea atera dio eta hori azken 200 metroetan garaipena zaleekin ospatzen joan dela, esku lekutik eskuak gora jasota. 51,58 km/h bataz besteko abiadura ikaragarrian joanda ez nau harritzen areriorik ez izatea. Hirugarren Tony Martin izan da 2’30”ra.

Esan bezala bagenekien Cancellarak gaur irabazi egingo zuela. Ez da ezustekoa izan. Berak esan zuen aurtengoan historia egiteko asmotan dela eta erlojuaren kontrako urrezko domina janzteaz gain errepidekoa ere jantzi nahi duela. Iazko Beijingeko joko olinpikoak gogora ekarri nahi izan du gaurko domina eskuratu eta gero. Oroitzen bazarete, iaz azken kilometroetan ihes eginda zirenak atzetik aurrera eginda harrapatzeko gauza izan zen, baina esprintean hirugarren postua besterik ezin izan zuen lortu Samuel Sanchez eta Rebellinen atzetik. Aurtengoan bi arrazoi eman ditu igandean bigarren urrezko domina lortzeko: alde batetik etxean ari dela (gaurko erlojuaren kontrako saioan 23000 ikusle ziren, gehienak bera animatzen, noski) eta bestetik zangoak Beijinen baino hobeto dituela.

Garbi dago erabat kontzentratuta dagoela aurtengo munduko txapelketa hauetarako. Hala ere ez zait iruditzen gainontzekoek gauzak erraz jarriko dizkiotenik, baina saiatuko dela seguru naiz.

Esan bezala Larsson izan da bigarren sailkatu dena. Esanguratsua bere adierazpenak. Bere hitzetan Cancellara dagoen erlojuaren kontrako saioan zilarra lortzea urrea lortzea bezala sentitzen duela. Ez zait harritzen suitzarraren ibilbidea ikusita.

Gaurkoa irudirik kaxkarrena eman duena Wiggins izan da. Aurreko postuetan ikustea espero genuen, baina ez da gauza izan maila emateko. Larssonek berak ere aurreratu egin du eta muinora azkenekoz igotzen ari zela arazo mekanikoak izan ditu katearekin edo, eta ezinak jota, amorrazioz, bizikleta lurrera bota du. Beharbada denbora gehiegi lehiaketetatik kanpo?

Errepidekoari begira

Tropelean guztiok igandeko saio horren zain gaude. Ez da erreza 10 txirrindulari aukeratzea eta informazio oro gutxi da. Zenbait iruzkinetan Haussler-en eta Frank Schlecken inguruan galdezka aritu zarete.

Lehenaren inguruan esan, ondo zenioten bezala, egun Alemanian bizi den arren Australian jaiotakoa da. Bi naziotasunen jabe da eta Alemaniako taldeak txirrindularia Mendrision nahi bazuen ere, berak ezetz esan du alde batetik bere egutegian ez zuelako aurre ikusita eta bestaldetik ibilbide hori ez omen da egokia bera bezalako txirrindulari batentzat. Hurrengo urtean, berriz, Melbournen jokatuko da munduko txapelketa eta badirudi han izango dela. Bai, badirudi alemaniar baino australiarrago sentitzen dela Haussler.

Frank Schlecki dagokionez, Vueltako 11. etapan lasterketa uztea erabaki zuen. Dirudienez Amstel Gold Race klasikoan izan zuen erorikoak arazoren bat sortu zion belaunetako batean eta ebakuntza egitera eraman zuten. Hau horrela izanda, zail ikusten zen Mendrisioko munduko txapelketarako errekuperatuta izatea.