Pablo Urtasunek garaipena Asturiasen

Pablo UrtasunEuskaldunek lortzen duten bigarren garaipena izan da (lehena Igor Antonek eskuratu zuen Gaztela eta Leoneko Itzulian). Ez da naparrak lortzen duen lehen garaipena Asturiaseko proban; orain bi urte ere lehen etapa irabazteko gauza izan zen, orduan Liberty taldean aritzen zela.

Taldeari eskertu nahi izan dio garaipena guztien lanari esker lortutako garaipena izan dela garbi utzi nahirik. Garaipena, berriz, bere emazte eta etorkizuneko semeari eskaini nahi izan dio.

Etapa garaipenaz gain lasterketaren lider maillota eskuratu du. Horrek poza areagotu dio baina kosziente dira galtzeko arriskua dutela.

Ikusi beharko dugu ia nola joaten diren hurrengo egunak. Lasterketako faborito nagusia Vicioso da eta gertu gertutik zaindu beharko dute lasterketa honetan etapa garaipena baino zerbait gehiago lortu nahi badute behintzat.

Vino: amore eman beharrean, egurra!

Vinokourov Liejan

Alexandre Vinokourovek ez daki zer den amore ematea. Zenbat eta zaplasteko handiagoa hartu, orduan eta grinatsuago borrokatu. Tourreko etapa batean hamar minutu galduz gero, hurrengoan egurra, eta etapa garaile. Odol transfusio batengantik bi urterako zigorra jaso eta gero ez zuen txirrindularitza utzi. Kontrakoa. Gogotsu itzuli zen joan den denboraldiaren bukaeran; Espainiako Vuelta eta guzti lehiatu zen. Eta aurtengo denboraldian gogotsu ez ezik, indartsu ere badabil. Trentinoko Giroa irabaztearekin nahikoa ez eta Lieja-Bastogne-Liejan nagusitu da. Vino ez dago amore emateko prest. Tropela.net-eko iruzkinetan bazegoen Vinokouroven alde egin zuen zale finik.

Julenek lasterketaren prebian ohartarazi bezala, faboritoen zerrenda oso-oso luzea zen. Ohi bezala, Ardenetako Hirukotearen azken proban sua La Redoute muinoan piztu zen. Barredo eta Tankink, Tony Martin, Masciarelli eta Garzelli izan ziren erritmoa aldatzen lehenak, baina tropela ez zen hautsi. Ondorengo aldapan, Roche aux Fauconsen, ordea, mugimenduak izan ziren. Franck Schleckek, Valverdek, Evansek, Contadorrek eta Andy Schleckek agerian utzi zuten zangoak aurrera egiteko pronto zituztela. Zorionez, Igor Anton ez zebilen aparte. Baina hara non aldapa hori pasatu eta aurrera jo zuten Alexandre Vinokourovek eta Alexandr Kolobnevek. Gilbertek ere erasora jo zuen, eta Valverdek eta Evansek kate motzean lotu zuten belgikarra. Gainerakoak, tartean Contador, Schleck eta Anton atzean geratu ziren.

Ekinaren ekinez, Vinokourovek eta Kolobnevek zulotxoa ireki zuten. Saint Nicolasen, azken aurreko aldapan, helmugara iristeko 11 kilometro falta zirela, atzeko hirukotetik, Gilbertek aurrera jo zuen. Belgikarra indartsu dabil, eta Valverde eta Evans atzean utzi zituen. Baina ETBko esatari Xabier Usabiagak bete-betean asmatu zuen. Aurrera jo bai, baina gero itoz gero, akabo. Gilbertek ezin izan zuen aurrekoen aldea murriztu eta helmuga aurreko aldapatxoan, Valverdek eta Evansek harrapatu zuten.

