Tropelak kide bat galdu du

Pasa den asteburuan gertakari triste bat gertatu zen. Txirrinduzale euskaldunok osatzen dugun tropeleko kide oñatiar bat joan zitzaigun. Aratzek 17 urte baino ez zituen, eta web orrialde honen zale aparta omen zen, bere lagun baten arabera.

Txirrinduan buelta bat ematera atera, eta bihotzeko batek emanda ez zen gehiago etxera itzuli. Gure artean azken pedalkadak, baina espero dezagun orain beste etapa batean egongo dela, gu bezala zirraratzen, hainbeste maite dugun kirol honekin.

Goian bego Aratz, eta animo asko bere familia zein lagunei.

Liège-Bastogne-Liège lasterketaren atarian

Li�ge-Bastogne-Li�ge 2008Hemendik gutxira emango diote Liegen bildutako txirrindulariek iparraldeko azken lasterketa nagusiari, 10:15etan hain zuzen ere. 261kmko ibilbide luzeari egin beharko diote aurre. ETB1en azken kilometroak ikusteko aukera izango dugu arratsaldeko hiruretatik aurrera eta eskertzekoa izango da.

Zoritxarrez ez dugu euskaldunik ikusiko aurreko lekuetan. Ez dirudi behintzat Fl�che Wallonne eta Amsteleko lasterketak ikusi eta gero aurrean izango direnik. Aurrean izango direnak Kirchem (Fl�che Wallonne aurtengo garailea) eta Cunego (Amsteleko garailea aurreko igandean) izan dira zalantzarik gabe. Beraekin batera Dekker, Rebellin, Bettini, Schleck, Evans eta Valverde izango dira seguraski, besteak beste.

Ez dugu asteazkeneko eguraldi txarra ikusiko eguraldi bikaina baitago aurrikusita. Honek lasterketa azkarrago bat izango dela pentsatzera garamatza eta, beraz, bestelako lasterketa bat ikustera. Ia zer eskaintzen diguten txirrindulariek gaurkoan!

Klasika handien bigarren astea

Badator klasika handien bigarren astea. Flandriako Tourra, Gante-Wevelgem eta Paris-Roubaixen tropeleko gizaseme indartsuenen erakustaldiekin gozatu ostean, beste txirrindulari talde batek hartuko du protagonismoa datozen egunotan.

Lehenengo plater moduan, igande honetan Amstel Gold Race klasikoa jokatuko da.  253 km-ko ibilbidea, kotaz josita (31 guztira). Helmuga Cauberg-en, baina aurretik Keutenberg (%8 batazbeste, gehienez %20), Vrakelberg edo Eyserbosweg bezalako muinoekin. Aurten ez da egongo Michael Boogerd bigarren postuan amaitzeko. Holandarra 4 aldiz helmugaratu izan da bigarren postuan. Garaipen bakarra, 1999an lortu zuen.

Bigarren platera Belgikan izango da, Flèche-Wallone klasikoarekin. Ibilbide sigisagatsua baina ez oso selektiboa (202 km izateak badu eragina, besteak baino laburragoa), eta helmuga Huy-ko paret beldurgarrian, %25era iristen diren maldekin. Beti bezala, kokapena lortzeko orduan taldeen artean borroka polita ikusiko da.

Postrea lurralde belgiarretik irten gabe izango dugu, Liège-Bastogne-Liège klasikoarekin. 254,5 km eta 12 munio, tartean La Redoute famatua (2,3 km %7,4ra), Stockeu (1,1 km %11,6ra)  Sprimont edo helmugara bideratzen duen Saint-Nicolas bera.

Faboritoak? Ia-ia betikoak. Davide Rebellin, Damiano Cunego, Alejandro Valverde, Franck Schleck, Stefan Schumacher, Ricardo Riccó eta Kim Kirchen nabarmenduko nituzke beste guztien gainetik. Danilo Di Luca botako dugu faltan aurten, LPR ez baita irteera lerroan egongo lasterketa hauetan. Paolo Bettinik, Euskal Herrian izan zuen erorikoa dela eta, Liègerarte atzeratuko du bere agerpena. Ikusiko dugu zer nolako maila emanten duen Kilkerrak.

“Sorpresa” eman dezaketenak: Joaquim Rodriguez, Valverdek kantxa apur bat ematen badio, Yaroslav Popovych, Fabian Wegmann, Rinaldo Nocentini edo Maxime Monfort bera.