Ordurako, lasterketa irabazteko lehia Vinokourov eta Kolobneven artean zegoen. Eta iraganean bezala, Astanako txirrindulariak erraiak bota zituen eta Kolobnev makurrarazi zuen –hori erakusten du argazkiak, hain zuzen ere-. Esandakoa, Vinok ez daki amore ematen. Hurrengo erakustaldia? Edozein egunetan…

Argazkia: www.cyclingnews.com (Elmer Kring)

Liège–Bastogne–Liège, inoiz baino irekiago

Liège-Bastogne-LiègeIgande honetan egutegiko klasikarik zaharrena disputatuko da Belgikako errepideetan. 1892an lehen edizioa disputatu zenetik hamaika gertakari handi jazo izan dira Liège inguruan, eta aurten ere hala izatea espero dugu denok. Ez dugu ibilbidea hemen eta orain deskubrituko, txirrinduzale orok baitaki klasika hau non eta nola erabakitzen den normalean. Dena den, azken kotak merezi du aipamentxo bat. Côte de Saint Nicolas beste behin lasterketako epaile izango delakoan nago, irabazlea bertan joaten ez bada, lasterketako selekzioa bertan egingo delako. Bai, iaz Andy Schleckek lehenago egin zuela alde pentsatuko duzue askok, baina iazko lasterketa arraro xamarra izan zen.

Nork altxatuko ditu eskuak 255,5 km-ak bete eta gero? Faboritoen zerrenda oso luzea da. Azken urteetan gazteak indar handiz agertu dira, baina horrek ez du esan nahi beteranoek atzera pausu bat eman dutenik. Cadel Evans aipatu behar lehen postuan. Munduko Txapeldunak ohore hori merezi du, are gehiago Flèche-Wallone irabazi eta gero. Dobletea egingo al du? Egia esan harritu egin ninduen aurreko eguneko bere garaipenak, aurreko astean bere elkarrizketa bat irakurri bainuen, eta bere hitzetan, ez zegoen oso indartsu, gorputzaldi optimoa Italiako Giroan izatea espero baitzuen. Arrazoi hori medio ez nuen hartu nere kinielan eta hara non…

Iazko irabazleak ere aipamentxoa merezi du. Andy Schleck faborito bezala aipatu beharra dago, noski, baina aurten ez du izango iaz izan zuen askatasunik, eta gainera oraindik topera egoteko zertxobait falta zaiola deritzot. Philippe Gilbert ere faborito argi xamarra da. Erakutsi zuen Amstelen zertarako gai den, eta asteazkenean 6º postua lortuta, helmugara buruan iritsi daitekeela pentsatzea ez litzateke erokeria bat. Alejandro Valverde eta Joaquim Rodriguez ere derrigorrean saltsan egon behar dira. Murtziarrak azken 4 urteetan bi aldiz irabazi du Liègen, eta duen abiadura puntak bere alde jokatzen du. Zentzu hortan, Gilbert izango du arerio nagusi bezala. “Purito”k ordea, Saint Nicolas profitatu beharko du aurrera egin eta tartea irekitzeko. Erakutsi du azkenaldian malda pikoetan bakarrik joateko gai dela, eta km bat %11ra nahikoa izan dezake kataluniarrak. Maila berean jarriko nuke Damiano Cunego, Ardenetako Triptikoko lasterketen artean, hauxe baita bere ezaugarrientzat egokiena. Gainera, behetik gora dihoa italiarra, gorputzaldi gero eta hobeagoa lortuz. Eta Alberto Contador? Pertsonalki, ez dut ikusten Liègeko podiumean. Ez da klasikomanoa, eta aurrekoan hirugarren egin bazuen, azken igoeraren ezaugarri bereziengatik izan zela uste dut.

Gainontzekoen taldean, Horner, Gesink, Nibali edo Kreuziger bezalako jendea aipatuko nuke, baina hauetakoren bat garaipenaren jokoan egoteak harrituko ninduke. Fränck Schleckekin duda gehiago dauzkat.

Euskaldunen artean, nola ez, Igor Anton aipatu beharko. Flèche-Wallonen lasterketa aparta egin zuen, eta irabazi ez bazuen, hein handi batean Huy-ko pareta aurkariek bezain ondo ez ezagutzeagatik izan zen. Ez zen kasualitatea izan azken metroetan buruko postuak Contadorrek eta berak galdu izana, izan ere, klasiketan ez baitaukate hainbeste esperientzia, eta beraz, ez dira hain iaioak. Igorren alde jokatzen duen faktorea bere gorputzaldi ona da. Aurka, ordea, klasikaren 255 kilometroak eta esperientzi falta. Dena den, galdakoztarra lehen hamarretan ikusteak ez ninduke batere harrituko.