Euskaldunek ez dute erraz izango nabarmentzea. Helburua ziurrenik ihesaldiren bat harrapatzea izango da. Gero bideak jarriko du bakoitza bere tokian.

Di Luca, errugabe

Hilabete asko pasa ondoren Danilo Di Lucaren auzia bukatu da, eta CONIko (Italiako Batzorde Olinpikoa) epaileak arrazoia txirrindulariari eman dio. Franceso Plotinoren hitzetan, hala deitzen baita epailea, “Zoncolango etaparen ostean Di Lucak� emandako balore arraroak produktu dopanteen erabileraren ondorio izatearen hipotesia ez da beharrezko probabilitate mailara iritsi”.

Orain galdera da, nork konponduko du txirrindulariari egindako kaltea? Ez bakarrik bere izena zikindu eta kolokan jarri izana, baizik eta Liquigas taldetik aldegin behar izana, egutegiko lasterketa garrantzitsu ugaritan parte hartzeko aukera galduaz. Orain LPR taldean ari da, eta Giroa korritzeko aukera izango du, bai, hala bere iazko garaipena defendatuz, baina kaltea egina dago.

Alessandro Petacchiri ere antzerako zeozer gertatu zitzaion orain dela ez asko. Hau ere kanoiaren begian jarri zuten, sekulakoak eta bi esan bere inguruan, eta azkenean epaileak arrazoia txirrindulariari eman zion beste behin.

Gaztelaniazko esaera batek dio: “piensa mal y acertar�s”. Argi dago txirrindularitza munduan oso erabilia dela esaldi hau. Badaezpadan, susmatu. Txirrindularia harrapatzen dutenean, denek autoadjudikatzen dute tantoa, baina hanka sartzen dutenean, denak adarretatik joaten dira. Lotsagarria da.

Lefevere maisuaren astea

Asko eta asko dira Iparraldeko Kanpainaren astea barrenetik bizitzen dutenak. Frantziako Tourraren aldean, egun bakarreko klasikoen goi mailako aipatutako aste honek garrantzi gehiago du txirrindularitza benetan maite dutenentzat. Baita zenbait talde, txirrindulari edo managerrentzat ere. Patrick Lefevere (Moorslede – Flandes, 1955) egun Quick Step-Innergetic taldeko managerra eredu nabarmena genuke. Azken urteetan epaitua eta gorrotatua izan den beterano belgikarrak, ondo baino hobeto ezagutzen du amaitu berri den astea. Zalantzarik gabe esan daiteke Lefevere polemikoaren denboraldiko lehen helburua Ronde Van Vlaanderen (Flandesko Itzulia) eta Paris-Roubaix klasikoen artean dagoela. Ilusio eta esfortzu gehiena. Izan ere, belgikarrak 20 bat garaipen eskuratu ditu manager gisa aste seinalatuan. Hortaz, artikulu honetan protagonista diferente bat izango dugu hizpide.4 proba handiakTxirrindulari gisa bidea egiteko balio ez zuela ikusita, Lefevere azkarrak bandoz aldatu eta zuzendari zein manager lanetara pasa zen. Honela, 90ko hamarkadan denok ondo ezagutzen dugun Mapei (1993-2002) talde arrakastatsuan erakutsi zuen bere benetako balioa kirol zuzendari bezala. Egun bakarreko lasterketetan ez zegoen talde hura bezalakorik. Musseuw, Bartoli, Ballerini, Bettini, Tafi, Bugno, Peeters, Camenzind, Bortolami, Steels handiak, Vandenbroucke, Merckx, Garzelli eta Freire gazteak (garai hartan) edota gure Abraham Olano aipa genitzake. Itzuli handietan ere zerbait lortu zuten, batez ere Rominger eta Tonkov errusiarrari esker. Lefevere aztiaren urrezko garaia izan zen. Denboraldi bakoitzean 50 garaipenetik gora lortzen zituen taldeak eta urte batean izan ezik, beste guztietan Mapei UCI rankineko lehenengoa izan zen. Nostalgikoentzat, talde honek hainbat abizen izan zituen bere kirol bizitzan: Clas, GB, Bricobi eta QuickStep. Continue reading “Lefevere maisuaren astea”