Beraz, oraingo honetan ez naiz bustiko, ez bainaiz pronostiko bat egiten ausartzen. Faborito asko eta parekotasun handia egonik, Julenek errazena egingo du, Ubedako muino ezagun horietatik joanda eperra zorabiatu, alegia.

Gilbert garaile, Holandako errusiar mendian

Gilbert Caubergen

Cancellara eta Gilbert klasiko handietan nabarmentzen diren txirrindularietako bi dira. Lehenak, suitzarrak, nahierara irabazi zuen Flandesen eta Roubaixen. Besteak, Omega Pharma-Lotto taldeko Philippe Gilbertek, erakustaldia eman zuen Amstel Gold Raceren azken aldapan, Caubergen. Eraso kolpe bortitza jo eta azken igoerara iritsi ziren 20 bat txirrindulari –tartean zen Haimar Zubeldia– jota utzi zituen, hari ezin jarraitu.

Finean, errusiar mendiaren modukoa da Herbeheretako klasiko handia. Gora eta behera. Etengabe. Batez ere Lampre, Rabobank eta Saxo Bank taldeen lanak ihesaldi saio guztiak bertan behera utzi zituen, eta helmugara iristeko 20 bat kilometro falta zirela, oilarren erakustaldia hasi zen. Andy Schleckek indartsu dabilela erakutsi zuen eta Fleche-Wallone eta Lieja-Bastogne-Liejan gertutik jarraitu beharreko txirrindularia izango da ziurrenik. Cunegok ere burua erakutsi zuen. Baita Cadel Evans munduko txapeldunak ere. Kolobnev eta Ivanov errusiarrek ere horrelako lasterketetan hankamotza ez dela utzi zuen agerian. Orain bata, orain bestea. Azken muinoan, Caubergen, eta zangoetan 256 kilometro zituela jo zuen aurrera Gilbertek, eta lehen postuan helmugaratu zen. Ryder Hesjedal (Garmin) sailkatu zen bigarren, eta Gasparotto (Astana) italiarra hirugarren. Ardenetako bataila hasi besterik ez da egin. Ezin aipatu gabe utzi errauts lainoak irteeran egoteak galarazi, edo behintzat zaildu ziela txirrindulari batzuei, Alejandro Valverde eta Luis Leon Sanchez, kasu. Huy eta La Redouteko aldapek ikuskizun ederra emango digute igandera bitartean, ziur.

Argazkia: www.isphoto.com

Lehena!

Igor Anton Morredero gainean irabazleAzkenean iritsi da euskaldunon lehen garaipena. Gaztela eta Leongo Itzuliko 3. etapa, etapa erregina zegoen jokoan eta bertan, Morredero gailurrera egin duten azken igoeran Igor Anton (Euskaltel-Euskadi) izan da indartsuena. Lehia bizia izan du gaurko beste hiru igotzaile indartsuenekin (Alberto Contador, Ezequiel Mosquera eta Mauricio Soler) baina azkenean Igorrek tartea egitea lortu du eta lehen postuan bakar bakarrik helmugaratzea lortu du hirukoteari 13 segundoko aldea atereaz. Horretaz gain Itzuliko lidergoa ere bereganatu du. Zorionak Igor!

Bihar lanak izango ditu Igorrek lidergoari eusteko 15 km-ko erlojupeko labur bat izango baitute txirrindulariek. Bertan, iazko Frantziako Tourreko garaileak, Alberto Contadorrek, aukera paregabea izango du talde laranjako txirrindulariari nahiz sailkapenean bere denbora berdinean daudenei aldeak ateratzeko. Ikusiko dugu zer gertatzen den. Zorterik onena opa diogu bihar Igorri.

Euskaltel-Euskadi taldeari kostatu zaio aurtengo lehen garaipena lortzea. Baina Euskal Herriko Itzulian Arraten Samuelek lortutako garaipenaren ondoren igandean Zornotzako Sari Nagusia irabazi zuen eta orain Igorrek hirugarren garaipena eman dio etxeko taldeari.

Argazkia: Pedro Martínez